
Venom- Ήμασταν κάποτε (και) στρατιώτες
Ο εμβληματικός κακός της Marvel παίρνει το τουφέκι του για τα ιερά και τα όρια της πατρίδας του. Δόξα σοι ο καπιταλισμός
Ο εμβληματικός κακός της Marvel παίρνει το τουφέκι του για τα ιερά και τα όρια της πατρίδας του. Δόξα σοι ο καπιταλισμός
Πώς λοιπόν σήμερα μπορεί ένα κόμικ να μιλήσει για (και με) ένα τέτοιο βιβλίο όπως τα “Μυστικά του Βάλτου” όταν ο εθνικισμός έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις και δείχνει (ξανά) το άσχημο πρόσωπο του; Το graphic novel Τα Μυστικά του Βάλτου (Εκδόσεις Polaris), σε σενάριo του Γιάννη Ράγκου και σκίτσο του Παναγιώτη Πανταζή έρχεται να αναμετρηθεί με αυτό το ερώτημα.
Ο λόγος του H. P. Lovecraft παρέμεινε πάντοτε κρυπτικός και εξεζητημένος. Μπορούσε επί πολλή ώρα να προσπαθεί να περιγράψει κάτι που δεν περιγράφεται, να συνομιλεί με πράγματα που δεν μιλούσαν και να ακούει πράγματα που δεν έκαναν ήχους. Όλες αυτές οι εξωδιαστατικές του τάσεις βρήκαν την θέση τους στα γραπτά του και, από εκεί, στην καρδιά της λογοτεχνίας τρόμου. Η επηρροή του θεωρείται τεράστια και χωρίς το έργο του μάλλον οι εφιάλτες μας θα ήταν λιγότερο ευφάνταστοι. Όμως ποιος ήταν ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο του παράξενου ερημίτη του Providence;
Έχουμε αναφέρει πολλές φορές το πόσο επιδραστικός στάθηκε ο H.P.Lovecraft για την λογοτεχνία (τρόμου και γενικότερα). Το Κάλεσμα του Κθούλου αποτελεί ίσως το πιο γνωστό και…
Οι Νύφες δεν είναι μια ευκαιρία να ξαναδούμε τον Δράκουλα. Η Νουρ είναι πρωταγωνίστρια σε όλα. Από το ψυχολογικό προφίλ, μέχρι την στιγμή της εναντίωσης/ ενηλικίωσης. Οι επιλογές της είναι δικές της και το σενάριο μας οδηγεί σε αυτές χωρίς άλματα, βιασύνες ή εφηβικό ενθουσιασμό. Καταλαβαίνουμε πως μια γυναίκα που επί χρόνια βιώνε την χειρότερη καταπίεση μπορεί να επιλέγει ελεύθερα τον θάνατο (και τελικά την προσωοποποίηση του). Καταλαβαίνουμε γιατί τελικά ξεσηκώνεται και σηκώνει τα όπλα απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία που την έστειλε στα μεταξένια αλλά πολύ πραγματικά κάτεργα.
Με το Yesternow, ο Σπύρος Δερβενιώτης ασχολήθηκε με την αποδόμηση της νοσταλγίας και της (μεταμοντέρνας) πολιτισμικής επιστροφής των ίδιων πραγματών ξανά και ξανά, που φαίνεται να κυριαρχεί στην εποχή μας. Τώρα, στο sequel, ο δημιουργός δε διστάζει να καταπιαστεί με μερικά από τα πιο δύσκολα θέματα της εποχής μας. Αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την ιντερνετικής κουλτούρα, τα τρολ και την πολιτική ορθότητα. Αποτελούν, στην εποχή μας, θέματα αμιγώς πολιτικά, όπως έδειξαν και οι εκλογές στις ΗΠΑ.
Όταν αυτό το σοκ έρχεται στο τέλος, σαν μικρή έκρηξη και κορύφωση. Αλλά μιας και το κόμικ περιέχει πολλά τέτοια «τέλη», τα σοκ είναι απανωτά και δισυπόστατα. Αφενός είναι «βαριά» ως έννοιες και μεγέθη, καθώς ο Δερβενιώτης καταφέρνει και συνοψίζει θεωρίες, καταστάσεις, συνθήκες και αντιδράσεις για τις οποίες χύνεται πολύ μελάνι.
Βασισμένη (χαλαρά) στο comic «Legion» των βετεράνων Chris Claremont και Bill Sienkiewicz, η σειρά παίρνει ό,τι ξέραμε για την super hero τηλερόαση και απλά το προσπερνά, αποφασισμένη εξαρχής να βαδίσει στον δικό της δρόμο.
Ο Ελρικ του Μελνιμπονέ κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της λογοτεχνίας του φανταστικού. Ίσως ο πιο δημοφιλής και πολύπλοκος χαρακτήρας του συγγραφέα, ο Μελνιμπόνιος έκπτωτος αυτοκράτορας είναι η επιτομή του τραγικού ήρωα. Η κατάληξη αυτής της ιστορία τώρα περνάει στα καρέ της 9ης Τέχνης.
Με το Annihilation η σύγχρονη επιστημονική φαντασία αποδεικνύει πως έχει τις δυνατότητες ακόμα να προκαλεί και να μην καθησυχάζει με την αποδοχή δυιστικών στερεοτύπων. Γιατί στο αδυσώπητο Τώρα που βιώνουμε μέσα στον καπιταλισμό, πρέπει όχι απλά να ξεχάσουμε το καταφύγιο της ψυχής, που έτσι και αλλιώς είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτοί που είμαστε μπορεί να μην είναι εδώ την επόμενη μέρα. Μπορεί να μην είναι εδώ ούτε καν τώρα, γιατί το Τώρα τελικά είναι, δυστυχώς, τα Πάντα.