Αποχαρακτηρισμένα έγραφα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτουν και σκιαγραφούν με έναν γλαφυρό τρόπο τις επιχειρήσεις της CIA να κατανοήσει, να αναμειχθεί και να αλληλεπιδράσει με την ιδεολογική παραγωγή, ιδιαιτέρως με την γαλλική θεωρία.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας συλλαμβάνεται χτυπημένος στις 22.00 το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1965. Μέχρι τις 03.00 της ίδιας νύχτας δεν ξέρει κανείς πού βρίσκεται. Η μαρτυρία της μάνας συγκλονιστική
“Όλα τούτα μέσα σε δύο μόνο χρόνια. Και τώρα, αυτό που με τρομάζει είναι ότι δεν μπορώ να βάλω όνομα στις μέρες που ζούμε.”
“Πέρασαν δυο χρόνια, ε; Δυο χρόνια από τη στιγμή που το «ΟΧΙ» σου ακούστηκε, έστω και σαν «ΌΞΥ» ή «ΟΞΎ» σε κάθε γωνιά της Ευρώπης˙ ξέρεις, η προφορά της ελληνικής με λατινικούς χαρακτήρες μπορεί να δημιουργήσει γλωσσικά θαύματα, ειδικά όταν το «Χ» είναι δυσεύρετος ήχος.”
“Θα έρθει ο καιρός που θα σε δω από μακριά στην πορεία, θα χαμογελάσουμε και θα κρυφτούμε πίσω από την αέρια σκόνη της καταστολής. Τα βιβλία της Ιστορίας θα ξεκινήσουν πάλι να γράφουν κάτι και για μας.”
Λίγο μετά τις ταραγμένες, προδομένες μέρες του Ιουλίου 2015, μου είπες ότι φεύγεις από την Ελλάδα. Βρήκες ευκαιρία (;) στη Γερμανία. Να σου πω την αλήθεια σκόπιμα δεν σε έψαξα. Είχα θυμώσει μαζί σου γιατί ένιωθα ότι εγκατέλειψες την προσπάθεια, παραιτήθηκες
Δίχως μουσική θα ήμασταν αισθητικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά ανολοκλήρωτοι και ως εκ τούτου δεκτικοί σε κάθε ταπείνωση και εξευτελισμό. Η μουσική απελευθερώνει.
Η επίθεση του υπουργού Υποδομών στην Αρχαιολογική Υπηρεσία εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο απαξίωσης του αρχαιολογικού έργου προς όφελος των εργολάβων.
Η ποίηση δεν χωράει σε «παγκόσμιες μέρες». Τον στόχο της, τον έχει θέσει ο Walt Whitman 150 χρόνια πριν. «Βγάλτε τις κλειδαριές από τις πόρτες! Βγάλτε τις πόρτες απ’ τους μεντεσέδες!» και σε αυτή την γραμμή οι ποιητές (πρέπει να) ανταποκρίνονται. Γιατί αν πεθάνει η ποίηση, θα έχει ήδη πεθάνει ο άνθρωπος.
Το πώς υπηρετείται η ασφάλεια στην ευρύτερη «γειτονιά» μας με επίσημη επίσκεψη σε μια χώρα η οποία σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο και «νομιμοποιώντας» ηθικά ένα καθεστώς το οποίο εδραιώθηκε στην πολιτική εξουσία με συμμάχους φασιστικά, εθνικιστικά και νεοναζιστικά μορφώματα, είναι κάτι το οποίο θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να το εξηγήσει το Μαξίμου.