Βρισκόμαστε στο 44ο Φεστιβάλ Δράμας και δίνουμε φωνή σε δημιουργούς για όσα αναδείχθηκαν μέσα από τις ταινίες τους και πήραν τον δρόμο τους εκτός, στην επικοινωνία και στη συζήτηση, μέσα στην κοινωνική τους υπόσταση.
Όποιος σκέφτεται πως δεν θα έχει μπλεξίματα αν δεν μπλέξει με την αστυνομία, ας σκεφτεί καλύτερα ότι θα μπλέξει, ούτως ή άλλως, αυτή μαζί του.
Ένας κρατούμενος είναι τέτοιος, ακριβώς γιατί δικάστηκε και καταδικάστηκε.
Τι θα λέγαμε αν ένας αστυνομικός έστελνε κάποιον στο νοσοκομείο και αυτό να ήταν απολύτως νόμιμο και ενδεδειγμένο; Αυτό θα ισχύει σύντομα στην Αγγλία και ακριβώς γι’ αυτό είναι άκρως ανησυχητικό για όλη την ανθρωπότητα. Ένα νομοσχέδιο κατατίθεται αυτό το διάστημα και που αφορά ακριβώς αυτή την κρατική δραστηριότητα. Το δικαίωμα του κράτους στο έγκλημα.
Όχι αυτή δεν είναι η κόλαση των αμαρτωλών, είναι ο βόθρος της εξουσίας. Μπορεί ο Ιερώνυμος Μπος να δημιούργησε αυτόν τον πίνακα πεντακόσια χρόνια πριν…
Σαν σήμερα 10 Φλεβάρη 1898 γεννιέται ένας από τους πιο καθοριστικούς καλλιτέχνες και θεωρητικούς της τέχνης ο Bertolt Brecht. Ένας επαναστάτης της φόρμας και του…
Η ταπείνωση των ανθρώπων σε καιρό πανδημίας ονομάζεται «Κουρδιστό Πορτοκάλι» (όσο τους το επιτρέπουμε).
1_ Λέγεται πως όταν ήταν να γυριστεί ο «Κλέφτης Ποδηλάτων» του Vittorio De Sica, ένας λεφτάς χρηματιστής συμφώνησε να χρηματοδοτήσει την ταινία μονάχα υπό έναν…
Είναι αλήθεια και ξαναεπιβεβαιώνεται: ο κόσμος σε παγκόσμιο επίπεδο, λουμπενοποιείται και πάλι, χουλιγκανοποιείται και πάλι, μαφιοζοποιείται και πάλι. Εκφασίζεται μονίμως και ανεξάντλητα. (Συμβολικά ο κόσμος μπορεί να μοιάζει με την έκφραση στην επισυναπτόμενη φωτογραφία.)
Το σινεμά οφείλει να είναι μια ελεύθερη επιλογή ελευθέρων ανθρώπων. Οφείλει να βιώνεται σαν μια δυνατότητα που επικουρεί, αναπτύσσει, προοδεύει την ανθρώπινη συνείδηση, γαληνεύει τα συναισθήματα ταυτόχρονα με την ελεύθερη ζωή και τις κοινωνικές σχέσεις. Δεν θέλουμε, και δεν έχουμε ανάγκη από μάζα εικόνας, αλλά από εικόνες που θα μπορέσουμε να τις τοποθετήσουμε στην καθημερινότητα που ρέει ομαλά.