Γρηγόρης Τραγγανίδας

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.

Ο κ. Λαπαθιώτης υπερασπίζει Σολωμό

Ενα ευφυές λογοτεχνικό «παιχνίδι», ενός εκρηκτικού πνεύματος, μέσα στην χειρότερη Πρωτοχρονιά της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Εκτακτοι ΥΠΠΟ: «Δεν μας αγγίζουν τα νέα μέτρα γιατί ο καφές και η μπίρα για εμάς ήταν ήδη αντικείμενο πολυτελείας»…

Δεν είναι «φυσικό φαινόμενο» η «ευέλικτη» εργασιακή «γαλέρα» και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Είναι επιλογή του αστικού κράτους που θέλει να απαξιώσει πλήρως τις δημόσιες δομές προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Αυστρία: Η «δουλειά» θα γίνει και με τον Πράσινο καθηγητή…

Τα βασικά πολιτικά συμπεράσματα και από τις αυστριακές εκλογές δεν είναι δύσκολο να εξαχθούν: Ο φασισμός ξανασηκώνει κεφάλι και δεν πρόκειται για συγκυρία, αλλά για συστημική επιλογή.

Πύλος: Τίτλοι τέλους για το λιμάνι…

Η δυσμενής αυτή εξέλιξη αποδεικνύει, ότι η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς πρέπει να αποτελέσει μόνιμο αίτημα και διαρκής προτεραιότητα του λαϊκού κινήματος.

Ζουάν Μιρό: Το ανυπότακτο σουρρεαλιστικό πνεύμα ως πράξη αλληλεγγύης

Κάποιοι βγάζουν στο σφυρί το έργο των σπουδαίων προγόνων τους για προσωπικό πλουτισμό. Κάποιοι άλλοι κάνουν την διαφορά, μετατρέποντας μια δημοπρασία σε πράξη αλληλεγγύης.

Πύλος: Κυβερνητικές… «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις»

Το θέμα της μαρίνας της Πύλου επανέρχεται στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων λόγω ενστάσεων του ΤΑΙΠΕΔ στην προηγούμενη, καθόλου «ελκυστική», για τους «επενδυτές», γνωμοδότηση.