AUDITORIUM: Παράξενοι ήχοι και δημιουργικοί θόρυβοι
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
Με χαρά παρουσιάζουμε ένα ακόμη άλμπουμ της Ελληνικής ετικέτας Holotype Editions, αυτό του Γερμανού πιανίστα και συνθέτη Reinhold Friedl, ηγέτη των σπουδαίων Zeitkratzer · το «Music For Piano,…Spring / Flower / Cracker / Stream». Μάστορας του inside- piano o Friedl, δημιουργεί ήχους μέσα από το πιάνο, από μεταλλικούς σωλήνες, ελάσματα, κρουστά κ.α- εφαρμόζοντας διάφορες τεχνικές- χωρίς overbubs και ηλεκτρονικά· ολόκληρα μοτίβα, ηχητικοί τοίχοι, τριξίματα και ελεκτροακουστικοί ήχοι που καθόλου δεν μοιάζουν με το κλασικό παίξιμο στο πιάνο. Είναι η μεγάλη γκάμα πειραματισμών του μουσικού που διαμορφώνει το ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
http://www.holotype-editions.com/holo-8/
Στο ντεμπούτο της άλμπουμ, «Extrametric», εκ Βερολίνου, η Katharina Ernst, χρησιμοποιεί πλήθος κρουστών- κλασικά ντραμς και ηλεκτρονικά, ταμτάμ, γκονγκ, kalimba με ενισχυτή- μαζί με διάφορα εφέ σε μια σόλο περφόρμανς βασισμένη στους πολυμετρικούς ρυθμούς, ήγουν, δάνεια από διάφορα μουσικά είδη και beats που εναλλάσσονται διαδοχικά δίνοντας υπόσταση σε abstract κατασκευές.
https://ventil-records.bandcamp.com/album/extrametric
Οκτώ χρόνια ύστερα από την πρώτη συλλογή “Historical Recordings” παρουσιάζεται τώρα ο δεύτερος τόμος: ο γνωστός μας παραγωγός Felix Cubin συνταιριάζει σπάνιες, παράξενες και ενίοτε «ενοχλητικές» ηχογραφήσεις από το 1930 έως το 2002 – από γραμμόφωνα, μαγνητοταινίες, κασέτες και digital (DAT): αυτόματα πιάνα, μικροτοναλικές χορωδίες… πασχόντων από τον λάρυγγα, μεγεθυμένη, ακουστικά, διαρροή νερού- φωνές από βίαιες διαδηλώσεις ομού μετά χριστουγεννιάτικων τραγουδιών και άλλα ντοκουμέντα που συνθέτουν το ανορθόδοξο ηχητικό πάζλ στεφανωμένο, λειτουργικά, με θόρυβο λόγω παλαιότητας αλλά και συνθηκών ηχογράφησης.
http://www.gagarinrecords.com/?str=releases&id=1876
Από το Λος Άντζελες της Καλιφόρνια η ηλεκτρονική παραγωγός Geneva Skeen, έχει κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους με τον τελευταίο της, «A Parallel Array Of Horses» να δομείται από digital σαμπλς, φωνές και διάφορα όργανα. Επηρεασμένη έντονα από φυσικά τοπία επιδιώκει να τα μετασχηματίσει ηλεκτρονικά ενώ συνδυάζει εξαιρετικά ηχογραφήσεις καταιγίδων στην έρημο Mojave με τα ηλεκτρόνικς ή ακόμη τον θόρυβο χιλιάδων νυχτερίδων στις μεγάλες σπηλιές του Νοτιοανατολικού Τέξας με τους δικούς της απίστευτους μελωδικούς βοκαλισμούς. Με επιρροές από θρησκευτικές παραδόσεις- ιερό μυστικισμό και industrial.
https://room40.bandcamp.com/album/a-parallel-array-of-horses
Πολυπράγμων καλλιτέχνης ο Αμερικανός M. Geddes Grengras έχει πολλά άλμπουμ στο ενεργητικό του με επιρροές άμπιεντ, dub, low key techno, με το “Light Pipe” να αποτελεί το πιο φιλόδοξο μέχρι σήμερα έργο του. Διάρκειας, περίπου, δυόμισι ωρών χωρίζεται σε interiors και exteriors καθότι αρχικά εξυπηρετούσε ανάγκες χοροθεάτρων σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους. Η αίσθηση είναι αυτή των βουβών μεγάλων κυμάτων καθώς ο ήχος έρχεται και επανέρχεται με ρυθμό, παράλληλα με τις επικές μελωδικές γραμμές που τον διαπερνούν καθώς ανεβάζει ανεπαίσθητα επίπεδο έντασης. Μουσική χώρου προσφέρεται για ακρόαση παράλληλα με δημιουργική δουλειά, χαλαρό ύπνο ή ελαφριές ασκήσεις.
https://room40.bandcamp.com/album/light-pipe
Οι Vessel– εκφραστικό όχημα του Sebastian Gainsborough- από το Μπρίστολ της Βρετανίας, ηχογράφησαν το τρίτο τους άλμπουμ, «Queen Of The Golden Dogs», σε στούντιο της αγροτικής Ουαλίας, στην διάρκεια 18 μηνών. Διαφορετικό από τα προηγούμενα λειτουργεί ως ένα είδος ποπ μουσικής δωματίου με κυρίαρχα όργανα το βιολί και τα κρουστά, συμπληρωμένα με συνθετητές και φωνητικά- με αρκετά ελεκτρόνικς και αντηχήσεις. Δίκην φανταστικού σάουντρακ, δραματικού στην εξέλιξη- το πόνημα του Gainsborough μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ευτυχής σύζευξη techno, κλασικής, ατονάλ, αιθέριας ποπ και ενίοτε… μεσαιωνικής μουσικής!
https://tri-angle-uk.myshopify.com/products/vessel-queen-of-golden-dogs
Με βάση το Λονδίνο το afro- dub σχήμα των Fofoulah εξέδωσε το δεύτερό του άλμπουμ, «Daega Rek» στην ίδια, περίπου, γραμμή, της αυτοσχεδιαστικής μουσικής με dub ρυθμούς και διάφορα κρουστά (sabar, tama) από την Δυτική Αφρική και σαμπλς. Βαριά χορευτικά beats με στοιχεία footwork, drum & bass, glitchy ηλεκτρονικά, σαμανίστικα φωνητικά με ηχώ και δραματικές εντάσεις. Το κουϊντέτο διαθέτει επίσης, κιθάρες, πλήκτρα, μπάσο και δύο griots, ήγουν, τραγουδιστές παραμυθάδες.
https://fofoulah-band.bandcamp.com/album/daega-rek
Μια συλλογή από κομμάτια μουσικής χαμηλού προϋπολογισμού τηλεοπτικών προγραμμάτων και αντίστοιχων ταινιών- από b-movies και απομεινάρια μουσικής διαφημίσεων· όλα τούτα μπερδεύονται γλυκά στο «Unusual Sounds». Σπαράγματα ροκ, τζαζ, σόουλ, αβάν γκαρ 20ου Αιώνα- κομμάτια που μέχρι τώρα κατείχαν παραγωγοί και συλλέκτες σπάνιων δίσκων , συνθέσεις των οποίων οι σχέσεις μεταξύ αληθινής τέχνης και προφανούς εμπορικού προϊόντος δεν είναι οριοθετημένες. Υπάρχουν διαμαντάκια και ευχάριστες ρηχότητες- μελό δράματα και εύρωστοι αυτοσχεδιασμοί.
https://anthologyrecordings.bandcamp.com/album/unusual-sounds
Στο «Crush» ο αυτοσχεδιασμός καλά κρατεί. Οι Keisuke Matsuno (ηλεκτρική κιθάρα), Moritz Baumgärtner ( ντραμς) και Lars Graugaard (λάπτοπ, μίξη, mastering, edit), συνυπογράφουν πέντε συνθέσεις στην αισθητική της τζαζ, του ροκ και των συνεχών πειραματισμών: ελεκτρόνικα, ψυχεδέλεια, dark noise, techno- πάντοτε στα όρια ενός μουσικού κομματιού χωρίς ποτέ να καταρρέουν υπό το βάρος τριών ταυτόχρονων σόλων καθώς δένουν τα μέρη με ρυθμικά σχέδια γνωρίζοντας τα όρια του κάθε παίκτη.
https://clanglabel.bandcamp.com/album/crush
Ο τέταρτος δίσκος της περίφημης Αυστριακής μπάντας, The Vegetable Orchestra, το “Green Album», αποτίει φόρο τιμής στις μίνιμαλ μουσικές του Steve Reich και του Terry Riley έχοντας πάντοτε ως μουσικά όργανα διαφόρων ειδών λαχανικά. Αυτοσχέδιες ηχητικές κατασκευές με ζαρζαβατικά- αποτελέσματα εντόνων πειραματισμών- με αναφορές, μεταξύ άλλων, στη σύγχρονη μουσική, την free- jazz, το άμπιεντ και την club music- στον Kurt Weill και Kora μουσική της Δυτικής Αφρικής, το ύστατο πόνημα των TVO αποτελεί επίτευγμα τόσο για επινοητικότητα των οργάνων όσο και για την ηχητική του πρωτοτυπία.
http://www.vegetableorchestra.org/greenalbum.php
Το τελευταίο μέρος της τριλογίας ηλεκτρονικών έργων, με τίτλο «Fragments», του Ιάπωνα Satoshi Takeishi, αποτελείται από κομμάτια που ο συνθέτης έγραψε πριν πολλά χρόνια, ακόμη και σε κασέτες. Ο συνδυασμών επαγγελματικών κρουστών αλλά και διαφόρων αντικειμένων για το ίδιο αποτέλεσμα, μαζί με ηλεκτρονικές μικροσυσκευές δημιουργούν- μέσω του συνεχούς αυτοσχεδιασμού- ένα είδος Musique Concréte ικανής να προκαλέσει το ενδιαφέρον των απαιτητικών ακροατών. Να σημειώσουμε πως τις διάφορες ηχογραφήσεις ο Takeishi τις επεξεργάστηκε περαιτέρω με έναν low-bit sampler software.
.https://clanglabel.bandcamp.com/album/fragments
Ο γνωστός μας, Scanner – ή, Robin Rimbaud- κυκλοφορεί το «Mass Observation (Expanded)», ένα κομμάτι που ηχογράφησε πριν δυόμισι δεκαετίες μαζί με τον Jim O’ Rourke και τον Robert Hampson στα ντεκς. Εκείνος ο άκρατος αυτοσχεδιασμός, μέρος του οποίου μεταφέρεται σε αυτόν τον δίσκο αποτυπώνει κατά τον Rimbaud μια ηχητική Polaroid της σύγχρονης μεγαλούπολης: πειραγμένες ανθρώπινες συνομιλίες, αρρυθμίες, πληθώρα ραδιοφωνικών σημάτων μέσω σκάνερς, υπόκωφες μουσικές (ακόμη και δικά μας λαϊκά!) κουδουνίσματα τηλεφώνων και αφηρημένες δομές. Ή ηχητική μπάντα του μοντέρνου άστεως.
https://room40.bandcamp.com/album/mass-observation-expanded
Άξιο καλλιτεχνικό τέκνο του πατέρα της Terry ( The Ex), η Lena Hessels κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ υπό τον γενικό τίτλο, «Billow». Με τέτοια μουσική κληρονομιά η δεκαοχτάχρονη Lena με την φωνή και την κιθάρα της – ενίοτε με πιάνο, πλήκτρα και σάμπλς- ερμηνεύει «γυμνές» μπαλάντες, μιλάει για ιστορίες και όνειρα ενώ θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει ως μια πιο σκοτεινή P.J. Harvey στα αρχικά της βήματα. Αλλά εδώ η χαλαρή ατμόσφαιρα υπονομεύεται από διάφορες ηλεκτρονικές παρεμβάσεις και κιθαριστικούς αυτοσχεδιασμούς.
http://www.terprecords.nl/os33.html
Ήδη τρίτο άλμπουμ για το πειραματικό ροκ κουαρτέτο από το Όσλο, τους Moon Relay και το «IMI» εξ’ αρχής δηλώνει το αλλοπρόσαλλο των επιλογών του:post- punk, no wave, krautrock, ψυχεδέλεια, θόρυβος, ντίσκο, IDM, free jazz, techno… Αν σε αυτά προσθέσουμε και την άνεση των τεσσάρων να περνούν απ’ το’ να στιλ στο άλλο και την προτίμησή τους στους μετρονομικούς σκληρούς ρυθμούς, τότε έχουμε ένα μουσικό σύνολο που δεν χωρά υφολογικά πουθενά. Ειδικά η ετικέτα της Hubro ειδικεύεται στην μουσική χωρίς κατηγορία!
https://hubromusic.com/moon-relay-imi/
Ο Paul Labrecque (Sunburned Hand Of The Man) και ο Ghazi Barakat παρουσιάζουν δυο cosmic ατμοσφαιρικά κομμάτια με κιθάρες, συνθετητές και παραδοσιακά όργανα. Στο «Terminal Desert» ακούγονται απολαυστικές προσμίξεις post- krautrock, ψυχεδέλειας, τζαζίστικου αυτοσχεδιασμού, τελετουργικές μελωδίες και ηλεκτρονικών. Τούτων δοθέντων, το πρώτο μέρος, “Jajouka Pipe Dream” αναφέρεται ευθαρσώς στους θρυλικούς ορεσίβιους Μαροκινούς μουσικούς Master Musicians Of Jajouka, με τελετουργικά κρουστά και φλάουτα ενώ το δεύτερο, «Planet R- 101» παίζει στα μονοπάτια της Kosmische Musik της Βερολινέζικης σκηνής.
https://karlrecords.bandcamp.com/album/terminal-desert
Στο ντεμπούτο του άλμπουμ, ο Ιρανός συνθέτης και σπουδαίος χειριστής της φλογέρας kamancheh, o Saba Alizadeh συνδέει την βιρτουοζιτέ του με ηλεκτρονικά, σάμπλς Περσικών μουσικών οργάνων και field recordings απ’ την γενέθλια πόλη του Τεχεράνη. Το «Scattered Memories», όπως λέει και ο τίτλος, αποτελείται από σκόρπιες ηχητικές μνήμες όπου η παράδοση συναντάει τον μοντερνισμό- η ανατολίτικη μελωδία την δυτική παραγωγή και η φολκ το άμπιεντ και τα drones.
https://karlrecords.bandcamp.com/album/scattered-memories
Οι Exseind ή, αλλιώς, EXperencia SEnsorial INterDisciplina, αποτελούμενοι από τον γνωστό Δανό μουσικό Lars Graugaard και τους Χιλιανούς Christian Gallardo και Ce Pams γράφουν, στο ομώνυμο τους δίσκο, πέντε συνθέσεις που μάλλον ζαλίζουν θετικά το ακροατήριο: έχουμε καθαρή ελέκτρο- τζαζ φιούζιον αλλά και ψυχεδελική τζαζ- έχουμε ηλεκτρονικά κρουστά, υπόγεια drum’ n’ bass, space ροκ, φλάουτα με αντήχηση, σαξόφωνα που αυτοσχεδιάζουν- χίπικα τζαμαρίσματα ακόμη – και εδώ!- ηλεκτρονικό krautrock των αρχών του ’70.
https://toneshift.net/2019/03/21/exseind/
Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ισπανού Miguel Ángel Ruiz, το Orfeón Gagarin με το οποίο κυκλοφόρησε σε κασέτα την πρώτη δουλειά του, εκεί γύρω στο ’86. Η επανακυκλοφορία του υπογραμμίζει την έλευση στην Ιβηρική Χερσόνησο ενός δευτέρου DIY κύματος στην αιχμή του οποίο βρέθηκε, τότε, ο εν λόγω μουσικός. Ο OG παίζει με αναλογικές μαγνητοταινίες, συνθετητή Korg, Sequencer και πλήκτρα με αποτέλεσμα να έχουμε ένα παράξενο πρωτόλειο αμάλγαμα industrial, άμπιεντ, έθνικ μουσικών μαζί με ηλεκτρονική ποπ και πλήθος εφέ. Ένα ηχητικό σχεδίασμα με το βλέμμα στραμμένο προς στον 21ο Αιώνα.
https://verlagsystem.bandcamp.com/album/vs017-orfe-n-gagarin-1986
Οι W/V αποτελούνται από τους James Welburn και την Juliana Venter με τον πρώτο να παίζει ένα θηριώδες μπάσο και την δεύτερη να κάνει απόκοσμα φωνητικά συν διάφορα εφέ από αντικείμενα. Στις δυο συνθέσεις του δίσκου, ο αυτοσχεδιασμός, φυσικά, κυριαρχεί όπου ο θόρυβος και τα drones συνευρίσκονται με τους οξύτατους λαρυγγισμούς της Τζουλιάνας, ειδικά στο πρώτο κομμάτι. Στο έτερο και τελευταίο, το ντουέτο χαλαρώνει αρκετά, ακούγεται ατμοσφαιρικό και εξελίσσεται αργά αλλά σταθερά ανάμεσα στα υπνωτικά drones με την φωνή να ψέλνει δίκην τελετουργίας αλλά με έντονο το στοιχείο του σασπένς.
https://silkentofu.bandcamp.com/album/w-v
Ως Ιανός των ήχων ο Νορβηγός ντράμερ και ενορχηστρωτής άμα και δεινός αυτοσχεδιαστής, Paal Nilssen– Love, ηχογράφησε ζωντανά στο Φεστιβάλ του Roskilde, στην Δανία, το «New Japanese Noise» με Ιάπωνες μουσικούς εκ των οποίων πιο γνωστός ο σαξοφωνίστας Akira Sakata. Το κουϊντέτο συμπληρώνεται από ηλεκτρική κιθάρα (εδώ Βραζιλιάνος) και ηλεκτρονικά σε πέντε φοβερής έντασης κομμάτια- κυρίως απ’ τα πνευστά του Sakata και τις κρουστικές επιθέσεις του Nilssen- Love συν τις θορυβώδεις ηλεκτρονιακές παρεμβάσεις ώστε να απογειώσει τους ακροατές σε ένα απολαυστικά ατονικό, αυτοσχεδιαστικό, σύμπαν!
https://pnlrecords.bandcamp.com/album/new-japanese-noise
Τώρα, στο ίδιο Φεστιβάλ του Roskilde, ο Paal Nilssen– Love είχε και ένα δεύτερο μουσικό πρότζεκτ με Βραζιλιάνους μουσικούς με τον ίδιο μπασίστα που έπαιξε με το Ιαπωνικό σχήμα. Εδώ προστίθεται και το παραδοσιακό κρουστό cuica αλλά και ο γνωστός Νορβηγός σαξοφωνίστας Frode Gjerstad. O τίτλος του άλμπουμ, «New Brazilian Funk» δεν τα λέει όλα καθώς πολύ λίγο ακούγονται κάποιοι, γνωστοί, Βραζιλιάνικοι ρυθμοί· περισσότερο είναι αυτοσχεδιασμοί με βάση αυτούς και η άνεση να αποδομούνται μέχρι το κόκκαλο τα λαϊκά μοτίβα για περάσουν σε άλλες υφολογικές όχθες όπου το συνειδητά τυχαίο έχει την πρωτοκαθεδρία!
https://pnlrecords.bandcamp.com/album/new-brazilian-funk
Ο λόγος για την ξεχασμένη πλέον Αμερικανίδα μουσικό και παραγωγό Michele Mercure και την ρετροσπεκτίβα της, «Beside Herself», ένα αποθησαύρισμα παλιών συνθέσεων της- μεταξύ ’83 και ’90- γραμμένων αποκλειστικά σε κασέτες. Ηχογραφημένες στο προσωπικό της στούντιο δεν έτυχαν προβολής αν και τα χρόνια εκείνα ήταν στην πρωτοπορία της ατμοσφαιρικής computer- pop. Ενώ δεχότανε πολλές προτάσεις για μουσικές θεάτρου, περφόρμανς- για φιλμ και τηλεόραση- η προσωπική της δουλειά, ήταν κλάσεις ανώτερη και παρά την «αρχαία» τεχνολογία κατόρθωσε να επιτύχει μουσικές που συνάδουν με το σήμερα: lo- fi, Kosmische music, σαμπλς, μίνιμαλ ρυθμοί- επαναλαμβανόμενα μοτίβα με χαλαρές διαθέσεις
https://shop.igetrvng.com/products/rervng12
Οι Streifenjunko αποτελούνται από τους Νορβηγούς Espen Reinertsen (σαξόφωνο) και Eivind Lønning (τρομπέτα) και έχοντας παίξει μαζί πάνω από 200 κονσέρτα σε ολόκληρο τον κόσμο μπορούν στο τρίτο τους δίσκο «Like Driving» να λειτουργούν σε άψογο συντονισμό. Εδώ προσθέτουν επίσης ηλεκτρονικά και λίγα κρουστά αλλά είναι τα πνευστά που δίνουν τον τόνο σε μια σχετικά αργή ροή ήχου με αιχμηρές άκρες και ξαφνικές αλλαγές πλεύσης- με μακρόσυρτα drones και μινιμαλίστικες αναδιπλώσεις, με οδηγό την απλότητα. Διάφορα ηχητικά επίπεδα πλέκονται μεταξύ τους με την χρήση κάθετων ηλεκτρονικών παρεμβάσεων ήτοι, προτροπών για την αλλαγή μοτίβου.
https://www.sofamusic.no/album/driving
Για τον βετεράνο συνθέτη Philip Corner, τα 86 χρόνια του δεν στέκονται ικανά να εμποδίσουν την δημιουργικότητά του όπως διαφαίνεται απ’ το τελευταίο έργο του, «EXTREERMIZMS early & late»– όπου μαζί με την Silvia Tarozzi (βιολί), Deborah Walker (τσέλο), Rhodri Davies (άρπα)- τον Corner, στο πιάνο- ερμηνεύουν συνθέσεις του πρόσφατα γραμμένες αλλά και του ’58, ως ένα αισθητικό όλον. Επηρεασμένος από τον Henry Cowell και τον Olivier Messian, μέλος των Fluxus, ασπάστηκε τον Βουδισμό και βάδισε όλες αυτές τις δεκαετίες στην αιχμή της αβάν γκαρντ. Οι συνθέσεις του παίζουν με τα drones, υπάρχουν έντονες εκκρεμότητες, ατονάλ διαθέσεις, εν γένει, η αίσθηση του πειραματισμού και του ελεγχόμενου αυτοσχεδιασμού.
https://www.unseenworlds.com/releases/extreemiz
Όντες φαν της Νορβηγικής ετικέτας Hubro, παρουσιάζουμε με χαρά τον τελευταίο δίσκο του Geir Sundstøl, «Brødløs». Πολυοργανίστας με προτίμηση στην κιθάρα παράλληλα με τα πλήκτρα και τους vintage συνθετητές, ο Sundstøl πλαισιώνεται, στο σεπτέτο του, από εξαιρετικούς μουσικούς όπως ο τρομπετίστας, Nils Petter Molvær, o μπασίστας Mats Eilertsen και ο κρουστός Erland Dahlen. Μουσικές ανοιχτού πεδίου τόσο από την Δυτική Νορβηγία όσο και από τις έρημες εκτάσεις του Τέξας- ο Μορικόνε, συναντά τον Coltrane και αυτός τον Bowie και τον Eno, εξ’ ου και το κομμάτι, «Warsaw/ Alabama»- μουσικές δρόμου, μελαγχολικές, κατάλληλες για σάουντρακ- άμπιεντ, κάντρι- ροκ, ατμοσφαιρική τζαζ μα πάνω απ’ όλα πρωτότυπος απολαυστικός ήχος.
https://hubromusic.com/geir-sundstol-brodlos-cdlp/
Με τίτλο στο έργο τους, «Untitled #2 (The Mute)», η Ολλανδή συνθέτρια και βοκαλίστρια, Jessica Sligter και ο συμπατριώτης της, συνθέτης Wilbert Bulsink επικεντρώνονται στην ιδέα της αφωνίας- πως αυτοί που δεν έχουν φωνή στην κοινωνία μας μπορούν να ακουστούν; Με την συνεργασία βιολιού και βιόλας και λάιβ ηλεκτρονικών ερευνούν τι κατά την γνώμη τους αντιπροσωπεύει η φωνή, σε μια γέφυρα μεταξύ microtonal επεμβάσεων και σκοτεινών crooner ερμηνειών. Μια, ομολογουμένως, φοβερά ενδιαφέρουσα άποψη από το πειραματικό άκρο της Ποπ κλίμακας.
http://unsounds.com/shop/catalogue/the-mute-lp
Στα πλαίσια της ίδιας σειράς με το πιο πάνω πρότζεκτ, ο audio- visual artist εξ Ολλανδίας, Zero Van De Broek και ο Σέρβος συνθέτης Gagi Petrovic ηχογράφησαν το «Ob– literate» για όργανο, ηλεκτρονικά, σοπράνο και βαρύτονο, ορμώμενοι από ένα φιλοσοφικό κείμενο του Βάλτερ Μπένζαμιν αλλά και από ένα ποίημα του Adam Staley Groves. Οι φωνές κυριαρχούν· καθώς ερμηνεύονται σπαράγματα φράσεων ποικίλα ελεκτρόνικς σαρώνουν το ηχητικό πεδίο σε αντί- οπερετικό ύφος, με συχνές εξάρσεις ακόμη και όταν η όποια ένταση δεν το φανερώνει.
http://unsounds.com/shop/catalogue/ob-literate-digital
Έχοντες ήδη παρουσιάσει δουλειά των Βέλγων Kosmose- επανερχόμαστε με το διπλό τους άλμπουμ ηχογραφημένο το 1975 στο Σαρλερουά. Το «First Time Out» περιέχει δυο μεγάλης διάρκειας κομμάτια που κυκλοφορούν επίσημα για πρώτη φορά: Kosmiche ροκ στις απαρχές του απ’ ένα τρίο μουσικών- με ηγέτη τον Alain Neffe- χωρίς ντραμς, εφοδιασμένων με μπάσο, κιθάρα φλάουτο και αρχαίους συνθετητές. Πολύ κοντά στους Pink Floyd του «Interstellar Overdrive» αλλά περισσότερο συμπαντικοί, πιο ατμοσφαιρικοί και μάλλον επηρεασμένοι από την Αμερικάνικη ψυχεδέλεια και τους Gong.
https://subrosalabel.bandcamp.com/album/first-time-out
Το καλοκαίρι το ’15, Γερμανός συνθέτης ο Andreas Oskar Hirsch κατασκεύασε το Carbophone, ένα ηλεκτροακουστικό thumb piano που αναπτύσσει περαιτέρω τον ήχο του Αφρικάνικου Kalimba ή Mbira. Στο 10’ μίνι LP, «Early Carbophonics» ακούμε εντυπωσιασμένοι τούτο το νυκτό όργανο αποτελούμενο από ράβδους άνθρακα, μεταλλικές μπάρες και πλαστικά κομμάτια πάνω σε ξύλινη βάση που επιτρέπει μεγάλη γκάμα αρμονικών στις συνθέσεις του ενώ η μία μιξάρεται μέσα στην άλλη. Υπάρχει η αίσθηση lo-fi, άμπιεντ ακόμη και σήματα μορς! Tribal ρυθμοί που θυμίζουν έντονα Morton Feldman και τα αυτοσχέδια όργανά του.
http://www.makiphon.de/category/catalog/
Ο Ιάπωνας Shohei Animori εξέδωσε, εδώ και λίγους μήνες, το καινούριο του άλμπουμ, «Pata Music», διαφορετικού στιλ απ’ το προηγούμενό του, «Sonasile», είναι λιγότερο ηλεκτρονικό και περισσότερο καθαρόαιμο ποπ- ροκ. Κάνει φωνητικά σε μια αλά σάουντρακ μουσική που ενσωματώνει κουαρτέτα εγχόρδων και πειραματισμούς καθώς και χορευτικούς ρυθμούς όπως πχ μπόσα νόβα. Ο ήχος θυμίζει αρκετά 80’s με την φαινομενική διάθεση ελαφρότητας που τον διακρίνει χωρίς καθόλου να αφαιρεί το ενδιαφέρον της ως προς την δόμηση των συνθέσεων και τις σύγχρονες υφολογικές επιλογές του.
https://www.noble-label.net/release/?en&code=1
Το δεύτερο σόλο άλμπουμ του ιδιόμορφου Βέλγου πιανίστα και πειραματιστή, Reinier van Houdt, κάνει αναφορές, όπως γράφει και ο τίτλος- «Igitur Carbon Copies»– στο ημιτελές γοτθικό αφήγημα, «Igitur» του Στεφάν Μαλαρμέ, συλλογή κειμένων που εγκαταλείφθηκε από τον συγγραφέα το 1869. Καθοδηγούμενος από τις εμμονές του Μαλαρμέ περί τύχης και πεπρωμένου, ο van Houdt προσθέτει και δικά του κείμενα της ιδίας διάθεσης και επαφίεται στην υποβλητική φωνή του David Tibet των Current 93 των οποίων είναι μέλος και ο Βέλγος συνθέτης. Το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό καθότι ηχητικό περιβάλλον και φωνή συνάδουν εξαιρετικά με τις σκοτεινές εικόνες του Γάλλου συγγραφέα- με τα ηλεκτρονικά και τα πλήκτρα να δίνουν υπόσταση στα αποκαλυψιακά οράματά του.
https://hallowground.com/hg1807
Η νοσταλγία κατακλύζει την μουσική του Ρώσου Ros Knopov- γνωστότερου ως PLYXY– και το ΕP «Gloryland» αποτελεί του λόγου το αληθές. Τα πέντε κομμάτια του δίσκου ηχούν ονειρικά, ελεγειακά, θολά ενώ μεταφέρουν υπόκωφους επαναλαμβανόμενους ρυθμούς, πολλές φορές συγκεχυμένους με field recordings της δεύτερης πατρίδας του, της Νέας Υόρκης, μουσική από σοβιετικά φιλμ- με digital και αναλογικά πλήκτρα, φιλτραρισμένα και οργανωμένα από modular συνθετητές. Ηχητικές επενδύσεις από τις πολιτισμικές και γεωγραφικές ρίζες του.
https://hallowground.com/hg1806
Ηλεκτρονικός μουσικός ο Βερολινέζος Hanno Leichtmann είχε την δυνατότητα να εντρυφήσει στο ίδρυμα Darmstad Summer Courses for New Music που έχει αρχεία 70 χρόνων! Έτσι, το «Nouvelle Aventure»– χωρισμένο σε 16 μέρη κάνει cut –ups μουσικών από συνθέτες όπως οι Ianis Xenakis, Luigi Nono, Georg Ligeti, Karlheinz Stockhausen κ.α. μαζί με διάφορες ηχογραφήσεις διαλέξεων περί αβάν γκαρντ μουσικής- όλα περασμένα στα μίξερ του Leichtmann, αναθεωρημένα και ανακατεμένα με τέτοιο ψυχεδελικό τρόπο ώστε να έχουμε σε 50’ ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής- και όχι μόνο- σε σύντμηση!
https://hannoleichtm annmusic.bandcamp.com/album/hanno-leichtmann-nouvelle-aventure
«La Otra Mitad» ονομάζεται το cd του Ισπανού παραγωγού Raül Refree, (ή, απλώς, Refree), εκ των πρωτοπόρων του λεγόμενου «new flamenco» κινήματος και με έξι άλμπουμ στο ενεργητικό του. Φτιαγμένο από δυο προηγούμενα EPs, με το πρώτο μέρος κυριαρχείται απ’ την ηλεκτρική κιθάρα αλά Durutti Column, ενώ, στο δεύτερο φωνές τραγουδιστών φλαμένκο παραμορφώνονται από τα ηλεκτρονικά του Refree ούτως ώστε να λειτουργούν αφαιρετικά. Η εικόνα συμπληρώνεται από ηχογραφήσεις δρόμου για να δημιουργηθεί ένα χορταστικό καλειδοσκόπιο μελωδιών και φωνών.
https://refree-taktil.bandcamp.com/album/la-otra-mitad
Το καλοκαίρι του ’16 ο Γάλλος μουσικός Julien Bayle ηχογράφησε δύο ώρες σε ένα ανηχοϊκό- χωρίς αντήχηση- στούντιο στο Mechanical & Acoustic Research Lab LMA στο CRNS. Το «Violent Grains Of Silence» δημιουργήθηκε, κυριολεκτικά από την σιωπή, απ’ τον ανεπαίσθητο θόρυβο που παράγουν τα μηχανήματα ηχογράφησης. Η μικροσκοπικές τυχαίες μεταβολές των φυσικών ηλεκτρονικών θορύβων των συσκευών- τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που αναπτύσσονται στα σύρματα συλλέχτηκαν και μεγεθύνθηκαν σε ένταση, κόπηκαν σε πολύ μικρά μέρη και χρησιμοποιήθηκαν ως βασική ύλη για το pc του Bayle, σε συνδυασμό και παράλληλα με προετοιμασμένες ηχητικές δομές. Αποτέλεσμα, ένα πρωτότυπο άμα και ιδιαίτερο ηλεκτρονικό έργο.
https://www.elli.media/releases/julien-bayle-violent-grains-of-silence/
Η τελευταία ηχογράφηση της Γερμανίδας πιανίστριας Magda Mayas και του ντράμερ των Αυστραλών The Necks, Tony Buck, τιτλοφορείται, «Stereo”. Υπό το καλλιτεχνικό όνομα Spill, το ντουέτο αυτοσχεδιάζει πάνω σε προηχογραφημένη μουσική του αλλά και σε προϋπάρχοντα ηχητικά. Υπάρχει βάθος, αίσθηση χώρου όπου διάφορες πιανιστικές αρμονικές συνευρίσκονται χαλαρά με τα κρουστά σε ένα ύφος όπου ο αυτοσχεδιασμός ανάμεσα στους δυο λειτουργεί, σχεδόν, τηλεπαθητικά. Οι φράσεις των μουσικών διαπλέκονται αενάως δίκην συνεχών ηχητικών κυμάτων σκηνοθετώντας την αίσθηση ενός πολύχρωμου, αμπιεντικού, ηχητικού κόσμου.
https://corvorecords.de/release/spill-stereo
Μουσική για ηλεκτρονικά και ακουστικό μπάσο, το «Where The Wolf Has Been Seen», του ντουέτου P.Maze (Orphan Swords) και Otto Lindholm, που κατοικοεδρεύει στις Βρυξέλλες-μουσική διαλογισμού αν και αρκετά κλειστοφοβική. Οι δημιουργοί προτείνουν την ακρόασή του σε πλήρες σκοτάδι και την ένταση στο τέρμα έτσι ώστε να εκφραστούν στο μέγιστο βαθμό τα παλλόμενα drones του μπάσου και οι έγχορδες εκδοχές τους παράλληλα με τους ηλεκτρονιακούς σχηματισμούς δίκην ηχητικών νεφών που διαρκώς στοιχειώνουν το μουσικό τοπίο. Στις τέσσερεις αυτοσχεδιαστικές συνθέσεις του δίσκου διερευνούνται ενδελεχώς, τα όρια μεταξύ μοντέρνας κλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής.
https://auroraborealisrecordings.bandcamp.com/album/where-the-wolf-has-been-seen
Στο τελευταίο του προσωπικό δίσκο, «Recurrences» ο Σέρβος μουσικός και sound designer Jan Nemeček-εκ των ηγετών της ανερχόμενης ηλεκτρονικής κλαμπ σκηνής της χώρας του- προσφέρει ένα ηχητικό προϊόν κατάλληλο για ταξίδια στο χώρο και το χρόνο, ικανών να λειτουργήσουν ως μεγάλων διαστάσεων αμπιεντικά ηχοτόπια εστιασμένα στην granular σύνθεση (πολύ μικρά μέρα από samples, διαπλεκόμενα, που παίζουν σε διαφορετικές ταχύτητες, ένταση κτλ), σε αποδομημένες ηχογραφήσεις και sub bass ρυθμούς.
https://ousooo.bandcamp.com/album/recurrences
Ο δεύτερος τόμος από 31 κομμάτια της τριλογίας, «Om Kult 2», του Rudolf Eb.er, ηχογραφημένο στην Οσάκα μεταξύ ’16 και ’18 έχει ως πρώτη ηχητική ύλη field recordings εκ Ιαπωνικών δασών, ρυακιών και καταρρακτών· θημωνιών, σωρούς από σκουλήκια, σμήνη μυγών που τρέφονται από νεκροκεφαλές- μοναχούς ψάλλοντες και συγκεχυμένες φωνές αποκρυφιστικών αιρέσεων μαζί με άγριους θορύβους, ηχητικά ημιτονοειδή κύματα, ελεκτρόνικς, σκόρπια κρουστά, παρακμιακά drones και black metal γρυλλισμούς. Όλα τούτα στην προσπάθεια του δημιουργού να συνθέσει το σάουντρακ της μετάβασης απ’ την ζωή στον θάνατο με την αποσύνθεση του ανθρώπινου σώματος
http://schimpflu.ch/associates/sha-04
Δεν είναι η πρώτη φορά όπου συναντούμε τον Νορβηγό κιθαρίστα και συνθέτη Kim Myhr· έχουμε παρουσιάσει αρκετές δουλειές για την δισκογραφική Hubro. To “Pressing Clouds Passing Crowds» φέρει τον Myhr στην δωδεκάχορδη και τον Ingar Zach (Dans Les Arbres) στα κρουστά ενώ η ποιήτρια Caroline Bergvall απαγγέλει ποιήματά της υπό την συνοδεία του Quatour Bozzini. Επηρεασμένος από συγκεκριμένα έργα του Steve Reich και το Morton Feldman και τον λυρισμό της Νότιας Ασίας, ο μουσικός στήνει μια ονειρική ηχητική εικόνα-υπνωτική- ένθα τα όργανα, το κουαρτέτο και η φωνή λειτουργούν συμβιωτικά χωρίς να ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο.
Εκ Σαντιάγο (ΗΠΑ) ορμώμενος- κάτοικος πλέον Αυστραλίας- ο πιανίστας Erik Griswold συνθέτει σύγχρονη κλασική, αυτοσχεδιαζόμενη και πειραματική μουσική. Στο cd του, «Yokohama Flowers» εμπνέεται από μια πρωτοπόρο σκηνοθέτιδα εφαρμόζοντας τις ίδιες τεχνικές στο έργο του: απτική εξερεύνηση των πλήκτρων του πιάνου με την εναπόθεση διαφόρων αντικειμένων στις χορδές- και ως prepared piano απότιση φόρου τιμής τόσο στον Scott Joplin όσο και στον John Cage. Το σχεδόν 150 ετών πιάνο του, το βοηθά να διατρέχει νοερά και αισθητικά, μεγάλα διαστήματα κλασικής και σύγχρονης μουσικής.
https://room40.bandcamp.com/album/yokohama-flowers
Ύστερα από μια ολόκληρη δεκαετία, ο Πολωνός παραγωγός, Tomasz Bednarczyk κυκλοφορεί ολοκληρωμένη δουλειά του υπό τον τίτλο, «Illustrations For Those Who» ως αποτέλεσμα πειραματισμών: κάθε κομμάτι είναι απλό, λιτό, με πηγή ήχου ένα συνθετητή ή κάποιο μοναχικό όργανο. Και όμως οι συνθέσεις κάθε άλλο είναι παρά απλοϊκές. Μέσα από διαδικασίες διαστρωμάτωσης δημιουργούνται απίστευτα λεπτές και όμως πυκνές ηχητικές υφές από απλούστατα υλικά. Ούτως, με αυτή την δουλειά του δημιούργησε απολαυστικές αμπιεντικές καταστάσεις κατάλληλες για περαιτέρω ακροάσεις και χαλάρωση.
https://room40.bandcamp.com/album/illustrations-for-those-who
