11η Σεπτεμβρίου 2001: 16 χρόνια μετά, ο κόσμος δεν είναι πια ίδιος, είναι πολύ χειρότερος
Όπως είχε πει χαρακτηριστικά και ο τότε υφυπουργός Άμυνας τον ΗΠΑ, Πολ Γούλφοβιτς, σιβυλλικά: «αν δεν υπήρχε η 11η Σεπτεμβρίου, θα έπρεπε να την εφεύρουμε»…
44 χρόνια μετά: Το πείραμα και το μάθημα της Χιλής
Η κυβέρνηση Αλιέντε και ο Χιλιανός λαός πλήρωσαν με αίμα το ότι έγιναν παράδειγμα προς μίμηση, ότι είχαν την πλειοψηφία και ότι πίστεψαν ότι αυτό… αρκούσε.
Χιροσίμα – Ναγκασάκι: Τα πυρηνικά ως μέγιστο όπλο απέναντι στους λαούς
Ο πυρηνικός όλεθρος σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι ήταν μια πολιτική επιλογή με αποδέκτες την ΕΣΣΔ και τους λαούς του κόσμου
Τρία χρόνια μετά: Οι “ανύχτωτες νύχτες” της Παλαιστίνης
Στην Παλαιστίνη βρέχει θάνατο. Κι ο “φαύλος κύκλος βίας” δεν είναι της μοίρας γραφτό. Είναι η επίθεση που δέχεται εδώ και χρόνια ένας λαός, ο οποίος μένει ανυπεράσπιστος από οποιαδήποτε διεθνή συνθήκη, να μάχεται μόνος του για να μην εξαφανιστεί.
Ο καπιταλισμός σκοτώνει. 4 νεκροί εργαζόμενοι μέσα σε 15 μέρες
Ευτυχώς που η …ελεύθερη αγορά λύνει όλα τα προβλήματα ξεπαστρεύοντας τους εργαζόμενους
Από τα δύο στο ένα «άκρο»: η χώρα της ….«ακροαριστερής τρομοκρατίας»
Για το σύστημα και τους παραδοσιακούς του εκπροσώπους τα «δύο άκρα», είναι προφανώς ένα και μοναδικό: ό,τι αμφισβητεί την καπιταλιστική εξουσία
Κανένα δάκρυ για τον ΕΔΟΕΑΠ
Καταρρέει το Ταμείο Επικούρισης, Ασφάλισης και Περίθαλψης των δημοσιογράφων – Στον αέρα χιλιάδες άνεργοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι
Μια μεγάλη καταδίκη της ισραηλινής κατοχής και δύο λέξεις περί αντισημιτισμού
Στο πρόσωπο του Μπ. Νετανιάχου συμπυκνώνεται η σκληρότερη έκφραση της ισραηλινής κατοχικής πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών.
Μενίδι: Κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τη δίκαιη οργή, αιμοβόρο τέρας
Στο Μενίδι βλέπουμε πλευρές του αποκρουστικού προσώπου του φασισμού. Ως αφορμή, ως φυτώριο, ως απειλή, ως ασφαλή, για τους ενόχους, εκτόνωση.
Μετρώντας (χαμένες) ανθρώπινες ζωές
Υπάρχει κάτι αφόρητα άρρωστο σε ένα σύστημα που μετρά την ευημερία και την ασφάλεια επί πτωμάτων (συμβολικών και πραγματικών)