Νίκος Σταθόπουλος

«Τον Ιούλιο κάποτε…….» [πρόχειρες σημειώσεις περί πραξικοπημάτων και θερινών αναφλέξεων…β΄μέρος]

Τι «παρήγαγαν» τα Ιουλιανά; Πάνω από όλα, επαναφέρανε στο προσκήνιο το «εφιαλτικό αίνιγμα» που λέγεται λαός και που τρομάζει διαρκώς τους κύκλους της εξουσίας. Η…

«Τον Ιούλιο κάποτε…….» [σημειώσεις περί πραξικοπημάτων και θερινών αναφλέξεων…α΄μέρος]

Πενήντα χρόνια μετά…Η καθοριστική σπουδαιότητα εκείνων των γεγονότων, έχοντας διαμορφώσει ένα μοναδικό συλλογικό ασυνείδητο, πέφτει στα χέρια των μετά Χριστόν προφητών της διανόησης που θέλει…

«Είμαστε Δύση». Τσίτα τα γκάζια για την πλήρη εθνική (απ)αλλοτρίωση…

Η λεγόμενη Μεταπολίτευση, σε επίπεδο κρατικής ιδεολογίας ως προς την εθνική αυτοσυνειδησία και τις διεθνείς σχέσεις, προσδιορίστηκε από το καραμανλικό δόγμα «ανήκομεν εις την Δύση»…

Όσο ζει η Μεταπολίτευση, πεθαίνουμε σαν πατρίδα…

Τελικά, αυτή η πολυσυζητημένη «Μεταπολίτευση» είναι απέθαντη! Χρόνια τώρα, «διαπιστώνεται» και «διακηρύσσεται» το «τέλος» της, αλλά αυτό το ασύλληπτο ξωτικό επιμένει να χλευάζει την προπέτειά μας, δηλώνοντας παρών με χίλιους τρόπους

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή… [πρόχειρες σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα…γ΄μέρος]

Η πατρίδα είναι ο «χώρος» όπου οι δεσμοί συντάσσουν το συγκεκριμένο τους, για να «ανακαλύψουν τον κόσμο» και να «δοκιμαστούν από τον κόσμο». Καμιά σχέση με τις σκοτεινές κανιβαλικές ιδεοληψίες του εθνικισμού/φασισμού αλλά και του ανόητου κοσμοπολιτισμού

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή…[πρόχειρες σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα… β’ μέρος]

Ο πατριωτισμός είναι ο μόνος τρόπος να σεβαστείς όλους τους άλλους, γιατί ακριβώς νιώθεις τα εσωτερικά κίνητρα των αισθημάτων τους. Το γεγονός ότι αυτά τα αισθήματα διαφθείρονται και τρέπονται σε μίσος και βίαιο εθνικισμό, αυτό έχει να κάνει με τις εξουσίες και τις επενδύσεις συμφέροντος που κάνουν

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή…[σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα…α’ μέρος]

Ο οικονομίστικος εθνομηδενισμός αποσιωπά τον αφανισμό της πατρίδας, δημαγωγώντας αδίστακτα με το σκιάχτρο του «εθνικισμού» που ταυτίζεται με τη συμμορία της ΧΑ και φιμώνει κάθε πατριωτική άρνηση υποταγής. Τι σχέση έχει ο Παύλος Μελάς ή ο Ίων Δραγούμης με τους χρυσαυγίτες μπράβους των εφοπλιστών;

Δυστυχώς, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…

«Παράξενο πράμα! Βλέπουμε θεούς, ιδέες, ονείρατα, περασμένα, μελλούμενα, και δε βλέπουμε τη μύτη μας, ω άντρες Αθηναίοι! Τώρα καταλαβαίνω, πως αληθινά σοφός είναι εκείνος που καταφέρνει να τήνε ιδεί και να την καταλάβει» Κ. Βάρναλης

Ένας παράδοξος Μιχαλιός κι ένας ανθεκτικός δολιοφθορέας [πρώτες ύλες αλήθειας και εξέγερσης στην ποίηση του Καρυωτάκη]

Το «σκάνδαλο Καρυωτάκης»: ένας ποιητής που δεν εστίασε στην «ατομικότητα» αλλά στο «πάσχον πρόσωπο», στην αποδόμηση και καταδίκη της ύπαρξης. Γι’ αυτό η ποίησή του είναι «ανατρεπτική» και συνεχίζει να ενοχλεί τους, εντός και εκτός των τειχών, επαγγελματίες της «αμφισβήτησης»

Η σοσιαλίστρια κυρία Λαγκάρντ και ο… συμμετοχικός κοσμάκης της εκμετάλλευσης!

Το διαρκές παράδοξο της κοινωνικής ζωής δεν αφορά τον «πολιτισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο» και την «ηθική της αδικίας», αλλά το γεγονός της αδράνειας των ανθρώπων απέναντι σ’ αυτά. Η περίπτωση της Ελλάδας, με τους απαθείς καταστρεφόμενους, δείχνει το δρόμο σε μια «απορία» που προσβάλλει το ανθρώπινο πνεύμα