Ηρακλής Οικονόμου

Ο Τζιμάκος καθρέφτης

“Μες στα μπαρ δεν μπαίνει ούτι γιατί γίνεται μπαρούτι…” Τζιμάκο μάς άφησες χωρίς καθρέφτη

Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: «Το αδιέξοδο είναι πολύ γοητευτικό στην τέχνη»

Ίσως να είναι μια αυτόματη αντίδραση της κοινωνίας που θέλει να στρέφει το κεφάλι απ’ την πληγή επειδή είναι ακόμα νωπή. Ίσως να έχει περάσει η εποχή των κινημάτων και να μην μπορεί να υπάρξει τραγούδι που να αφορά μεγάλο κομμάτι του κόσμου την ίδια στιγμή. Ίσως πάλι να έχει αλλάξει ο κώδικας του προβληματισμένου τραγουδιού και να μην χρειάζεται να μιλάει τόσο άμεσα για τον εργάτη ή τον υπάλληλο, αλλά να εμπεριέχει μια θλίψη, μια σκοτεινιά, έναν θυμό ή ένα ενορχηστρωτικό ξέσπασμα οργής.

Χρήστος Κεχαγιόγλου: «Με τα έργα μου επιδιώκω να αποτυπώσω τη δυνατότητα για ελευθερία»

“Το αεροπλάνο ή το ποδήλατο δεν είναι, αν θυμηθούμε και τον Magritte, ούτε ένα αεροπλάνο, ούτε ένα ποδήλατο. Είναι πράγματα ζωγραφικά, φτιαγμένα με χρώματα, φαντασία και νερό, σύμβολα του δικού μου, καθαρά εσωτερικού ταξιδιού, ταξιδιού που είναι καθαρά ζωγραφικό”

Βασίλης Φλώρος: «Κάθε χαμάλης μπορεί με τα χέρια του και το μυαλό του να αλλάξει τον κόσμο»

«Η δημιουργία εν γένει αποτελεί πράξη αντίστασης στην οκνηρία και στην παθητικότητα. Η ίδια προέρχεται από – αλλά και γεννά ταυτόχρονα – την αμφισβήτηση.»

Ο Μάνος Ελευθερίου για το «Στίχοι πριν την άνοιξη» του Μάνου Ορφανουδάκη

«Αυτή η μικρή ενότητα τον έξι τραγουδιών (…) ήταν ό,τι έπρεπε ν΄ακουστούν την περίοδο του Νέου Κύματος (…) οι συνθέτες εκείνου του καιρού που άφησαν διαμάντια στο πέρασμά τους, θα έκαναν κεφαλοκλείδωμα στον Ορφανουδάκη να τους δώσει στίχους του (…)».

Δύο μαθητές συνομιλούν με τον Μανόλη Αναγνωστάκη

«Κάναμε βόλτες όταν ήμασταν μικροί. Υπήρχαν μεγάλες αλάνες, ακατοίκητοι χώροι οι οποίοι αργότερα χτίστηκαν. Υπήρχαν πολλές συμμορίες παιδιών. Έχω φάει πάρα πολύ ξύλο. Πετροπόλεμος, …άγρια πράγματα». Μανόλης Αναγνωστάκης