Η λεγόμενη Μεταπολίτευση, σε επίπεδο κρατικής ιδεολογίας ως προς την εθνική αυτοσυνειδησία και τις διεθνείς σχέσεις, προσδιορίστηκε από το καραμανλικό δόγμα «ανήκομεν εις την Δύση»…

Τελικά, αυτή η πολυσυζητημένη «Μεταπολίτευση» είναι απέθαντη! Χρόνια τώρα, «διαπιστώνεται» και «διακηρύσσεται» το «τέλος» της, αλλά αυτό το ασύλληπτο ξωτικό επιμένει να χλευάζει την προπέτειά μας, δηλώνοντας παρών με χίλιους τρόπους

Η πατρίδα είναι ο «χώρος» όπου οι δεσμοί συντάσσουν το συγκεκριμένο τους, για να «ανακαλύψουν τον κόσμο» και να «δοκιμαστούν από τον κόσμο». Καμιά σχέση με τις σκοτεινές κανιβαλικές ιδεοληψίες του εθνικισμού/φασισμού αλλά και του ανόητου κοσμοπολιτισμού

Ο πατριωτισμός είναι ο μόνος τρόπος να σεβαστείς όλους τους άλλους, γιατί ακριβώς νιώθεις τα εσωτερικά κίνητρα των αισθημάτων τους. Το γεγονός ότι αυτά τα αισθήματα διαφθείρονται και τρέπονται σε μίσος και βίαιο εθνικισμό, αυτό έχει να κάνει με τις εξουσίες και τις επενδύσεις συμφέροντος που κάνουν

Ο οικονομίστικος εθνομηδενισμός αποσιωπά τον αφανισμό της πατρίδας, δημαγωγώντας αδίστακτα με το σκιάχτρο του «εθνικισμού» που ταυτίζεται με τη συμμορία της ΧΑ και φιμώνει κάθε πατριωτική άρνηση υποταγής. Τι σχέση έχει ο Παύλος Μελάς ή ο Ίων Δραγούμης με τους χρυσαυγίτες μπράβους των εφοπλιστών;

«Παράξενο πράμα! Βλέπουμε θεούς, ιδέες, ονείρατα, περασμένα, μελλούμενα, και δε βλέπουμε τη μύτη μας, ω άντρες Αθηναίοι! Τώρα καταλαβαίνω, πως αληθινά σοφός είναι εκείνος που καταφέρνει να τήνε ιδεί και να την καταλάβει» Κ. Βάρναλης

Το διαρκές παράδοξο της κοινωνικής ζωής δεν αφορά τον «πολιτισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο» και την «ηθική της αδικίας», αλλά το γεγονός της αδράνειας των ανθρώπων απέναντι σ’ αυτά. Η περίπτωση της Ελλάδας, με τους απαθείς καταστρεφόμενους, δείχνει το δρόμο σε μια «απορία» που προσβάλλει το ανθρώπινο πνεύμα