Μετά από συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την προσωπικότητα και την εποχή της δράσης και του κατατρεγμού τού Οδυσσέα Ανδρούτσου, ο Θωμάς Κοροβίνης τον παρουσιάζει σε μια φανταστική δημόσια εξομολόγηση, την τελευταία ώρα της ζωής του.
Δυο βιβλία που τα συνδέει το κόκκινο. Το κόκκινο της καρδιάς που σπαρταρά όταν ακούγεται η αλήθεια της μαρτυρίας και το κόκκινο των μαλλιών και του αίματος που ενώνει ανθρώπους και εποχές.
Ο «ιερός» θεσμός της οικογένειας διαλύεται όταν οι ανθρώπινες σχέσεις αναλύονται εξαντλητικά. Η εξάντληση φτιάχνει το εύθραυστο δίχτυ ασφαλείας και η ζωή συνεχίζεται. Στο θέατρο ευτυχώς που υπάρχει ο Τόμας Μπέρνχαρντ για να μας θυμίζει ότι αν θέλουμε να μάθουμε το «γιατί» της πορείας μας αρκεί να κοιτάξουμε τον καθρέφτη. ΄Η να κάτσουμε σ’ ένα τραπέζι και να τα πούμε μεταξύ μας.
Ο Μαλανδράκης γράφει έχοντας στο νου την αίσθηση του κυνηγημένου, την αίσθηση του να μην ανήκεις πουθενά και να προσπαθείς να ενταχθείς κάπου, να ζεις το όνειρο σου. Πρώτα αυτό και μετά η εθνικότητα την οποία χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει και δικαιολογήσει τη σύγκρουση.
Παιδική λογοτεχνία, δύσκολη λογοτεχνία. Γιατί, πώς να απευθυνθείς στα παιδιά, είτε τα ξέρουν είτε δεν τα ξέρουν όλα.
Η θεατρική παράσταση “Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια” επιστρέφει στο θέατρο “Αλφα” (2η χρονιά). Βασισμένη σε κείμενο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, μας παρουσιάζει τον αγνό, μεγάλο, εφηβικό έρωτα της Μενίτας και του Νικολή. Οι πρωταγωνιστές μιλούν για την παράσταση, τους νέους θεατρικούς συγγραφείς, την υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου, την αδυναμία να ζήσουμε όπως θέλουμε στην Ελλάδα.
Είναι η αλήθεια ενός λαού, μιας χώρας, που μας μεταφέρει στο χαρτί ο Κίπλινγκ. Με ενάργεια, αυθορμητισμό και σεβασμό. Γι’ αυτό και ο “Κιμ” είναι αριστούργημα, γιατί εκεί που παρασύρεσαι από το πολύβουο πλήθος, εκεί “ακούς” τον ήχο του και αισθάνεσαι την ξεχωριστή παρουσία ενός λαού αινιγματικού, ενός λαού που ζει για να ξαφνιάζει και να εκπλήσσει τον επισκέπτη.
Η ψυχανάλυση, ο υπερρεαλισμός, όπως προηγούμενα ο συμβολισμός, ο πριν του Σαρτρ υπαρξισμός, οι προραφαηλίτες, ακόμα πρωτύτερα, βρίσκονται παράλληλοι με το δαιμόνιο του μεγάλου Αμερικανού.
Το έργο του Στρατή Μυριβήλη μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή.
Η Πέγκυ Τρικαλιώτη πρωταγωνιστεί, για 2η σεζόν, στον “Καλό άνθρωπο του Σετσουάν”, του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πραγματικά καθηλώνει με την ερμηνεία της. Μας μίλησε για…