Σε ένα ξέφωτο στην ορεινή Αρκαδία, μια ιεροτελεστία αποκαλύπτει σε μερικές εκατοντάδες πιστούς, από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, μια αιρετική κινηματογραφική (και όχι μόνο) αντίληψη. Τέμενος. Χώρος διαίσθησης. Υλοποίηση του οράματος του αποστόλου μιας νέας θρησκείας, Gregory Markopoulos.
Τι είναι ΠΑΣΟΚ; Είναι το κόμμα, είναι οι άνθρωποι; είναι κίνημα, ιδέα, πληγή (που δεν κλείνει), νοοτροπία, παρελθόν, παρόν;
Μέχρι το 6000 π.Χ., οπότε και κατασκευάστηκαν οι πρώτοι καθρέφτες (από οψιδιανό), οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξέρουν πώς ακριβώς έμοιαζε το πρόσωπό τους…
Έχετε αναρωτηθεί γιατί τα δρώμενα της Μεγάλης Εβδομάδας και ιδιαίτερα του επιταφίου συγκεντρώνουν τόσο κόσμο ενώ αντίθετα η συμμετοχή σε πορείες και διαδηλώσεις παρουσιάζει εμφανή κάμψη;
Από τα Jesus με αγάπη. Μόνο αγάπη αυτές τις ημέρες. Γιατί η αγάπη είναι χρήμα. Και πρέπει να πασχίζουμε γι’ αυτήν. Πάσχα. Στα Jesus πασχίζουμε για την ελληνική οικογένεια. Στα Jesus, σας καταλαβαίνουμε. Για την ακρίβεια, σας έχουμε μελετήσει. δι-Εξοδικά…
Μία καινούργια στήλη έρχεται στο Περιοδικό, όπου ο κομπέρ μας θα μας “ταξιδεύει” στον κόσμο των διαφημίσεων αποδομώντας τον λόγο που προσπαθεί να κατασκευάσει την πραγματικότητα γύρω μας. Η γλώσσα και η σύμβασή της στο επίκεντρο. Πρώτος σταθμός, ο “απεριόριστος χρόνος” του έρωτα…
Η FatCut είναι μια κολεκτίβα που προσπαθεί να χτίσει τις υποδομές για τη δημιουργία ενός εργοστασίου αφιερωμένου στην επανάχρηση άχρηστων υλικών. Ταυτόχρονα, είναι ένα πείραμα για μια άλλη, πιο ισότιμη διαχείριση της εργασίας.
Τί θα γινόταν αν ο Χίτλερ φοιτούσε τελικά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών; Ό,τι ακριβώς έγινε. Δύο παραστάσεις έρχονται να συναντήσουν την πολιτική συγκυρία: Η άνοδος στην εξουσία με κάθε μέσο
Με την πεποίθηση ότι ο αγώνας για την κυριακάτικη αργία μπορεί και οφείλει να πάρει ποικίλες μορφές δράσης, η Ομάδα Δημιουργικής Γραφής του Κοινωνικού Κέντρου/Στεκιού Μεταναστών Θεσσαλονίκης και το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων συνδιοργανώνουν δράση δημιουργικής γραφής
Τα μεγάλης έντασης βαρυτικά κύματα, λένε, εκπέμπονται από περιοχές με τεράστιες ποσότητες ύλης, και μεγάλες τιμές χωροχρονικής καμπυλότητας, που πάλλονται με ταχύτητα σχεδόν ίση με του φωτός. Μα τέτοιος δεν είναι ο χωροχρόνος μας; Καμπυλωμένος. Η κίνησή μας δεν είναι ιλιγγιώδης; Και η επέλασή μας δεν έχει το ρυθμό του παλλόμενου κόσμου;