Μία καινούργια στήλη έρχεται στο Περιοδικό, όπου ο κομπέρ μας θα μας “ταξιδεύει” στον κόσμο των διαφημίσεων αποδομώντας τον λόγο που προσπαθεί να κατασκευάσει την πραγματικότητα γύρω μας. Η γλώσσα και η σύμβασή της στο επίκεντρο. Πρώτος σταθμός, ο “απεριόριστος χρόνος” του έρωτα…
Η FatCut είναι μια κολεκτίβα που προσπαθεί να χτίσει τις υποδομές για τη δημιουργία ενός εργοστασίου αφιερωμένου στην επανάχρηση άχρηστων υλικών. Ταυτόχρονα, είναι ένα πείραμα για μια άλλη, πιο ισότιμη διαχείριση της εργασίας.
Τί θα γινόταν αν ο Χίτλερ φοιτούσε τελικά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών; Ό,τι ακριβώς έγινε. Δύο παραστάσεις έρχονται να συναντήσουν την πολιτική συγκυρία: Η άνοδος στην εξουσία με κάθε μέσο
Με την πεποίθηση ότι ο αγώνας για την κυριακάτικη αργία μπορεί και οφείλει να πάρει ποικίλες μορφές δράσης, η Ομάδα Δημιουργικής Γραφής του Κοινωνικού Κέντρου/Στεκιού Μεταναστών Θεσσαλονίκης και το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων συνδιοργανώνουν δράση δημιουργικής γραφής
Τα μεγάλης έντασης βαρυτικά κύματα, λένε, εκπέμπονται από περιοχές με τεράστιες ποσότητες ύλης, και μεγάλες τιμές χωροχρονικής καμπυλότητας, που πάλλονται με ταχύτητα σχεδόν ίση με του φωτός. Μα τέτοιος δεν είναι ο χωροχρόνος μας; Καμπυλωμένος. Η κίνησή μας δεν είναι ιλιγγιώδης; Και η επέλασή μας δεν έχει το ρυθμό του παλλόμενου κόσμου;
Μια μικρή αναδρομή στο ζήτημα της Ελευθερίας στον Έρωτα, με αφορμή τη δημόσια συζήτηση –και τις αντιδράσεις- για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών.
Ο σεναριογράφος-συγγραφέας Νίκος Παναγιωτόπουλος παρουσιάζει στις Μικρές Ιστορίες τη Θεωρία της Δραματικής Αφήγησης σε ένα Σεμινάριο συνολικής διάρκειας 30 ωρών (10 συναντήσεις διάρκειας 3 ωρών).
Οι ομάδες ψυχοθεραπείας έχουν αρχίσει να μπαίνουν στη ζωή μας εδώ και αρκετό καιρό. Αρκετοί άνθρωποι πλέον έχουν μια τέτοια εμπειρία και καθώς η κατάσταση γύρω μας δυσχεραίνει, όλο και περισσότεροι δοκιμάζουν να επεξεργαστούν προβληματισμούς της ζωής τους μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο
Ελάτε να παίξουμε μαθηματικά, θέατρο, μουσική και ό,τι άλλο μας αρέσει! Α! και να φτιάξουμε και καμιά σπεσιαλιτέ-έκπληξη για τους φίλους μας και τη μαμά! Ίσως χορέψουμε και λίγο, αφού έχουμε βουτήξει τα χέρια μας σε τέλειες μπογιές!!!
Postcards from Greece [Γράμματα για τις μέρες που ζούμε]: Σεπτέμβρης 2015