Βασίλης Ρούβαλης

Γιώργος Σαραντάρης. Ιταλός, Έλληνας ή στρατιώτης, ποιητής;

Επιλέγουμε να παρουσιάσουμε ένα μικρό πορτρέτο του ποιητή Γιώργου Σαραντάρη, εν είδει αναφοράς στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Ο ποιητής Σαραντάρης, παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου αρχίζει να μετατρέπεται σε στρατιώτη Σαραντάρη. Και η σύγχυση παραμένει στο μυαλό του μέχρι τις τελευταίες του ώρες. Η οποία βαθαίνει περισσότερο, όταν χρειάζεται να αναλογιστεί την εθνικότητά του: Έλληνας ή Ιταλός; Και γίνεται ανυπόφορη όταν συλλογίζεται και βιώνει το παράλογο ενός πολέμου.

Άννα Αχμάτοβα: «Το διαρκές Ρέκβιεμ»

Ο λόγος της Αχμάτοβα είναι «μάρτυρας» του κόσμου˙ ερχόμενος από τον «αιώνα της ισχύος», τον δέκατο ένατο, μεταστρεφόταν απότομα ανάμεσα σε κοινωνικές αναταράξεις και ανατιμήσεις, πολιτικούς ελιγμούς, ιδεολογικές συγκρούσεις και απτή πολεμική πράξη μεταξύ των λαών, με κορωνίδα τους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Γιώργος Σαραντάρης. Ιταλός, Έλληνας ή στρατιώτης, ποιητής;

Επιλέγουμε να παρουσιάσουμε ένα μικρό πορτρέτο του ποιητή Γιώργου Σαραντάρη, εν είδει αναφοράς στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Ο ποιητής Σαραντάρης, παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου αρχίζει να μετατρέπεται σε στρατιώτη Σαραντάρη. Και η σύγχυση παραμένει στο μυαλό του μέχρι τις τελευταίες του ώρες. Η οποία βαθαίνει περισσότερο, όταν χρειάζεται να αναλογιστεί την εθνικότητά του: Έλληνας ή Ιταλός; Και γίνεται ανυπόφορη όταν συλλογίζεται και βιώνει το παράλογο ενός πολέμου.

Στυλιανός Αλεξίου, ο διανοούμενος: από τη σκαπάνη έως τη γραφίδα

Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από τον θάνατο ενός μεγάλου πνευματικού ανθρώπου, ο οποίος έμεινε έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, παρά το μέγεθος της προσφοράς του στον ελληνικό πολιτισμό.

Αγαπητέ κύριε Τάσο…

Πριν έξι μήνες κυκλοφόρησε μία έκδοση με επιστολές που έγραψε ο “δικός μας” ποιητής Βασίλης Ρούβαλης προς ποιητές, στους οποίους είχε κάτι να απευθύνει. Κυρίως την υπόσχεση ότι αναλαμβάνουμε την “παράτολμη προσπάθεια να μην ολιγωρήσουν οι ψυχές απέναντι στην ήττα…”. Εδώ η επιστολή προς τον Τάσο Λειβαδίτη

Η μετά θάνατον ποίησης Ποίηση…

Έχει φτάσει, άραγε, το τέλος της Ποίησης; Οι συγκινήσεις των καιρών μας θα εκφραστούν διαφορετικά; Μας αρκεί ό,τι έχει ποιητικά δημιουργηθεί; Φαίνεται ότι η τωρινή εποχή δεν επιτρέπει την παρέμβαση της Ποίησης στο ατομικό και στο συλλογικό γίγνεσθαι, σ’ ό,τι αποκαλείται «συγχρονία». Και όμως, μήπως επιμείνουμε..;

Αβελάρδος και Ελοΐζα. Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

Στο Παρίσι του 12ου αιώνα, ο θεολόγος και φιλόσοφος Πέτρος Αβελάρδος και η μαθήτριά του Ελοΐζα Φυλμπέρ ερωτεύθηκαν, αψήφησαν μια ολόκληρη κοινωνία, σκανδάλισαν την Εκκλησία και πλήρωσαν για όλη τους τη ζωή το τίμημα ενός έρωτα που δεν χώρεσε στον καιρό του… Η αληθινή ιστορία του ριζοσπάστη φιλοσόφου και του έρωτά του, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου.

Το «βαθύ κράτος» στη σημερινή Ελλάδα και η Ακροδεξιά: Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Στρατός, Εκκλησία. Συλλογικό έργο. Επιμέλεια: Δημήτρης Χριστόπουλος. Εκδόσεις Νήσος

Κι ενώ αναμένονται οι εξελίξεις με την απονομή δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, κυκλοφορεί ένας συλλογικός τόμος γύρω από το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και τη σχέση της με το βαθύ κράτος. Ο τόμος αυτός ρίχνει μια διαφωτιστική ματιά στα τεκταινόμενα της διαπλοκής του ελληνικού κρατικού μηχανισμού, παίρνοντας και ως αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Μαθήματα φιλοσοφίας σε έξι ώρες και ένα τέταρτο. Βίτολντ Γκομπρόβιτς

Η φιλοσοφία για τον μεγάλο Πολωνό λογοτέχνη και φιλόσοφο “μας δίνει τη δυνατότητα να οργανώσουμε τον κόσμο πάνω σε ένα όραμα”. Το ανήσυχο πνεύμα του αμφισβήτησε το σύνολο των φιλοσοφικών συστημάτων και μίλησε ευθέως για το κατά πόσο η φιλοσοφία και η επιστήμη μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά στο ανθρώπινο σύμπαν