Χρήστος Σκυλλάκος

Γεννημένος το 1984 στην Λάρισα, εγκλωβισμένος για κάποια χρόνια στην Ιταλία, αντί να μάθει να ξυπνάει στις αίθουσες δικαστηρίων έμαθε να βρίσκεται στις αίθουσες κινηματογράφου καθώς και πίσω από φωτογραφικές μηχανές. Έκτοτε γράφει για ταινίες και για σινεμά (καθώς και για ό,τι άλλο σκέφτεται) και φωτογραφίζει για φωτορεπορτάζ και για ευχαρίστηση. Είναι μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) και της Επιτροπής κρίσης και αξιολόγησης του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ).

Paula Ortiz: «Ματωμένος γάμος»

Η δημιουργός σηκώνει την βαριά κληρονομιά και δημιουργεί με σεβασμό μια ελεύθερη απόδοση του αριστουργηματικού θεατρικού έργου και το φέρνει με καλλιτεχνική ακεραιότητα, πολυεπίπεδα και ολοκληρωμένα στο σήμερα.

Ντοκιμαντέρ: «Ludlow, οι Έλληνες στους Πολέμους του Άνθρακα»

Το ντοκιμαντέρ δεν διδάσκει, δεν ηθικολογεί, δεν ρητορεύει, δεν προτείνει, δεν κάνει επίκληση στο συναίσθημα. Λειτουργεί στα ίδια συγκρουσιακά πλαίσια της ταξικής μάχης και των αξιών που καταγράφει. Φτιάχνει το κάδρο ώστε ο θεατής να ζωγραφίσει μέσα του την ουσιώδη και περιρρέουσα αλήθεια του σήμερα.

17ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου: Αναζητήσεις εκτός κυρίαρχης διανομής

Το συγκεκριμένο φεστιβάλ με το σχετικά χαμηλής τιμής εισιτήριο δίνει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να γνωρίσουμε τις ταινίες που παράγονται σε όλο τον γαλλόφωνο κόσμο – και όχι μόνο στην Γαλλία – την χρονιά που μας πέρασε και που με μεγάλη δυσκολία θα βρούνε γενική διανομή στις αίθουσες.

Batman vs Superman: Ιμπεριαλιστικό παραλήρημα σχεδιασμένο να αλλοτριώσει

«Πολεμάμε, σκοτώνουμε και ανοικοδομούμε». Με αυτό το τρίπτυχο αξιών «πολιτισμού» του αίματος και του κέρδους εκτοξεύεται η αισχρή προπαγάνδα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, πίσω από τις εκθαμβωτικές μπέρτες του Superman και του Batman.

Michael Moore: «Where to invade next»

Η λογική του Michael Moore που όσο καλοπροαίρετη και αν φαίνεται και όσο γέλιο και αν προκαλεί ή αποτροπιασμό είναι μια λογική υποταγμένη. Είναι μια προσπάθεια το νέο Αμερικάνικο Όνειρο να αναδυθεί μέσα από την εύρεση ενός υποτιθέμενου Ευρωπαϊκού. Και στις δυο περιπτώσεις μάλλον θα ξυπνήσουμε λόγω του εφιάλτη.

Spotlight: Όλα στο φως | Προσοχή στον μεσσία…

Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια προσπάθεια ηθικής επιβράβευσης του κοινού. Μια εγγενή ανάγκη του θεατή στο παραμύθιασμα. Ο καλός αμερικανισμός συγκρούεται με τον κακό. Το κοινό τώρα μπορεί να φύγει ικανοποιημένο. Η ισορροπία επανήλθε. Οι υπερήρωες της χώρας της ελευθερίας στέφθηκαν νικητές. Η ζωή συνεχίζεται.

Don’t Blink, Robert Frank: Σκέψεις με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ της Laura Israel

Η κάμερα της Israel καταγράφει με κοφτό μοντάζ το ισοπεδωτικό στυλ του φωτογράφου που σαν εμπορικό τρένο πήρε αμπάριζα κανόνες φωτογραφίας, κανόνες αισθητικής, κανόνες ευπρεπισμού, τις απάνθρωπες αξίες του αμερικανισμού.

Suffragette, S. Gavron…Γυναίκες, μανάδες, εργάτριες, επαναστάτριες

Γυναίκες των οποίων τα χέρια πέρα από το ότι κρατάνε το βρέφος και το θηλάζουν στοργικά, εργάζονται σκληρά, χαϊδεύουν τρυφερά, βάζουν και μπουρλότο στο αγγλικό κοινοβούλιο και τις οπισθοδρομικές συνειδήσεις.

«To ευρωπαϊκό όνειρο τελείωσε» μας ψιθυρίζουν Vinterberg και Tanovic

Ενώ από ό,τι φαίνεται από το σύνολο των ταινιών του Φεστιβάλ, δεν κυριαρχούν οι ταινίες κοινωνικού προβληματισμού, αυτό δεν εμποδίζει δυο σπουδαίους καλλιτέχνες, με διαφορετικές εθνικές, φιλοσοφικές και υπαρξιακές αφετηρίες να δίνουν μαθήματα αισθητικής πληρότητας και κοινωνικής ευστροφίας.

Dalton Trumbo: ένας Αμερικανός με την τέχνη παρά πόδα

Ο κινηματογράφος ήταν και είναι η πιο ισχυρή βιομηχανία των ΗΠΑ. Τεράστιο εργατικό δυναμικό σε πλήρη δημιουργική και μισθολογική υποδούλωση. Υπεραξία απερίγραπτη. Προϊόν ικανό να πλάθει και να μεταπλάθει συνειδήσεις μιας και στο μυαλό είναι ο στόχος. Άρα, η σύγκρουση για τον έλεγχο αυτών των πόρων και όρων ήταν μια καθαρά ταξική μάχη.