Auditorium
Δισκογραφικές προτάσεις του Ιούνη
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
Συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικής,ο Ελβετός, Francisco Meirino (Entr’acte, Antifrost), το ίδιο και ο Βάσκος Miguel A. Garcia ή Xedh (Crónica), οι δυο συνεργάζονται σε ένα υψηλών εντάσεων ηλεκτρονικό έργο. Στο «Nonmenabsorbium» χρησιμοποιούν μιξεράκια, modular συνθετητές, ηλεκτρομαγνητικά πεδία και field recordings. Τραχύς, φαινομενικά ακατέργαστος ήχος, γκρίζα ατμόσφαιρα βιομηχανικής υφής όπου ο επεξεργασμένος θόρυβος συνδυάζεται με διάφορα εφέ και λούπες έτσι ώστε να λειτουργήσει σαν ένας παράξενος κόσμος, γεμάτος απρόβλεπτες αυτοσχεδιαστικές παρεμβάσεις.
[hr]
Η σόλο δουλειά του Νορβηγού μπασίστα Christian Meaas Svendsen ( Νakama), «Avin» περιέχει επτά συνθέσεις στις οποίες ο συνθέτης απαγγέλει περισσότερο παρά τραγουδάει. Στα κουρδικά ο τίτλος σημαίνει «αγάπη», όπως ονομάζεται και η φίλη του Svendsen. Σε αυτήν, μάλλον, απευθύνεται, συναισθηματικά επηρεασμένος, για την τρικυμιώδη σχέση τους! Επηρεασμένα από την πρώιμη αλλά σύγχρονη αμερικάνικη μουσική, διάφορα φολκ στιλ, την αυτοσχεδιαστική «παράδοση» της πατρίδας του και την ατονάλ – τα κομμάτια αποτελούν ενδιαφέρον πρότζεκτ δημιουργίας ενός είδους μετά-τραγουδιού, εκτελεσμένα από οκτέτο με έγχορδα, πνευστά, κιθάρα και ακουστικό μπάσο.
[hr]
Ο Asfast – κατά κόσμο Leon Leder – με το τρίτο του άλμπουμ, “Peace In Drifts”, δημιουργεί παράξενα ηχοτοπία καθώς συνδυάζει διάφορα στοιχεία από σύγχρονα κλαμπίστικα μουσικά είδη: broken beat, grime και trap. Μιξάρει όλα αυτά καθώς τα λουπάρει για να δομήσει παράταιρους, αλά μάντρα, ρυθμούς. Με αυτές τις τεχνικές ο βιεννέζος μουσικός και παραγωγός στήνει καφκικά σκηνικά όπου ο κρυστάλλινος και παραμορφωμένος ήχος των κομματιών θυμίζει ταινίες τύπου “Blade Runner”- υψηλή ηλεκτρονική τεχνολογία και μπαρόκ σασπένς.
[hr]
Ο Ιρανός sound artist Tegh, (Shahin Entezami) – απ’ τους σημαντικότερους μουσικούς της ανερχόμενης ηλεκτρονικής και άμπιεντ σκηνής της Τεχεράνης – μέλος του κύκλου SET που διοργανώνει συναυλίες με ανεξάρτητους καλλιτέχνες όλων των στιλ – κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του, “Downfall”, επηρεασμένος από την φωτογραφία της απίστευτης πτώσης ενός παιδιού από αεροπλάνο. Ο ήχος του μοιράζεται εξ’ ίσου ανάμεσα σε noise και μελωδικά στοιχεία αλλά η μελαγχολική και λυρική ατμόσφαιρά του θυμίζει ίσως αντίστοιχες δουλειές του Tim Hecker με εκείνο το επαναλαμβανόμενο μινιμαλίστικο και ανεπαισθήτως εξελισσόμενο μοτίβο.
[hr]
Ο Ιταλός Paolo Monti λειτουργεί υπό το όνομα The Star Pillow δέκα χρόνια τώρα και το “Invisible Summer” αποτελεί αφιέρωμά σε όλη την πορεία του. Κιθαριστικά άμπιεντ drones (βόμβοι) επενδύουν τους τρεις μήνες του καλοκαιριού με ένα ακόμη κομμάτι στο τέλος του δίσκου να προαναγγέλλει και πάλι την αρχή του αόρατου θέρους. Ηχογραφημένο τους ζεστούς μήνες στην Τοσκάνη τούτη η ονειρική, μίνιμαλ, μάλλον «ψυχρή», μουσική απλώνεται όλο και περισσότερο στον χώρο όπως με τους ομόκεντρους κύκλους που προκαλεί ένα βότσαλο μέσα στη λίμνη.
[hr]
Σκοπός του Andrea Lombardini (μπάσο λαούτο, ηλεκτρικό μπάσο με μακρύ τάστο) και των Michel Godard (μπάσο κορνέτα, τούμπα) – Emanuele Maniscalco (πιάνο, ντραμς), είναι να συγκεράσουν παλαιικές ιταλικές μουσικές με την σύγχρονη φολκ και τον τζαζίστικο αυτοσχεδιασμό και αυτό επιτυγχάνουν στο τελευταίο τους δίσκο, “Diminuendo”. Είναι ο συντονισμός μεταξύ τους – οι χαμηλής συχνότητας ήχοι που σχεδιάζουν αιθέρια μουσικά τοπία, οι λεπτές μελωδικές γραμμές που διαπερνούν τις συνθέσεις – η δημιουργική εκμετάλλευση των vintage οργάνων και η αυτοσχεδιαστική χρήση τους, ώστε η απόλαυση παντρεύεται με την ουσιαστική εμπειρία του παρελθόντος.
[hr]
Τέταρτο άλμπουμ για την Κορεάτισα ερμηνεύτρια Youn Sun Nah, το “She Moves On”, συνεχίζει την δημιουργικότατη πορεία που εγκαινιάστηκε, το ‘10 με το “Same Girl”. Πολύ γνωστή στην πατρίδα της, γοητεύτηκε απ’ το Γαλλικό τραγούδι και μετακόμισε στο Παρίσι όπου ανακάλυψε την τζαζ και με την ετικέτα της ACT καθιερώθηκε στην ευρωπαϊκή σκηνή. Αυτό που κάνει η Nah είναι να ερμηνεύει με περισσή άνεση διαφορετικού ύφους τραγούδια, όπως εδώ – Lou Reed, Joni Mitchell, Paul Simon, Jimi Hendrix κ.α. – να τα οικειοποιείται και να τα ανανεώνει δραστικά. Ο δίσκος αποτελεί φόρο τιμής στην τζαζ και την φολκ της Βόρειας Αμερικής γι’ αυτό ηχογραφήθηκε στην Νέα Υόρκη με μουσικούς της πόλης, ανάμεσα τους και ο γνωστός κιθαρίστας Mark Ribot.
[hr]
Το «SUBVOICE» είναι συλλογή εννέα συνθέσεων του Γιάννη Κυριακίδη για διαφορετικά σύνολα, από σόλο έως μεγάλη ορχήστρα – εννέα πειραματισμοί πολλαπλού ενδιαφέροντος, έρευνα για τη σχέση ιστορίας, λόγου και ήχων περιβάλλοντος, συμβατικών οργάνων και ηλεκτρονικών. Η φωνή εμπεριέχεται στα κομμάτια με διαφορετικές τεχνικές- κωδικοποιημένη, ενσωματωμένη- έτσι ώστε να αποτελεί οργανικό σώμα με αυτά. Διάφορα σχήματα και μουσικοί εκτελούν με πιο γνωστό το σύνολο Maze. Ο Κύπριος συνθέτης δημιουργεί έργα που λειτουργούν ολιστικά: ο πειραματισμός στον ήχο δεν εμποδίζει το πρόταγμα σοβαρότατων κοινωνικό-πολιτικών καταστάσεων. Όπως, πχ το “Toponymy” όπου ακούγονται παράλληλα με τα ελληνικά και τα τουρκικά ονόματα που έδωσαν οι εισβολείς στις τοποθεσίες της βόρειας Κύπρου. Ή, στο “Circadian Surveillance” με 24’ ηχογραφήσεις πεδίου πάνω στην πράσινη γραμμή της Λευκωσίας ως σύντμηση μιας ολόκληρης ημέρας ανθρώπινης δραστηριότητας.
