Εξορύξεις, πετρελαιοκηλίδες κι ελαφρά πατήματα στη γη
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα δύο γεγονότα οικολογικού ενδιαφέροντος απασχολούν τη χώρα, σε διαφορετικό επίπεδο το καθένα, αλλά με τις ίδιες στην ουσία τους προεκτάσεις για τη ζωή.
Διαδρομές, γεύσεις θανάτου και ξεκάθαρες νίκες
Η Αγγελική Ματθαίου ήταν “παιδί της Λωζάννης, της Συνθήκης της Λωζάννης”. Έτσι συστήνεται στο κοινό η πρωταγωνίστρια της θεατρικής παράστασης «Αγγελική», περιγράφοντας το ταξίδι της ζωής της, ξεκινώντας από την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, τον ξεριζωμό της οικογένειάς της από τον τόπο τους, και την αιχμαλώτισή τους από την τούρκικη χωροφυλακή.
Ο φόβος ως νέα κανονικότητα. Γονείς “υποδέχονται” προσφυγόπουλα με λουκέτο στο σχολείο
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως “ό,τι ξεχωρίζει τον άνθρωπο από την αγριότητα είναι η αναγνώριση του Άλλου, του Ξένου, το δώρο της φιλοξενίας ως Νόμος”
Σακκάς – Σεϊσίδης – Marnikollaj: Μονοπώλια βίας και πόλεμοι ενάντια στη λησμονιά
Δυο περιστατικά που το ένα αλληλοδιαδέχεται το άλλο και φανερώνουν για μια ακόμα φορά την αυθαιρεσία της αστυνομίας και τη βία που με νομιμοποίηση ασκείται από τους φορείς της στο όνομα της δικαιοσύνης.
Συγγνώμες, στοχασμοί και ριζώματα
Η συγγνώμη αναδεικνύεται ως μέσο που δημιουργεί ένα συναίσθημα εσωτερικής απελευθέρωσης για τα λάθη του παρελθόντος και ένα σημείο εκκίνησης διαφορετικής πορείας για το μέλλον. Κι αυτό βεβαίως αφορά στην ειλικρινή συγγνώμη, όχι σ’ εκείνη που «παραχωρείται» τύποις, για να χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για τα δεινά που μαστίζουν την ανθρωπότητα.
Θάνος Ανεστόπουλος: «Δημοκρατία έχουμε κι αυτό είναι διαταγή»!
Μάλλον δεν υπήρξε κάποιος που να έφυγε από τη βραδιά τούτη χωρίς να γλιστρήσει έστω ένα δάκρυ από τα μάτια του. Ήταν από τις στιγμές, όμως, που το κλάμα επιτελούσε αποκλειστικά λυτρωτική λειτουργία.
Ασφυκτικοί κλοιοί ή θραυσμένες συνειδήσεις
-“Στρατηγέ μου, πάση θυσία;” -“Καμία τύψις!”
Η Χρυσή Αυγή, τα τηλεπαράθυρα και τα…διακοποδάνεια
Τα τρομαχτικά ποσοστά που διατηρεί η Χρυσή Αυγή είναι αποτέλεσμα του σταδιακού, αλλά σταθερού εκφασισμού μιας κοινωνίας που επί δεκαετίες απορροφήθηκε από μια ποπ μαζική κουλτούρα, από τη μιντιακή αποχαύνωση με ρατσιστικά παραληρήματα στα τηλεπαράθυρα και από διακοποδάνεια…