Το έργο του Σκωτζέζου Αnthony Ryan κατάφερε να αναδειχθεί ως best seller όχι δίνοντας μας (τουλάχιστον στην αρχή) έναν πολύπλοκο κόσμο φαντασίας αλλά μέσα από δυνατούς χαρακτήρες και υποσχέσεις
Η fantasy/ pulp ιστορία του Lynch στον πυρήνα της κρύβει μια απλά πολιτική αλήθεια: την άγαστη συνεργασία κράτους και παρακράτους, με στόχο όποιον εναντιώνεται στην Μυστική Ειρήνη του status quo.
Το πρώτο Toy Story ήταν φαινομενικά μια πάλη εποχών, αμφότερες από τις οποίες υποτάσσονται τελικά στην εμπορευματική λειτουργικότητα και τις (αμερικάνικες, συντηρητικές) οικογενειακές αξίες. Όπως τα 80s νοσταλγούσαν τα 50s και τα 00s νοσταλγούν τα 90s, όλα τελικά νοσταλγούσαν την κανονικότητα και μια ένδοξη παιδική συνθήκη τελειότητας που είναι αναμφίβολο αν υπήρξε ποτέ.
Η «Δικαιοσύνη της Τόρεν» είναι ένα πολύπλοκο και πολυεπίπεδο βιβλίο και σίγουρα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδόσεις που έχουμε δει. Μια πολύ καλή προσθήκη και ένα ενδιαφέρον βήμα για τη σκεπτόμενη επιστημονική φαντασία!
Μια επισκόπηση της ζωής και της σκέψης του Freud που όμως αφήνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου
Υπάρχουν πολλά κόμικ που αποτελούν μεταφορές έργων της 7ης Τέχνης.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλά κόμικ ΓΙΑ τον κινηματογράφο, ή, ακόμα καλύτερα, για τη θεωρία του κινηματογράφου, του ίδιου του θεάματος. Το κενός αυτό ανέλαβε να διορθώσει ο συγγραφέας και κριτικός Edward Ross, με το Filmish
Το Russian Doll βάζει στο τηλεοπτικό κάδρο, με τρόπο μοντέρνο και άμεσο, κάτι που είχαμε πολύ ανάγκη και δεν το ξέραμε (όπως γίνεται συνήθως): μια γνήσια, βωμολόχα και ειλικρινά σκεπτόμενη φιλοσοφική σειρά για την ηθική, τον χρόνο και τις μεταξύ μας σχέσεις σε ένα πλαίσιο που αλλάζει πιο γρήγορα από όσο μπορούμε να το κατανοήσουμε.
Το θέμα φέτος, μετά το προσφυγικό, το Brexit και τον πόλεμο, ήταν η ίδια η έννοια της Δημοκρατίας σε κρίση, όπως τη διαπιστώνει η ευαίσθητη ματιά των πολιτικών γελοιογράφων. Επίσης, σε μια χρονιά που θα δει η χώρα μας τέσσερις κάλπες, με τη μία από αυτές να αφορά όλη την Ευρώπη, η έκθεση αποκτά μια ιδιαίτερη βαρύτητα.
Το Saga αποτελεί ένα από τα διασημότερα και πιο πολυβραβευμένα κόμικ της τελευταίας δεκαετίας. Συνολικά έχει στη συλλογή του 12 βραβεία Eisnerκαι 17 βραβεία Ηarvey. Όμως τι ακριβώς έκανε για να διακριθεί τόσο; Είναι το έργο των Brian K. Vaughan (σενάριο) και της Fiona Staples (σχέδιο) μια συνωμοσία ή ένα βαρετό κόμικ με μια ιστορία αγάπης και εντυπωσιακό σχέδιο, που απλά έπεισε το νεότερο κοινό και οι μεγαλύτεροι δε μπορούσαν να κατανοήσουν;
Tα Χαρακώματα είναι ένα πικρό, χιουμοριστικό (και για αυτό ανθρώπινο) κατηγορώ τόσο για τον ίδιο τον πόλεμο, μια αδικαιολόγητη σπατάλη εκατομμυρίων ζωών για μια υπόθεση που δεν τις αφορούσε ποτέ, όσο και τον ίδιο τον στρατό και την παράλογη λογική του, που εκμηδενίζει την ατομικότητα, την ελευθερία, την έκφραση, όλα όσα μας κάνουν περήφανους που είμαστε άνθρωποι. Αυτά τα στοιχεία θα τα αναγνωρίσουν και πολλοί αναγνώστες που έχουν ντυθεί άθελα τους το χακί.