Brescia: Συζητώντας για το NOTAV, στο Radio Onda d’Urto

Η σημερινή ιστορία θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι δύο ή και περισσότερα θέματα. Όχι τόσο για να γεμίσουμε τις σελίδες Του Περιοδικού, αλλά γιατί η αυτοδιαχειριζόμενη, στρατευμένη μιντιακή φωνή, που δεν ταλαντεύεται ανάλογα με τους πολιτικούς συσχετισμούς, σε συνδυασμό με τους ανυποχώρητους κοινωνικούς αγώνες, μπορούν να δημιουργήσουν ποικίλους συνδυασμούς αλληλλεπίδρασης και παραγωγής ρωγμών, εντός ενός όλο και πιο συντηρητικοποιημένου δημόσιου χώρου. Κι εκεί ίσως οφείλουμε να “επενδύσουμε”. Σημασία πολλές φορές, δεν έχει μόνο ο χώρος και ο χρόνος, αλλά και η υποκειμενική επιλογή που θα τους καθορίσει.

Συναντήσαμε αυτή την ανάγκη κάποια χρόνια πριν, στη δική μας ΕΡΤ, όταν για πρώτη φορά μια κινηματική έξαρση μπορούσε να καταλάβει το Μέσο για να παράξει έναν άλλο πολιτικό λόγο και ένα άλλο μιντιακό μήνυμα. Τη συναντάμε κάθε φορά που οι αγώνες συκοφαντούνται γιατί δεν μπορούν να εκφραστούν. Εκεί που δυστυχώς, αρκούμαστε κάθε φορά στα συμπεράσματα, στις αναλύσεις κατόπιν εορτής ή -ακόμη χειρότερα- εναποθέτουμε ελπίδες στον καλύτερο διαχειριστή που θα έρθει για να αποκαταστήσει ζημιές, αδικίες.

Ταξιδέψαμε λίγο πιο βόρεια αυτή τη φορά˙ στη Brescia. Στην πόλη που θρηνεί ακόμη τους νεκρούς της βομβιστικής επίθεσης παρακρατικών στην piazza Loggia, τον Μάη του 1974. Αλλά και στην πόλη του αυτοδιαχειριζόμενου, στρατευμένου, βγαλμένου από τα κινήματα της Ιταλικής Αυτονομίας, Radio Onda d’Urto http://www.radiondadurto.org/ .

Λίγο πιο κάτω από την Valle di Susa της Βόρειας Ιταλίας. Σε μια κοιλάδα αυξημένης αστικοποίησης με πολλούς άξονες μεταφοράς και μετακίνησης, εξαιτίας της βιομηχανικής οικονομίας που εγκαταστάθηκε εκεί. Τα τελευταία πολλά χρόνια, επιχειρείται εκεί, να πραγματοποιήθεί το έργο TAV (Treni Alta Velocitá – Σιδηρόδρομοι Υψίστης Ταχύτητας), που θα συνδέσει το Τορίνο με τη Λυών. Το έργο θεωρείται επένδυση “στρατηγικού ενδιαφέροντος” για το ιταλικό κράτος ενώ πολιτικοί, κατασκευαστικές εταιρίες, Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά… και η μαφία, είναι ανυποχώρητοι στην ολοκλήρωση του.

Εκεί, λίγο μετά τις ερωτήσεις σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα και την ελληνική κυβέρνηση, που έχει την τιμητική της σε όλα τα μεγάλα ιταλικά Μέσα. Συζητήσαμε με ένα από τους παραγωγούς του ραδιοφώνου -έναν από τους συντρόφους, όπως μας αποκαλούν και τους αποκαλούμε- για το πείραμα της αυτοδιαχειριζόμενης στρατευμένης ραδιοφωνίας, αλλά και για το σημείο αναφοράς των κινημάτων της Ιταλίας, το κίνημα NO TAV· η “φωνή” του οποίου εξέπεμψε για παραπάνω από 73 ώρες στη διάρκεια των 40 ημερών που διήρκησαν τα γεγονότα της πρώτης, μαζικής κινητοποίησης ενάντια στο σιδηρόδρομο, και στην επί τοις ουσίας απειλούμενη καταστροφή το 2010.

Το Radio Onda d’Urto, αποτελεί μια “αυτοδιαχειριζόμενη μιντιακή εμπειρία”, όπως μας αναφέρει ο Marco, παραγωγός του σταθμού. “Χρηματοδοτείται σχεδόν αποκλειστικά από το μεγάλο Φεστιβάλ του ραδιοφώνου http://festaradio.org/ που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι, από όπου κερδίζουμε το 80% της χρηματοδότησης μας και της λειτουργίας μας. Το υπόλοιπο “βγαίνει” από διάφορες εκδηλώσεις που πραγματοποιούμε και από συνδρομές. Αρνούμαστε να έχουμε διαφημίσεις! Σκοπός είναι να διασφαλίσουμε την αυτοτέλεια και ανεξαρτησία μας. Οι δέκα παραγωγοί που λειτουργούν επί τοις ουσίας το ραδιόφωνο και πραγματοποιούν το πρόγραμμά του, πληρώνονται από αυτά τα έσοδα, ενώ έχουμε κατά καιρούς και ανταποκριτές σε διάφορες άλλες περιοχές κυρίως της Ιταλίας. Το ραδιόφωνο λειτουργεί υπό την εβομαδιαία συνέλευση των παραγωγών του, όπου και αποφασίζονται τα πάντα”.

Τοποθετείστε πολιτικά και αν ναι πως; Ποιες είναι οι πολιτικές αφετηρίες;

“Φυσικά τοποθετούμαστε πολιτικά. Δεν είμαστε βεβαίως το ραδιόφωνο κάποιου κόμματος ή κάποιας οργάνωσης. Όμως δεν κρύβουμε ότι είμαστε ένα στρατευμένο ραδιόφωνο. Η ιδέα ξεκίνησε από συντρόφους και άτομα που συμμετείχαν στο μεγάλο κίνημα της αυτονομίας, του ’70. Οι πολιτικές μας αφετηρίες είναι αυτές. Όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας, το ραδιόφωνο στελεχώνεται από ανθρώπους και αγωνιστές που συμμετέχουν στα κινήματα, στο ανταγωνιστικό κίνημα, στο αντιπολεμικό κίνημα, στο κίνημα ενάντια στα πυρηνικά υλικά, όπως για παράδειγμα το κίνημα που αναπτύσσεται στη Σικελία και έχει δεχτεί πολλές φορές τεράστια καταστολή από το κράτος. Συμμετέχουμε επίσης ενεργά και στα κινήματα της πόλης μας, της Brescia˙ στην πάλη με τον τίτλο “Δικαιώματα για Όλους” στη συνέλευση “Κατοικώντας στην κρίση” στο μπλοκάρισμα των εξώσεων, στις κινητοποιήσεις ενάντια στις εξώσεις που πραγματοποιούνται κάθε εβδομάδα στο αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό κέντρο Magazino47 http://www.magazzino47.org/.

Τι ρόλο έχει το Radio Onda d’Urto πιο συγκεκριμένα με το NO TAV;

“Δεν είμαστε η μοναδική ‘φωνή’ του κινήματος NO TAV. Θα έλεγα καλύτερα πως είμαστε ‘μια από τις φωνές’ του συγκεκριμένου κινήματος. Καλύψαμε όλες τις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν από την ημερομηνία σύμβολο της 8ης Δεκέμβρη του 2010. Έχουμε ανταποκριτές στην περιοχή που πραγματοποιούνται κυρίως οι κινητοποιήσεις. Καλύπτουμε τις δράσεις του κινήματος αλληλεγγύης που έχει δημιουργηθεί γύρω από το κίνημα και γύρω από τους συλληφθέντες και διωκόμενους για τις δράσεις ενάντια στον Σιδηρόδρομο”. “Όμως”, συνεχίζει,  “Το κίνημα NO TAV είναι μια υπόθεση πολύ σημαντική για την Ιταλία συνολικά. Μας ξεπερνά πολλές φορές. Συμμετέχουν σε αυτό, άτομα από σχεδόν όλες τις κοινωνικές ομάδες. Φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, μικρο-ιδιοκτήτες. Είναι ένα πανκοινωνικό κίνημα. Στηρίζεται, σε κομματικό επίπεδο, από τη Rifondazione Comunista, το κόμμα SEL -κόμμα της Αριστεράς, της Οικολογίας και της Ελευθερίας- και από το 5Stelle του Beppe Grillo, κόμματα που έχουν διατυπώσει αντίστοιχες θέσεις ενάντια στην κατασκευή του Σιδηροδρόμου. Ωστόσο, το κίνημα έχει την αυτονομία και την ανεξαρτησία του. Υπάρχουν οι δομές που το ίδιο κατάφερε να δημιουργήσει, η λαική συνέλευση του, -για περισσότερες πληροφορίες εδώ http://www.notav.info/ κινητοποιήσεις και δράσεις πραγματοποιούνται σχεδόν σε κάθε πόλη ή και σε εθνικό επίπεδο, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Έχει τους συλληφθέντες του, στους οποίους έχουν αποδοθεί πολύ βαριές κατηγορίες, όπως οι Mattia, Claudio, Chiara και Niccolò που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό, μετά από ένα χρόνο και δύο μήνες που βρίσκονταν στη φυλακή ή όπως οι Lucio, Francesco και Graziano, που κρατούνται ακόμη σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, κατηγορούμενοι βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου για δράσεις ενάντια στη δημιουργία του Σιδηρόδρομου και την καταστροφή όλου του περιβάλλοντος της περιοχής.  Γύρω τους, υπάρχει ένα ολόκληρο κίνημα αλληλεγγύης, και η επιτροπή αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε κυρίως από τους γονείς των φυλακισμένων http://www.liberodissenso.it/wordpress/.”

“Μπορούμε να πάρουμε κάποια πλάνα από το χώρο”, τον ρωτάμε.

“Φυσικά” μας απαντά αμέσως και μας δίνει το ημερολόγιο του κινήματος NO TAV.

Παρά τον συνεχή πόλεμο από το κράτος, τους εργολάβους και τα ΜΜΕ, την καταστολή, τις φυλακίσεις και τις διώξεις, το κίνημα NO TAV παραμένει ενεργό και δυνατό, ίσως το πιο σημαντικό τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία. Ο αγώνας του είναι πολύμορφος, με μαζικές διαδηλώσεις στην κοιλάδα που συχνά έχουν καταλήξει σε πολύωρες οδομαχίες, σαμποτάζ στα εργοτάξια, δράσεις αλληλεγγύης σε όλη την Ιταλία, καλοκαιρινές κατασκηνώσεις αγωνιστικότητας και αλληλεγγύης, το Università NO TAV με συζητήσεις και αγωνιστικές δράσεις. Και στις 21 Φλεβάρη του 2015, η πανιταλική κινητοποίηση στο Τορίνο, απέδειξε ακόμη μια φορά ότι είναι εκεί και αναπνέει. Και το Radio Onda d’Urto, συνεχίζει να πραγματοποιεί το πρόγραμμά του, χωρίς χορηγούς και διαφημίσεις, αποδεικνύοντας ότι η έκφραση των κινημάτων μπορεί να είναι πραγματικά ανεξάρτητη αλλά και ταυτόχρονα πολιτικά στρατευμένη και εξαρτώμενη από τους αγώνες που θέλει να εκφράσει.

****

* Δείτε φωτογραφίες και υλικό από το κίνημα NO TAV:

Φωτογραφία: Δημήτρης Κεχρής