Αλλότρια

05/07/2017

Δημοψήφισμα, 2 χρόνια μετά. [Postcards from Greece ν.2]

Γράφει: Δημήτρης Σεραφής

“Πέρασαν δυο χρόνια, ε; Δυο χρόνια από τη στιγμή που το «ΟΧΙ» σου ακούστηκε, έστω και σαν «ΌΞΥ» ή «ΟΞΎ» σε κάθε γωνιά της Ευρώπης˙ ξέρεις, η προφορά της ελληνικής με λατινικούς χαρακτήρες μπορεί να δημιουργήσει γλωσσικά θαύματα, ειδικά όταν το «Χ» είναι δυσεύρετος ήχος.”

05/07/2017

Δημοψήφισμα, 2 χρόνια μετά [Postcards from Greece ν.3]

Γράφει: Κική Μένου

“Θα έρθει ο καιρός που θα σε δω από μακριά στην πορεία, θα χαμογελάσουμε και θα κρυφτούμε πίσω από την αέρια σκόνη της καταστολής. Τα βιβλία της Ιστορίας θα ξεκινήσουν πάλι να γράφουν κάτι και για μας.”

05/07/2017

Δημοψήφισμα, 2 χρόνια μετά [Postcards from Greece ν.4]

Γράφει: Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Λίγο μετά τις ταραγμένες, προδομένες μέρες του Ιουλίου 2015, μου είπες ότι φεύγεις από την Ελλάδα. Βρήκες ευκαιρία (;) στη Γερμανία. Να σου πω την αλήθεια σκόπιμα δεν σε έψαξα. Είχα θυμώσει μαζί σου γιατί ένιωθα ότι εγκατέλειψες την προσπάθεια, παραιτήθηκες

21/06/2017

Καθημερινή μουσική μαζική κουλτούρα, τώρα!

Γράφει ο Χρήστος Σκυλλάκος

Δίχως μουσική θα ήμασταν αισθητικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά ανολοκλήρωτοι και ως εκ τούτου δεκτικοί σε κάθε ταπείνωση και εξευτελισμό. Η μουσική απελευθερώνει.

21/03/2017

Βγάλτε τις κλειδαριές από τις πόρτες! Βγάλτε τις πόρτες από τους μεντεσέδες!

Γράφει ο Χρήστος Σκυλλάκος

Η ποίηση δεν χωράει σε «παγκόσμιες μέρες». Τον στόχο της, τον έχει θέσει ο Walt Whitman 150 χρόνια πριν. «Βγάλτε τις κλειδαριές από τις πόρτες! Βγάλτε τις πόρτες απ’ τους μεντεσέδες!» και σε αυτή την γραμμή οι ποιητές (πρέπει να) ανταποκρίνονται. Γιατί αν πεθάνει η ποίηση, θα έχει ήδη πεθάνει ο άνθρωπος.

08/02/2017

Επίσκεψη Α. Τσίπρα στο Κίεβο: Η ελληνική «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» σε νέες «ατραξιόν»…

Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας

Το πώς υπηρετείται η ασφάλεια στην ευρύτερη «γειτονιά» μας με επίσημη επίσκεψη σε μια χώρα η οποία σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο και «νομιμοποιώντας» ηθικά ένα καθεστώς το οποίο εδραιώθηκε στην πολιτική εξουσία με συμμάχους φασιστικά, εθνικιστικά και νεοναζιστικά μορφώματα, είναι κάτι το οποίο θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να το εξηγήσει το Μαξίμου.

06/02/2017

Υπόθεση Τούρκων αξιωματικών: η αβάσταχτη υποκρισία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Γράφει η Ελένη Μαυρούλη

Για τους πρόσφυγες και μετανάστες που επιστρέφουν στην Τουρκία, η γείτονας είναι «ασφαλής τρίτη χώρα». Όπως και για την τουρκική αριστερά, τους Κούρδους, και όποιον τολμήσει να διαφωνήσει..

24/01/2017

Με την κάμερα στο ένα χέρι και την… σύγχυση στο άλλο

Γράφει: Χρήστος Σκυλλάκος

Το σινεμά δεν είναι πλέον πεδίο εκμετάλλευσης μονάχα των στούντιο και του βιομηχανικού συμπλέγματος αλλά έχει γίνει αρκετά πιο προσιτό, σε μεγαλύτερο από το παρελθόν εύρος, του πληθυσμού, έχει γίνει πιο δημοκρατικό, από άποψη πρόσβασης στα μέσα για την πραγματοποίηση και την προβολή του. Η πλήθυνση των ανεξάρτητων δημιουργών επιβεβαιώνει, και βοηθάει επίσης, στην απόλυτη πλέον απομάκρυνση από τον κινηματογράφο του παρελθόντος, από την κλασική κινηματογραφική αφήγηση. Οι αισθητικές θεωρίες της μεταπολεμικής εποχής, μοιάζουν να έχουν νικήσει ανεπιστρεπτί.