Στήλη: Auditorium

AUDITORIUM

Ακραίοι αλλά άκρως δημιουργικοί ήχοι

| 24/11/2017

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.

 

Στo  « Clocks», του Νορβηγού κρουστού, Erland Dahlen, παρουσιάζεται σειρά με επικά σινεματικά ηχοπεδία. Καθώς δεν υπάρχει αληθινό φιλμ η μουσική άνετα θα μπορούσε να συνοδεύσει αντίστοιχης ατμόσφαιρας γνωστά φιλμ. Επίσης, ο ήχος ακολουθεί την παράδοση μουσικών όπως οι Tangerine Dream ή ο Ryuichi Sakamoto, των οποίων οι κινηματογραφικές δουλειές είναι αρκετά γνωστές. Με 300 άλμπουμ στο ενεργητικό του- προσωπικά και συνεργασιών- ο Dahlen χρησιμοποιεί μια τεράστια λίστα από κρουστά- αντίκες ντραμς του ’30, ξυλόφωνα, κουδούνια, διάφορα γκονγκ, διαφόρων ειδών έγχορδα, drone-boxes, ελεκτρόνικς ακόμη και μαχαίρια, πιρούνια και μάρμαρα τοποθετημένα στο πλατό του πικάπ. Μαζί και τα τελετουργικά- ψυχεδελικά φωνητικά του, χτίζουν ένα πολυστρωματικό ήχο ρυθμού και μελωδίας όπου οι δομικές λεπτομέρειες είναι τόσο πυκνές που καθιστούν αδύνατο να παρακολουθήσεις τις εναλλαγές τους.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ

 

Οι Νορβηγοί Erlend Apneseth Trio παρουσιάζουν την σύγχρονη εκδοχή του μετά- μοντέρνου τρίο με οδηγό το έγχορδο παραδοσιακό Hardanger fiddle. Κιθάρα, ελεκτρόνικς, λάιβ σάμπλιν συν κρουστά ολοκληρώνουν την εικόνα στο δεύτερο τους άλμπουμ, «Åra», ένθα διάφορα ύφη- παλαιάς μουσικής, μπαρόκ, desert blues, Νορβηγικής φολκ και «χαρούμενης» ψυχεδέλειας- συνδυάζονται μέσα από διαρκή πειραματισμό. Έτσι, η σύνθεση συναντά διαρκώς τον αυτοσχεδιασμό- οι μελωδικές γραμμές διαθλώνται με την παρουσία διακριτικών ηλεκτρονικών εφέ ακόμη και με την επέμβαση των κρουστών παλμών του techno. Βέβαια το βιολί δίνει τον τόνο σε ένα παράξενο και γοητευτικό ρέον ηχητικό περιβάλλον.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ

 

Το πρώτο σόλο του ντράμερ, Tony Buck- των Αυστραλών The Necks– ύστερα από 15 χρόνια, τιτλοφορείται «Unearth». Μουσική άνευ ετικέτας, αυτοσχεδιαστική- ηχογραφημένη μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, ακολουθεί τους πειραματισμούς του Buck στην προσέγγιση των κρουστών και την εξερεύνηση στην σύνθεση. Σχεδιασμένη, βεβαίως, γύρω από τα ντραμς αλλά ποικιλμένη από field recordings, ηλεκτρική κιθάρα και συνθετητές, ενώσω δημιουργεί ηχητικές ενότητες μαζικών δυναμικών συναλλαγών. Λεπτοί, χαμηλής έντασης ήχοι αντιπαραβάλλονται με υπόβαθρα πυκνής υφής και θορύβου- καθώς στο βάθος ακούγονται ανακοινώσεις μεγαφώνων.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ

 

Αφήνοντας για λίγο τους Space Collective 3, ο Πορτογάλος συνθέτης και παραγωγός Rafael Toral ηχογραφεί το «Moon Field» στα πλαίσια του ιδιόμορφου άμπιεντ που δούλεψε τις προηγούμενες δεκαετίες. Υπόκωφοι ήχοι, σπαράγματα από ελεκτρόνικς, υποβλητικές ατμόσφαιρες, σασπένς περιβάλλον, μετά- free jazz αυτοσχεδιασμοί. Νυχτερινή διάθεση, ως να αφουγκράζεται κανείς εξωγήινα σήματα από δορυφόρους που διασχίζουν τον ουρανό υπό το σεληνόφως. Χαμηλών τόνων ήχοι που μεταφέρουν, όμως, με τις παρατεταμένες παρεμβάσεις τους φορτία μεγάλων εντάσεων.
Για περισσότερες πληροφορίες

 

Η ιδέα ήταν του παραγωγού και ιδιοκτήτη της Γαλλικής ετικέτας Ici d’ailleurs… Stéphane Grégoire: να δημιουργίσει μια μπάντα από μουσικούς που δεν έχουν τίποτε το κοινό μεταξύ τους- να τους φέρει στο στούντιο και να τους βάλει να παίξουν. Ούτως γεννήθηκαν οι Orchard. Με τον γνωστό Aidan Baker ( κιθάρες) ομού με τους Gaspar Claus ( βιολοντσέλο), Franck Laurino ( κρουστά) και Maxime Tisserand (κλαρινέτα). Στο «Serendipity» ακούμε απόηχους από σύνολα όπως οι This Immortal Coil ή οι Tortoise αλλά εκείνο που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των συνθέσεων είναι δημιουργική εμμονή του γκρουπ στους Pink Floyd, εποχής, «Atom Heart Mother» και «Meddle».

Για περισσότερες πληροφορίες

 

Το δεύτερο άλμπουμ του Καναδού Tristan Douglas ή Antwood για την Planet Mu, με τίτλο «Sponsored Content», λειτουργεί σαν ένα ηχητικό αντίδοτο στο όλο και εξαπλούμενο ρεύμα του ASMR ήτοι των διάφορων βίντεο στο youtube που γυναίκες μιλούν χαλαρωτικά και κάνουν ασκήσεις για ριλάξ και ύπνο και όπου τελευταία υποβάλλουν, τεχνηέντως, αντίστοιχες διαφημίσεις . Ο μουσικός δημιουργεί με συνθετητές και ηλεκτρονικά ηχοπεδία (μελωδικά ή ρυθμικά και χορευτικά)· στην προσπάθειά του να υποβαθμίσει όλο αυτό το «κίνημα» καθώς ενσωματώνει, κριτικά, μέρη από αληθινές και επινοημένες διαφημιστικές παρεμβάσεις με την μουσική να έχει τον πρώτο λόγο. .

Για περισσότερες πληροφορίες

Από την Σλοβενία οι Širom έχουν εδώ το δεύτερο δίσκο τους, «I Can Be a Clay Snapper» όπου χρησιμοποιούν πολλά παραδοσιακά φολκ όργανα ενώ πειραματίζονται αυτοσχεδιάζοντας, με balafon, με ribab -με frame drums και διάφορα έγχορδα μαζί με ιδιοκατασκευασμένα αντικείμενα παραγωγής ήχου. Χαρακτηρίζουν την δουλειά τους, «φολκ από ένα παράλληλο σύμπαν» έλκοντας τις επιρροές τους από τη world μουσική και τον κλασικό μινιμαλισμό. Μιας και οι τρεις τους έχουν θητεύσει σε πανκ ροκ ή σε θορυβώδες μέταλ δεν διστάζουν να προκαλούν χάος με τους αυτοσχεδιασμούς όταν δεν κολυμπούν ενός υπνωτικών ηχοτοπίων. Στα συν η μίξη του γνωστού μας Chris Eckman (Walkabouts).
Για περισσότερες πληροφορίες

 

To «Trajectories» είναι το δεύτερο άλμπουμ του Αμερικανού συνθέτη Michael Vincent Waller, με εκτελεστές τον πιανίστα R. Andrew Lee και τον Seth Parker Woods στο τσέλο. Οι συνθέσεις δύνανται να περιγραφούν τεχνικώς ως μίνιμαλ αλλά δεν αποτελούνται μόνο από επαναλαμβανόμενες μουσικές δομές καθώς εμφορούνται από ενδοσκοπικές τάσεις και επιρροές που παραπέμπουν στον χώρο εκείνο που δημιουργούν ο Wim Mertens και ο Michael Nyman αλλά και world καλλιτέχνες.. Με αυτά υπ’ όψη, η συνθετική δουλειά του Waller και η εκτέλεση απ’ τους δυο μουσικούς αφήνουν τον λυρισμό να αναπνεύσει λυτρωτικά με τις οικίες μελωδικές γραμμές τους.
Για περισσότερες πληροφορίες

 

Δουλειά τεσσάρων μουσικών με έδρα το Όσλο, το «Juxtaposition» μπορεί άνετα να θεωρηθεί ένα ακραίο έργο ηχητικής τέχνης. Κάθε εκτελεστής έρχεται από διαφορετικό αισθητικό φόντο. Έλλειψη κάθε ιεραρχίας και εκφραστικού περιορισμού με τις δυο γυναίκες βοκαλίστριες και τους έτερους στα κρουστά, στα σάμπλερ, στα ελεκτρόνικς- στα field recordings και στο ηλεκτρικό μπάσο- να συναγωνίζονται χωρίς συμβιβασμούς σε στιγμές χαράς και πόνου- ουρλιαχτών αλλά και κελαϊδισμάτων πουλιών! Μια δημιουργική δοκιμασία σε κάθε ακρόαση.

Για περισσότερες πληροφορίες

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.