
Αισθητηριακή νοημοσύνη, Πέντε Αισθήσεις και Δραματοθεραπεία
Με μέσο μας τη Δραματοθεραπεία και έχοντας στο επίκεντρο κάθε φορά μια από τις πέντε αισθήσεις, θα επεξεργαστούμε τα παραπάνω ζητήματα, ταξιδεύοντας στο κόσμο των αισθήσεων.
Με μέσο μας τη Δραματοθεραπεία και έχοντας στο επίκεντρο κάθε φορά μια από τις πέντε αισθήσεις, θα επεξεργαστούμε τα παραπάνω ζητήματα, ταξιδεύοντας στο κόσμο των αισθήσεων.
Η μπάλα δεν μένει ανεπηρέαστη από την κλιματική κρίση…
“Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη δύναμη να πουν πράγματα, θα τα πω εγώ γι’ αυτούς. Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, τα πόδια μου ενίσχυαν τη φωνή μου”- Σόκρατες
Του William Burroughs Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας Εικονογράφηση: Conan Nanco (Το κείμενο του Burroughs και η συνέντευξή του με τον Jimmy Page δημοσιεύτηκε για πρώτη…
“Η ζωή είναι μικρή, μη την κάνεις θλιβερή μωρό μου” μάς έλεγε το ΚΛΙΚ αρχές του ’90 για να μας ξεβλαχέψει… “Η ζωή είναι μεγάλη, μη την κάνεις καρναβάλι” απάντησαν οι Τρύπες λίγο μετά.
Οι αφηγήσεις της «κόκκινης γιαγιάς» αντικατοπτρίζουν την κοινωνία στην οποία μεγάλωσε η συγγραφέας και προσβλέπουν σε μια εποχή που η κοινωνία αυτή θα έχει μείνει πίσω. Πώς θα θέλαμε να μοιάζει ο κόσμος μας σε 48 χρόνια;
Στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας, ο Νίκος Γόδας, ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, μέλος του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά. εκτελέστηκε ως κομμουνιστής φορώντας την εμφάνιση της αγαπημένης του ομάδας, την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι.
Η 10η Μαΐου του 2014 ήταν αναμφίβολα μια ξεχωριστή μέρα για όσους πιστεύουν στο «Μιs que un juego» που ονομάζεται ποδόσφαιρο. Οι θεατές που βρέθηκαν στο Φαφαλίειο Στάδιο Βροντάδου της Χίου παρακολούθησαν τη συνέχιση ενός ιστορικού γεγονότος: του φιλικού αγώνα ανάμεσα στον τοπικό Λαίλαπα και την τουρκική ομάδα της Καρσίγιακα παρουσία Ελλήνων και Τούρκων οπαδών, 84 χρόνια μετά την απρόσμενη διακοπή του.
Το 10λεπτο ταινιάκι παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Χανς, ενός αγοριού, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατρέφεται για να γίνει ένας ανελέητος στρατιώτης.
Η ιδέα υπάρχει από το 19ο αιώνα, όμως – παρά τη διαθεσιμότητα ηλεκτρονικών βιβλίων και την ολοένα αυξανόμενη πρόσβαση στο διαδίκτυο – οι κινητές βιβλιοθήκες, γνωστές, δεν εξαφανίστηκαν. Αντ’ αυτού, προσαρμόζονται για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των κοινοτήτων που εξυπηρετούν, παρέχοντας όχι μόνο βιβλία αλλά εργαστήρια και κατάρτιση ή απλώς μια ανθρώπινη σύνδεση για τους ανθρώπους που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές.