Ποιος νομίζεις ότι είσαι
Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Μία ερώτηση που τίθεται αρκετά συχνά, και πάντα με επιθετική διάθεση. Θα απαντηθεί, με κάποιο τρόπο θα απαντηθεί, και η διάθεση…
Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Μία ερώτηση που τίθεται αρκετά συχνά, και πάντα με επιθετική διάθεση. Θα απαντηθεί, με κάποιο τρόπο θα απαντηθεί, και η διάθεση…
Αν είχε ζήσει ακόμα είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια, θα μας είχε χαρίσει τόσα πολλά ακόμη, ποιος ξέρει πόσες επαναστάσεις, πόσους δίσκους, πόσα βιβλία, πόσους πίνακες…ω ναι, βέβαια…μήπως διαχωρίζουμε τον άγγελο από το δαίμονα;
Ποιο είναι το πιο κραυγαλέο ψέμα που θα μπορούσες να πεις – αλλά να σε πιστέψουν όλοι, όλη η ανθρωπότητα, ή έστω η πόλη σου….
Gkyilfordou, Maizonos, Favierou, Satovriandou, Gladstonos…..μια καλοκαιρινή βόλτα στους εμπνευσμένα “μεταφρασμένους” δρόμους της Αθήνας…
Μέχρι το 6000 π.Χ., οπότε και κατασκευάστηκαν οι πρώτοι καθρέφτες (από οψιδιανό), οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξέρουν πώς ακριβώς έμοιαζε το πρόσωπό τους…
Και μερικές φορές, όσο πιο απίθανο μοιάζει αυτό στο οποίο ελπίζουμε, τόσο πιο έντονα ελπίζουμε.
“Είμαι στόμα και χέρια, ένας κατ’ επιλογή άστεγος στον αστικό χειμώνα, και συνηθίζω αυτό που θέλω να το λέω αμέσως πλην ασαφώς. Είμαι ένας πολιτικά ορθός ψεύτης, τόσο ντροπαλός που δεν κοκκινίζω καν. Ζω στον 21ο μεσαίωνα ανάμεσα σε πτώματα και περιττώματα, ισορροπώντας μεταξύ ανακαίνισης και αναπαλαίωσης…”
Για τον άνθρωπο που δε λεγόταν Ιάκωβος ή Αλέξανδρος, δεν ήταν ξανθός και δεν είχε περάσει ποτέ τα σύνορα.
Στα μέσα του περσινού καλοκαιριού γεννήθηκε στο μυαλό μου μία απορία: αν ο κινέζικος γραπτός λόγος αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες χαρακτήρες, υπάρχουν χαρακτήρες που συμπίπτουν με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου;
Στα μέσα του περσινού καλοκαιριού γεννήθηκε στο μυαλό μου μία απορία: αν ο κινέζικος γραπτός λόγος αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες χαρακτήρες, υπάρχουν χαρακτήρες που συμπίπτουν με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου;