Η χαοτική και παράλληλα ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση γύρω από το graffiti που αποτελεί το νέο ένδυμα των τοίχων του Πολυτεχνείου ανοίγει το ζήτημα της ύπαρξης, της ιδιοκτησίας, της χρήσης και της νοηματοδότησης του δημόσιου χώρου
Σε μια χώρα που ο ναζισμός σήκωσε κεφάλι το τελευταίο διάστημα, ο Slaboshpitsky γυρίζει μια ταινία που περιγράφει έναν εφιαλτικό μικρόκοσμο βίας και κραυγών, ανθρώπων που πασχίζουν να ακουστούν με κάθε δυνατό τρόπο…
“Γράφω τ’ όνομά σου / Πάνω σ΄ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου / Στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου / Στη ζωντανή λίμνη σελήνη…Γράφω τ’ όνομά σου…Ελευθερία!” Το ποίημα του Ελυάρ ως σαρκαστική επωδός σε μια ταινία που αναδεικνύει τη σήψη και την ισοπέδωση του κόσμου του θεάματος
Το 2015 έχει προχωρήσει στις πρώτες του μέρες, αλλά οι ταινίες που μας έρχονται ακόμα στο μυαλό είναι από το 2014… Αυτές που σκεφτόμαστε ακόμα, τις καλύτερες της περσινής χρονιάς, κατά την προσωπική μας άποψη, σας παρουσιάζουμε εδώ…
Η τελευταία ταινία του Κεν Λόουτς μας μεταφέρει την αληθινή ιστορία του ιρλανδού κομμουνιστή Jimmy Gralton, που εξορίστηκε χωρίς δίκη από τη χώρα του το 1933, επειδή θεωρήθηκε επικίνδυνος από τις αρχές.
O έρωτας αποτελεί λόγο για να ζει κάποιος, στον Παράδεισο ή στην Κόλαση. Το “Mauvais Sang” αποτελεί μια από τις πιο γλαφυρές και ποιητικές κινηματογραφικές αποτυπώσεις του τρόπου ύπαρξης της άγριας νεολαίας στη δεκαετία του 1980
Ο Stephen Daldry (Billy Elliot, The Hours) μας ρίχνει με ορμή στο σκληρό κόσμο των παραγκουπόλεων του Rio de Janeiro και της διαφθοράς που επικρατεί στη χώρα που πριν λίγο καιρό φιλοξένησε το καλογυαλισμένο (και αιματοβαμμένο) παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου.