Τα κράτη – «πυλώνες» των «αξιών» της ΕΕ, εξοπλίζουν αντιδραστικά καθεστώτα που εμπλέκονται στην «αντιτρομοκρατική συμμαχία» της Δύσης και τους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δημιουργώντας πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.
Την Τρίτη 14 Ιουνίου ξεκινάει στην Ευελπίδων η δίκη των μελών του αντιφασιστικού – αντιεξουσιαστικού στεκιού “Δίστομο”.
Στον καπιταλισμό, τα πάντα, πολύ περισσότερο η έκθεση ενός καλλιτεχνικού αριστουργήματος, δεν αποτελούν παρά μια ακόμη επιχειρηματική «ευκαιρία».
Χίλιες σελίδες ανάλυσης για τη σήψη του ελληνικού καπιταλισμού και των ΜΜΕ του, δεν αρκούν για να περιγράψουν τα δέκα λεπτά του Δημήτρη Κοντομηνά και το παραλήρημα της άρχουσας τάξης.
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή ένα κομμάτι του ΛΕΞ, καλώς, ξανάνοιξε η κουβέντα περί σεξισμού και ομοφοβίας στο ελληνικό χιπ-χοπ και κατά πόσο πρέπει να είναι δεδομένα, ανεκτά ή επιλήψιμα σε βαθμό απομόνωσης αυτά του τα στοιχεία…
Δεν είναι «φυσικό φαινόμενο» η «ευέλικτη» εργασιακή «γαλέρα» και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Είναι επιλογή του αστικού κράτους που θέλει να απαξιώσει πλήρως τις δημόσιες δομές προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Η κυβέρνηση κλιμακώνει την εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά, τυχοδιωκτικά, «παιχνίδια πολέμου».
Τα βασικά πολιτικά συμπεράσματα και από τις αυστριακές εκλογές δεν είναι δύσκολο να εξαχθούν: Ο φασισμός ξανασηκώνει κεφάλι και δεν πρόκειται για συγκυρία, αλλά για συστημική επιλογή.
«Red scare», λοιπόν, σε επανάληψη. Η Ιστορία στα χέρια των αφεντάδων, προσπαθεί να αντικατασταθεί από ένα ηλεκτρικό κύκλωμα. Πατάνε stop, πατάνε rewind, και ξαναπάτανε play μέχρι να ταιριάζει με τις προθέσεις τους.
Έχετε αναρωτηθεί γιατί τα δρώμενα της Μεγάλης Εβδομάδας και ιδιαίτερα του επιταφίου συγκεντρώνουν τόσο κόσμο ενώ αντίθετα η συμμετοχή σε πορείες και διαδηλώσεις παρουσιάζει εμφανή κάμψη;