Ήταν 16 Νοεμβρίου 1989, στην έξαρση του πιο σκληρού εμφύλιου πολέμου στο Σαλβαδόρ και ο αυτοεξόριστος Γκαλάν δεν διστάζει να γράψει με κάθε λεπτομέρεια τα αληθινά συμβάντα αναφέροντας όλα τα ονόματα -αυτούς που διέταξαν την σφαγή και αυτούς που την διέπραξαν-.
Τους Girls in Airports τους ακούσαμε στο τελευταίο, πέμπτο τους, άλμπουμ. «Live», μια ζωντανή εκτέλεση των πιο χαρακτηριστικών τους κομματιών. Στο Δανέζικο κουϊντέτο, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να του θέσουμε μερικές ερωτήσεις.
Οι Γερμανοί Die Tödliche Doris δημιουργήθηκαν ως ένα περφόρμανς μουσικό γκρουπ στο Δυτικό Βερολίνο το 1980 για να διαλυθούν το 1987. Ήταν ο απόηχος του πανκ και του new wave αλλά με έναν… γερμανικό τρόπο: επηρεασμένοι εν μέρει από τις πιο ακραίες πτυχές του krautrock, την ηλεκτρονική μουσική αλλά κυρίως από τους μεταδομιστές φιλόσοφους- Foucault, Guattarri, Baudrillard, Lyotard. Ό λόγος για όλη τούτη την υπόθεση είναι η επανεμφάνιση των Wolfgang Müller και Chris Dreier εκ μέρους των Doris με την κυκλοφορία του άλμπουμ «Sprechpause» που είναι κομμάτι απ’ το πρώτο τους άλμπουμ, διασκευασμένο πέντε φορές από κασέτα.
Ο υπαρξιακός μονόλογος του Δημήτρη Δημηριάδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, που παίχτηκε για τρεις συνεχόμενες χρονιές (2011-2013), επανέρχεται στο θέατρο “Πορεία”. Η Μαριάννα Δημητρίου πρωταγωνιστεί παίρνοντας τη σκυτάλη από τους Δημοσθένη Παπαδόπουλο και Εκάβη Ντούμα. Την ευχαριστούμε που μας μίλησε.
Λίγο πριν το live τους στην Αθήνα στις 28 Δεκέμβρη στο ΙΛΙΟΝ plus
Λίγο πριν την εμφάνισή τους στο In Plexus, στην Αθήνα, μαζί με Iota, Duoyu και Fuku Cosmonot στις 29 Δεκέμβρη
«Πρέπει να κρατάμε τις μνήμες που μας κάνανε να κινηθούμε αρχικά και να μεταφέρουμε αυτές τις μνήμες ώστε οι νέες γενιές να έχουν ελπίδα, δημιουργώντας έτσι τα νέα σοσιαλιστικά μέλλοντα», στην ίδια γραμμή ίσως με αυτό που έγραφε δεκαετίες πριν στην αυτοβιογραφία της: «ώσπου να χαθεί μια για πάντα από την ιστορία μας ο ρατσισμός και η ταξική αδικία».
Δεν είναι τυχαίοι μουσικοί οι hackedepicciotto: ο Alexander Hacke, ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Γερμανών πειραματιστών Einstürzende Neubauten– στο μπάσο και τα φωνητικά- και η Danielle…
Η ολοένα και μεγαλύτερη επιτυχία που παρουσιάζει η φωτογραφία στην αγορά της τέχνης είναι μια ισχυρή επιβεβαίωση ότι η φωτογραφία ως τέχνη ούτε συγχέεται με κάτι άλλο ούτε απειλείται.
Η Κίρκη Καραλή μιλά στο Περιοδικό για τα “Οργισμένα Νιάτα”