Πολυβραβευμένες, η Σμιθ με Orange, η Ένραϊτ με Booker, κυκλοφόρησαν πέρυσι τις τελευταίες τους δουλειές. Με τη μαεστρική γραφή τους ασχολούνται με θέματα όπως οι οικογενειακές καταστάσεις, η αγάπη, η ανθρώπινη σεξουαλικότητα και η θλίψη.
Το κύκνειο άσμα του συνδιαλέγεται ποιητικά με το μυστήριο του Θανάτου με τέτοια λαμπρότητα ώστε αποτελεί μια, συνειδητά, τελική δήλωσή του. Αποτελεί τελικό κεφάλαιο σε μια απίστευτη μουσική ιστορία δεκαετιών που βρίθει από καινοτομίες και ιδιοφυές πνεύμα.
Με έναν αληθινά νεωτερικό τρόπο, ο Μπελ ζωγραφίζει την τοιχογραφία της Γερμανίας κατά την διάρκεια του κτηνώδους τελευταίου μεγάλου πολέμου και την αδίστακτη καπιταλιστική μεταπολεμική επέλαση που μας έφερε μέχρι το σήμερα, χωρίς να βουλιάζει στην κλασική και τετριμμένη αφήγηση των ιστορικό-κοινωνικών γεγονότων.
Τρεις νέες συγγραφείς-με πολύ ενδιαφέρον, ήδη, έργο πίσω τους-με τα πρόσφατα βιβλία τους από τις Εκδόσεις Πόλις σκιαγραφούν καταστάσεις που από τη μια εφάπτονται με τις επαγγελματικές και σπουδαστικές τους εμπειρίες και από την άλλη αφορούν συνολικά τη σύγχρονη πραγματικότητα που ξεδιπλώνεται ενώπιόν μας.
Λιτός στον λόγο του, όπως και στα μυθιστορήματά του, αλλά καίριος στις απαντήσεις του εκφράζει γλαφυρά τις απόψεις του για ζητήματα που ποικίλουν από την ΕΤΑ και τον Φράνκο μέχρι τον πόλεμο στην Αλγερία και τις τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα.
Το βιβλίο μου είναι ένα σήμα κινδύνου πως αν δεν αντιδράσουμε άμεσα και γρήγορα, θα καταλήξουμε μέσα στην τεράστια τρύπα της απανθρωποποίησης.
Τα Δεκεμβριανά θεωρούνται από τον συγγραφέα σαν συνέχεια της εμφύλιας σύγκρουσης κατά τον τελευταίο χρόνο της Γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα. Η παλαιά προπολεμική αντίθεση ανάμεσα σε βασιλικούς και βενιζελικούς είχε μεταλλαχθεί στην αντίθεση ανάμεσα στο οργανωμένο λαϊκό στοιχείο από τη μία και, συνολικά, την άρχουσα τάξη από την άλλη.
Ο συγγραφέας σκάβει βαθιά για να φέρει στο φως θέματα που οι επίσημοι φορείς της εξουσίας τα σπρώχνουν κάτω από το χαλί: εγκληματικές συμμορίες, διακίνηση ναρκωτικών, ρατσισμός των λευκών απέναντι στους Μαορί, αλλά και η αντίδραση των τελευταίων απέναντι στους επικυρίαρχους «ευρωπαίους».
Ο συγγραφέας περιγράφει συμβολικά αλλά και με πραγματικά γεγονότα την σύγκρουση του ελευθεριακού πνεύματος των ’60s με το συντηρητισμό, τη σοβαροφάνεια και τη σεμνοτυφία που κυριαρχούσαν τότε στην Ολλανδία και στο δυτικό κόσμο.
Ο Πεϊσότο κρατά διαρκώς σε ένταση τα συναισθήματα του αναγνώστη, είναι απρόβλεπτος, παιχνιδιάρης στις επιλογές του, ηθελημένα ελαφρύς καθώς μιλά για δράματα και εν γένει ένας απολαυστικός ανθρωπιστής παραμυθάς.