Πορτρέτα

K. Fukushima: Ο φωτογράφος που υποσχέθηκε σε έναν ψαρά να εκδικηθεί τον όλεθρο της Χιροσίμα

«Αν η κυβέρνηση και οι εταιρείες εν γνώσει τους εξαπατούν το λαό με το να παραβλέπουν ή να καταργούν τους νόμους, τότε και οι φωτογράφοι μπορούν να τους παραβαίνουν, προκειμένου να αποκαλύψουν την αλήθεια που κρύβεται»…

Dennis Stock | Όταν ο κόσμος έμοιαζε cool

Η Times Square της Νέας Υόρκης θα ήταν διαφορετική χωρίς την μυθοποιητική βαρύτητα που της χάρισε ο James Dean να περπατά με ένα τσιγάρο στο στόμα σκυφτός στη βροχή. Το Παρίσι θα ήταν μια μητρόπολη δίχως το συγκερασμό όλης του της μυθολογίας στο μποέμ Café De Flore όπου ο ιδιοκτήτης στην μια πλευρά κουρασμένος με την σκούπα στο χέρι αγναντεύει το παθιασμένο ζευγάρι που φιλιέται στην άλλη. Beat και hippies, rock εικονογράφηση και jazz αυτοσχεδιασμός.

Gerda Taro: Η «μικρή ξανθιά»της Επανάστασης

Η Γκέρντα και ο Ρόμπερτ ήταν δύο φωτογράφοι που πίστευαν ότι η φωτογραφία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αλλά και τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονταν οι άνθρωποι.

Τι αναζητάς κύριε Wenders;

Το επίκεντρο όλου του κινηματογραφικού έργου του κυρίου Wenders είναι μια υπαρξιακή αγωνία που όμως δεν καταστέλλει, δεν θλίβει, μα υπονοεί λιακάδες και ανοιχτές πεδιάδες, έγχρωμα φτερά σε ασπρόμαυρες διαδρομές.

Γκόγια, ο «δαιμονικός»

Από τα φωτεινά και εορταστικά έργα στους βασιλικούς τοιχοτάπητες, με τοπία που έλαμπαν κάτω από τον ήλιο, στους «μαύρους πίνακες» της νομοτέλειας του επερχόμενου τέλους.

Αράμ Χατσατουριάν: «Αυτός ο ίδιος… που ως γνωστόν, στάλθηκε στη Σιβηρία»..!

Η ζωή, το έργο και η κοινωνική δράση αυτού του εκπληκτικού δημιουργού δεν αντανακλούν μόνο μια μουσική μαεστρία, αλλά αποτελούν και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της σοσιαλιστικής αντίληψης για την καλλιτεχνική παιδεία.

Ζάχα Χαντίντ: Η ηρωίδα μιας αρχιτεκτονικής εποχής και το (μη) καθήκον της.

Η Ζάχα δε φταίει για τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, ούτε για την κρίση. Όμως η αρχιτεκτονική δεν είναι, δυστυχώς, όμορφα σχέδια σε ριζόχαρτα ή φωτορεαλιστικές εικόνες. Είναι – κι αυτή – πεδίο αναμέτρησης, ένας ταξικός πόλεμος με άλλα μέσα.

Γιόχαν Κρόιφ: Ο τέλειος πίνακας

Ο “Ιπτάμενος Ολλανδός” δικαίωσε τα Μαθηματικά, τη Φιλοσοφία, τη Ζωγραφική και πάνω απ’ όλα τη βεβαιότητα ότι η ομορφιά πάντα θα μας σώζει..

Καλλιτέχνης θα πει Κρόιφ. (RIP Johan)

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου και της τέχνης έχασε το σώμα του αρτίστα που ήξερε να φτιάχνει όμορφες, αξέχαστες εικόνες. Το “Ζήτω της ποδοσφαιρικής ανθρωπότητας”