Ηλίας Παυλόπουλος

Μια ιστορία για τα κερκέλια [Ένα γράμμα για τις μέρες που ζούμε v.6]

Aγαπητοί Αγνή, Φάνη και Ηλία, θέλω να σας πω μια μικρή ιστορία. Μια ιστορία για τα κερκέλια, μια λέξη παιχνιδιάρικη αλλά και τόσο περήφανη μέσα στην αδιαπραγμάτευτη αδρότητα του υλικού της.

Αλχημιστές, δαιμονισμένοι και μεταπράτες. Αnaparastasis – Μια άτυπη κριτική στην ταινία του Κωστή Ζουλιάτη για τον Γιάννη Χρήστου

Toν Γιάννη Χρήστου δεν τον γνώριζα, τελικά, πριν από εχτές, όταν και είδα το ντοκιμαντέρ-κατάθεση ψυχής του Κωστή Ζουλιάτη για τρίτη φορά. Αυτό που γνωρίζω…

Πατρίδα μου (ούτε) η γη… Γιατί η πατρίδα των ποιητών δεν υπάρχει στο google earth

Η πατρίδα των ποιητών -αυτή δηλαδή την οποία φοβούνται να μας διδάξουν- δεν γνωρίζει από συμβάσεις, από ανωτερότητα έναντι άλλων, από ανάλγητους αμαθείς και επικίνδυνους θεματοφύλακες «εθνικών συμφερόντων»

Ένα τραγούδι απ’ τ’ Αλγέρι

Δεν γίνεται φίλε Ζανέττι να θες να πας την Ίντερ στην Τσιάπας, δεν γίνεται ρε Ντιέγκο να τσιλιμπουρδίζεις με τον μακαρίτη τον Τσάβες, δεν γίνεται Αλγερινοί να χαρίσετε τα λεφτά σας στους Παλαιστίνιους και να θέλετε όλοι εσείς να παίζετε και στα πρωταθλήματα μας. Στη μπάλα δεν χωράνε πολιτικές.Μόνο πολιτικές με σκοπιμότητες

Ένα τραγούδι απ’ τ’ Αλγέρι

Δεν γίνεται φίλε Ζανέττι να θες να πας την Ίντερ στην Τσιάπας, δεν γίνεται ρε Ντιέγκο να τσιλιμπουρδίζεις με τον μακαρίτη τον Τσάβες, δεν γίνεται Αλγερινοί να χαρίσετε τα λεφτά σας στους Παλαιστίνιους και να θέλετε όλοι εσείς να παίζετε και στα πρωταθλήματα μας. Στη μπάλα δεν χωράνε πολιτικές.Μόνο πολιτικές με σκοπιμότητες

Δυo κύματα δρόμος. Οι άνθρωποι που εξαιτίας τους αγάπησα τη θάλασσα

Εκεί όπου ο άνθρωπος μιλάει με τις ωραίες λέξεις επειδή είναι κομμάτι της ζωής του. Επειδή οι εν λόγω λέξεις δεν συστρατεύονται από κάποια ιδιοτελή φαντεζί χρηστικότητα, όσο από την ανάγκη να επικοινωνηθεί μια απλή, καθημερινή στιγμή