Η ποίηση του Παύλου είναι όλες οι εικόνες της περιφερειακής όρασης μιας κοινωνίας, που ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει την δύναμή της και πορεύεται ιδεολογικοποιώντας ή ξορκίζοντας τον εφιάλτη της ηττοπάθειάς της.
Το βιβλίο της Γλαύκης Γκότση «Βλέμματα γυναικών στην τέχνη (1850-1900)» (Νησίδες) είναι σαγηνευτικό και επικίνδυνο – για γυναίκες και άντρες, υποψιασμένους/ες ή μη – σαν…
Με την κατάθεση, την Πέμπτη, του νομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού, για την μετατροπή πέντε μεγάλων μουσείων σε ΝΠΔΔ, κλείνει ένας κύκλος εμπορευματοποίησης της μουσειακής διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, ο οποίος ξεκίνησε από το 2000.
Μια καταπλητική, επαρκέστατη επιστημονικά, ιστορική σύνοψη ενός έπους και ένα λαμπρό, όσο και δραματικά σπανιότατο στις μέρες μας, παράδειγμα μαρξιστικής ιστοριογραφίας.
Τον ολισθηρό κατήφορο των απροσχημάτιστων απειλών προς το σωματείο των εργαζομένων επιλέγει η διοίκηση του μοναδικού λυρικού θεάτρου της χώρας.
Γιατί απαξιώνονται οι καλλιτέχνες – παιδαγωγοί της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής; Ποιος ωφελείται από την ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση της μοναδικής κρατικής σχολής κλαισικού μπαλέτου στην Ελλάδα; Τι καταγγέλει το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΛΣ
Πόσος κόσμος, εργατοώρες και υπηρεσίες χρειάζονται για να καταφέρουν να μην βοηθήσουν έναν άστεγο άνθρωπο που έσπασε το πόδι του σε εργατικό ατύχημα;
Κάθε νίκη των αφεντικών απέναντι σε κάθε εργατικό αγώνα, είναι ήττα όλων μας. Όπως και κάθε νίκη των εργατών σε κάθε κλάδο, είναι και δική μας νίκη, παντού.
Την ώρα που αποφυλακίζεται ο καταδικασμένος για βιασμούς παιδιών Λιγνάδης και ο δολοφόνος του Ζακ, το κράτος των αφεντικών οδηγεί στην εξόντωση τον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη διότι αρνείται να «μετανοήσει».
Μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε, ότι το «Περφορατέρ» είναι μόνο ένα ευφυές αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι ένας απολογισμός και μια αποτίμηση του τι κόσμου φτιάξαμε, αλλά και μια λανθάνουσα δήλωση ελπίδας, ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει.