![](https://www.toperiodiko.gr/wp-content/uploads/2022/04/morpheus-as-seen-in-all-his-power-1-620x350-1-600x339.jpg)
The Sandman – Το ονειρικό αριστούργημα της 9ης Τέχνης
Το να ειπωθεί πόσο επιδραστικό υπήρξε το Sandman για τα comics είναι σίγουρα περιττό. Η κυκλοφορία του όμως από τις εκδόσεις Anubis, σε μια εξαιρετική…
Το να ειπωθεί πόσο επιδραστικό υπήρξε το Sandman για τα comics είναι σίγουρα περιττό. Η κυκλοφορία του όμως από τις εκδόσεις Anubis, σε μια εξαιρετική…
Οι Καβαλάρηδες από το Πουθενά δεν είναι ένα κειμήλιο μίας χαμένης κληρονομίας, αλλά ζωντανό παράδειγμα των καλύτερων στιγμών μίας άλλης περιόδου της επιστημονικής φαντασίας και μίας άλλης παράδοσης σε αυτό το πεδίο, της σοβιετικής. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα πολιτικής και καλλιτεχνικής ουτοπίας: ας γράψουν την ιστορία οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι με φαντασία και ελπίδα, όχι οι στρατιωτικοί και οι πολεμοκάπηλοι πολιτικοί.
Δεν είναι τα πάντα, παντού, δικά μας Η φράση αυτή έχει συγκεκριμένη σημασία για το πλήρωμα του διαστημόπλοιου Ανίκητος. Έχει όμως και για εμάς ,…
Ένας θρύλος των ευρωπαϊκών κόμικ έφυγε αλλά η δουλειά του έχει γράψει ήδη Ιστορία
Εχουμε γράψει επανειλημμένα πόσο κακά είναι τα κόμικ των X-Men τα τελευταία χρόνια. Ελάχιστες σειρές διασώζονται από ένα κλίμα μετριότητας, ενώ ακόμα και επιστροφές χαρακτήρων που είχαν…
Το Ψηφιδωτό είναι ένα ακόμα κομμάτι στην πορεία δημιουργικής ωρίμανσης των ελληνικών κόμικ που είναι ιδιαίτερα αισθητή τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας πρωτότυπος τρόπος αφήγησης που διαλέγεται με το παρελθόν χωρίς να νιώθει το άγχος να το διεκδικήσει στα πλαίσια μίας φανταστικής «ελληνικότητας».
Οι χαρακτήρες του Πουί είναι ακραίοι σε ό,τι κάνουν, ακατανόητοι από πολλές απόψεις αλλά βαθιά ανθρώπινοι, πνιγμένοι μέσα σε αδιέξοδα που αναγνωρίζουμε — ακόμα και αν δεν τα αντιμετωπίζουμε με αυτό τον τρόπο.
Δεν υπάρχει λόγος όμως να τους λυπηθούμε γιατί, όπως λέει και ο πρωταγωνιστής, ο «Σπινόζα»: «βρήκα μία ρωγμή, βίωσα μία ρωγμή κι είμαι ευτυχής που την απόλαυσα μέχρι θανάτου»
Το Ένας καουμπόυ στο Παρίσι είναι ένα πολύ καλό κόμικ. Μένει πιστό στο σχέδιο και το ύφος που μας έκαναν να αγαπήσουμε τον Λούκυ Λουκ και το συνδυάζει με επίκαιρα σχόλια. Ταυτόχρονα, μεταφέροντας μας στο τέλος του 19ου αιώνα (δέκα με είκοσι χρόνια μακριά από το κλασικό πεδίο δράσης του πρωταγωνιστή) μας δείχνει ότι οι ιστορίες της Άγριας Δύσης δεν εξαντλούνται σε μάχες με ινδιάνους και κακοποιούς.
Φέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια από την έκδοση της πρώτης ιστορίας του Τεν Τεν, του Βέλγου δημοσιογράφου με το τσουλούφι, που αποτελεί μία από τις πιο γνωστές και σημαντικές φιγούρες του ευρωπαϊκού κόμικ στον 20ο αιώνα. Ήδη κυκλοφορούν διάφορα αφιερώματα με στοιχεία για τον χαρακτήρα αλλά και τον δημιουργό του, Ζωρζ Προσπέρ Ρεμί που έγινε γνωστός με το παρατσούκλι Ερζέ. Ωστόσο συχνά αυτά τα κείμενα δεν εξετάζουν ένα άλλο σημείο: στην πολιτική διάσταση του Τεν Τεν και ειδικά στον τρόπο αναπαράστασης των λαών της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής –δηλαδή των μη δυτικών- στα κόμικ του Ερζέ.
Οι 25 εκλογικές αναμετρήσεις που η αντιπολίτευση ξεχνά, το καταστροφικό εμπάργκο, το πετρέλαιο πίσω από τον «ανθρωπισμό» και οι διαρκείς αμερικανικές παρεμβάσεις συζητήθηκαν στην εκδήλωση για τη Βενεζουέλα