
Θοδωρής Τούμπανος: Όταν υπάρχει κάποιος που χαλάει τους όρους, τότε αυτόματα θα γίνει ο εχθρός
Η πιο πρόσφατη σκηνοθετική δουλειά του είναι το θεατρικό έργο «Ο Σωτηράκης» για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ο Θοδωρής γεννήθηκε στο Άργος το…
Η πιο πρόσφατη σκηνοθετική δουλειά του είναι το θεατρικό έργο «Ο Σωτηράκης» για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ο Θοδωρής γεννήθηκε στο Άργος το…
Δυόμισι δεκαετίες στο τιμόνι της ACT, της σημαντικότερης μαζί με την ECM δισκογραφικής ετικέτας στην Ευρώπη, ο Siggi Loch παραμένει ένας απλός, καθημερινός και ειλικρινής άνθρωπος, αφοσιωμένος στο να ηχογραφεί καλή μουσική στην παράδοση της τζαζ, και όχι μόνο, και να λειτουργεί ως κλασικός φαν απέναντί σε κάθε ήχο που τον ιντριγκάρει.
Θα πρέπει να παραδεχτούμε πως όλα τα σημαντικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, είναι τρόπον τινά «επίκαιρα», και γι’ αυτό ακριβώς ονομάζονται κλασσικά. Θέτουν με ευαίσθητο και ιδιοφυή τρόπο παντοτινά ερωτήματα που έχουν σχέση με το πώς πρέπει ή μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος τη ζωή του λέει ο Δημήτρης Τάρλοου για την νέα παράσταση πάνω στο έργο του Ερρίκου Ίψεν.
Ο Eduardo Galeano μιλά στον Iosu Perales για τον Che, που δολοφονήθηκε, σαν σήμερα, πριν από 50 χρόνια
Μια χειμαρρώδης συζήτηση με την Αλγερινή σκηνοθέτιδα Rayhana Obermayer για τη γυναικεία καταπίεση, το Ισλάμ, τον Χριστιανισμό, την Αλγερία και τη Δύση με τις ευθύνες της. Με αφορμή την ταινία «Ακόμη κρύβομαι για να καπνίσω».
Τα Χ δίπλα σε γελοιογραφίες που ασκούν κριτική στην ΕΕ δείχνουν απ’ την άλλη το πόσο “ελεύθερη” είναι τελικά η δημόσια έκφραση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σχετικά με αυτό το θέμα και τις διάφορες προεκτάσεις του μιλήσαμε με τον σκιτσογράφο Πάνο Ζάχαρη, τον οποίο ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο και τη διάθεσή του!
Είναι ανάγκη να δημιουργούμε αλλά και να προσεγγίζουμε τις υπάρχουσες εικόνες με έναν περισσότερο διαδραστικό και διεπιστημονικό τρόπο, να τις συνδυάζουμε με άλλα μέσα, να επινοούμε νέους τρόπους να διηγούμαστε ιστορίες ενώπιον μιας μαζικής οπτικής κουλτούρας που μας έχει αναισθητοποιήσει εδώ και δεκαετίες.
Ο μοντέρνος ζωγράφος δεν θα μπορεί να εκφράσει την εποχή του, το αεροπλάνο, την ατομική βόμβα, το ραδιόφωνο, με τις παλιές φόρμες της Αναγέννησης ή οποιουδήποτε άλλου πολιτιστικού παρελθόντος.
Εδώ, σε αντίθεση με παλιότερα του μυθιστορήματα, ο Ρονκαλιόλο ασχολείται, βεβαίως, με την εμφυλιοπολεμική βία των αρχών των 90’s, μέσα, όμως, από ένα αυτοβιογραφικό τρόπον τινά έργο.
Ο πρώτος κανόνας θα έπρεπε να είναι να μην λέμε ψέματα στον εαυτό μας.