“Μια τρεμάμενη αλήθεια”
Η Φλέρυ Νταντωνάκη (1937-1998), η «Φεγγαρική αηδόνα», όπως την αποκαλούσε ο ποιητής Νίκος Καρούζος, η ύψιστη ερμηνεύτρια του Μεγάλου Ερωτικού, η μούσα του Μάνου Χατζιδάκι, έφυγε σαν σήμερα στις 18 Ιουλίου του 1998.
Η Φλέρυ Νταντωνάκη (1937-1998), η «Φεγγαρική αηδόνα», όπως την αποκαλούσε ο ποιητής Νίκος Καρούζος, η ύψιστη ερμηνεύτρια του Μεγάλου Ερωτικού, η μούσα του Μάνου Χατζιδάκι, έφυγε σαν σήμερα στις 18 Ιουλίου του 1998.
Ο «άγγελος εκδικητής» του Τσε και του Ιντι, αυτό το κορίτσι που έσπασε κάθε δεσμό με τον παλιό κόσμο, πολεμώντας με το όπλο στο χέρι για έναν κόσμο αντάξιο του Ανθρώπου, είναι ζωντανό μέσα στις καρδιές μας.
Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 20 Απριλίου του 1922. Μέχρι και σήμερα, το “αβέβαιο όνειρο” μέσα στο οποίο έζησε την “ακαθόριστη ηλικία του” παραμένει και δικό μας
Κανένας ηθοποιός δεν κατάλαβε και γοήτευσε καλύτερα τον κόσμο όπως ο Τσάπλιν. Οι κωμικοτραγικές συγκρούσεις του ανθρώπου με τη μοίρα εξανθρωπίστηκαν επιτήδεια και αποτελεσματικά απ’ αυτόν, χαρίζοντας του καλλιτεχνική αθανασία. Σε περισσότερες από 80 ταινίες, από το 1914 μέχρι το 1967, απεικόνισε τον ανθρωπάκο που έχει στραπατσάρει η ζωή. Καθοριστικός καλλιτέχνης του κινηματογράφου, άνθρωπος ριζοσπάστης, λαϊκός στοχαστής.
Μετά το “Περιμένοντας τον Γκοντό”, το “θέατρο δεν είναι ποτέ το ίδιο” έχει σημειωθεί για το αριστούργημα του ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα και στοχαστή Σάμουελ Μπέκετ. Για κάποιους ήταν ανατόμος της απόγνωσης, για άλλους ο ιχνηλάτης του κενού. Σίγουρα ήταν ένας από τους καθοριστικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, που άλλαξαν πλήρως το θεατρικό τοπίο φέρνοντας το στην μοντέρνα εποχή, έτοιμο να συγκρουστεί με το σύνολο των ηθικών αναφορών μιας κοινωνίας σε παρακμή.
11 Απρίλη του 1968, Δυτικό Βερολίνο, μια απόπειρα δολοφονίας, ένα γιγαντιαίο λαϊκό κίνημα. O φοιτητής ηγέτης Ρούντι Ντούτσκε πυροβολείται. Ακριβώς σαν φλόγα σε ξερόκλαδα, οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας απλώνονται μέσα σε μερικές ώρες σε 50 πόλεις της Γερμανίας, με την συμμετοχή φοιτητών, πανεπιστημιακών, διανοούμενων και εργαζόμενων. Ήταν προφανές, ότι η απόπειρα δολοφονίας ήταν η αφορμή για να εκφραστεί η συσσωρευμένη αγανάκτηση της νεολαίας και της εργατικής τάξης ενάντια σε ένα όλο και πιο άγριο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Ο Cobain είχε αγνές προθέσεις και μικροαστικές καταβολές. Απευθυνόταν σε μια κοινότητα ανθρώπων που απαιτούσαν από αυτόν να σεβαστεί μερικές διαχρονικές αξίες: ειλικρίνεια, τιμιότητα και αυθεντικό πάθος. Μια ψυχολογική – αισθητική κοινότητα καταναλωτών ροκ μουσικής. Εκείνο που δεν στάθηκε δυνατό να κατανοήσει είναι πως τέτοιες ομάδες, η επικράτηση της πλήρους εμπορευματικής στάσης απέναντι σε κάθε μορφή μουσικής στο αδηφάγο παζάρι της ποπ, τις αποδόμησε και δεν υπήρχαν. Σκέψεις με αφορμή την μέρα θανάτου του Kurt Cobain.
Ο Marlon Brando ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς αμερικανούς ηθοποιούς του 20ού αιώνα. Το δραματικό ύφος τού ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών και εμείς θυμόμαστε τις 5 ταινίες που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον κινηματογράφο.
Tα ονόματα είναι χιλιάδες καθώς, από το βρετανικό και αμερικάνικο ροκ των 60s, το γκαράζ ροκ αλλά και το πανκ της επόμενης δεκαετίας όπως και κάθε μουσικός που σεβότανε εαυτό ξεκινούσε συνήθως με «δάνεια» από το ρεπερτόριο του εν λόγω τραγουδοποιού. Ο Chuck Berry έφυγε αφήνοντας πίσω του την rock ‘n’ roll μουσική ζωντανή.
Ήταν η πραγματική νικήτρια του Α’ Γυναικείου στα φετινά Όσκαρ, πρωταγωνιστώντας στην ταινία «Elle». Με 16 υποψηφιότητες στα αντίστοιχα γαλλικά Όσκαρ, τα βραβεία Σεζάρ, η…