Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Super του Νικόλα Κούλογλου
Καθ’ οδόν για το σουπερμάρκετ, η Πένι και ο Τζέιμς ξανασυναντώνται για πρώτη φορά.
Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Cargo του Γιώργου Σερβετά
Η Κάργκο έχει δει τον Δούναβη, έχει μπει σε πλοίο, έχει πάει σε κλαμπ και ίσως ξέρει πώς να κατεβάσει ένα αεροπλάνο. Η Λούνα δεν έχει γνωρίσει τον κόσμο έξω από οθόνες. Ξέρει λίγα, αλλά ανάμεσα σε αυτά ξέρει την Κάργκο. Και ίσως αυτό είναι το μόνο που μετράει.
Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Αερολίν του Αλέξη Κουκιά-Παντελή
Η Σάντυ είναι απόφοιτος δραματικής σχολής, έχει άσθμα και το βράδυ έχει παράσταση. Μέχρι τότε έχει να διδάξει γιόγκα, να δουλέψει ως κλόουν και να πάει και σε μία οντισιόν. Σε αυτήν την εξίσωση, προσπαθεί να βρει και λίγο χώρο για τον Σπύρο, το αγόρι της.
Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Με λένε Άντι του Ανδρέα Βακαλιού & Φίλης Ολσέφκσι
Ένα 14χρονο κορίτσι κλέβει το κινητό του αρχιμαφιόζου διακινητή της και τραβάει σε βίντεο την απόδρασή της από τη συμμορία του.
Έπειτα από το μεγάλο μπουμ | (a sidestory) of Evia Film Project
Το Evia Film Project όπως καταλαβαίνουμε και όπως δηλώνει και το όνομά του είναι ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ και ένα project ταυτόχρονα, δηλαδή κάτι που βρίσκεται σε μόνιμη αλλαγή και προσαρμογή ανάλογα τους κάθε φορά στόχους. Παρακολούθησα κάποιες ταινίες και ταυτόχρονα βρήκα την ευκαιρία να αναζητήσω στην πόλη της Αιδηψού αυτό που την έκανε κάποτε διάσημη. Είδα ένα κάποιο αποτύπωμά της, όσο αυτό είναι κατορθωτό μονάχα με την όραση.
ΝΕΚΡΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Ο δυτικός καπιταλιστικός κόσμος (Ευρώπη και ΗΠΑ) είναι ένα φρούριο, φυλακή, εργοστάσιο και mall ταυτόχρονα. Και έχει ένα υπαρκτό ή νοητό φράκτη όπου ανοίγει αναλόγως τους οικονομικούς σχεδιασμούς.
Αν έχει άμεση ανάγκη τσάμπα εργάτες τούς ζητάει από τον υπόλοιπο κόσμο και κάνει τα πάντα για να τους βρει. Συχνά, πολέμους. Η πόρτα του φράκτη ανοίγει τότε διάπλατα. Για να δουλεύουν. Μέχρι να πεθάνουν. Αν δεν είναι και τόσο άμεση η ανάγκη τους πυροβολεί, τους καταδιώκει, τους γκετοποιεί, τους κλείνει σε στρατόπεδα, τους πνίγει κατευθείαν.
Το σινεμά και το σύνηθες μοτίβο της τελικής συγχώρεσης
Με αφορμή την ταινία “Shorta” (2020) από τη Δανία που ξεκινάει με πρώτο πλάνο την μπότα ενός μπάτσου πάνω στο κεφάλι ενός μαύρου να εκλιπαρεί στα αραβικά “I can’t breath”…
4ο Φεστιβάλ Ταινιών μικρού μήκους Κιούμπρικ, 2-4 Απρίλη 2023
25 δημιουργοί εκθέτουν τις ταινίες τους. Μέσα από την ελεύθερη συμμετοχή όλων των καλλιτεχνικών έργων, σκοπός του Φεστιβάλ είναι να επικοινωνήσει με τον θεατή μέσα από το πρίσμα της ανεξάρτητης δημιουργίας. Παράλληλα θα τρέχει εικαστική-ποιητική έκθεση βασισμένη σε σπάνιο έργο του Bertolt Brecht ενώ την τελευταία μέρα θα υπάρξει η καθιερωμένη προβολή ταινίας μικρού μήκους από την ιστορία του κινηματογράφου και θα ακολουθήσει συζήτηση.
ΕΦΚΑ και κινηματογραφικές αίθουσες…
Μέσα σε όλα έχουμε και την επίθεση στον πολιτισμό που είναι συνεχής και συντονισμένη. Το κράτος, η κυβέρνηση και οι μεγάλοι επιχειρηματίες θεωρούν ότι η τέχνη είναι μπαχτσές τους και μπορούν να της κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να βγαίνουν φράγκα. Έτσι εκποιούν και κλείνουν και κινηματογράφους. Γνωστούς. Αγαπητούς. Το IDEAL, το ΑΣΤΟΡ και ΑΕΛΛΩ.
63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Τι οφείλουμε (και τι όχι) στο σινεμά
Το φεστιβάλ δεν είναι εμπορικός θεσμός, δεν αποτελεί ακόμη μια αίθουσα, οι ταινίες δεν επαναλαμβάνονται και πολλές δεν θα ξαναιδωθούν. Η ύπαρξη και η συνέχισή του ως θεσμού συντήρησης και ανακάλυψης της καλλιτεχνικής δυναμικής της εικόνας δεν επαφίεται σε κάποιους παράγοντες αλλά σε όλους όσους αγαπούν την κινηματογραφική τέχνη ως έκφραση του παγκόσμιου πολιτισμού.