ΕΥ/ΔΑΙΜΟΝΙΑ

Μικροψυχολογία | Πλάσματα από το μέλλον

Φαίνεται πως ξεχνάμε, κυρίως όταν έχουμε ξεχαστεί. Όταν αδυνατούμε να βρούμε τον εαυτό μας να συγκρατείται ζεστά στο νου κάποιου άλλου. Η μνήμη μας είναι εφικτή μόνο τη στιγμή που νιώθουμε ότι ανήκουμε.(…) Οι αναμνήσεις είναι πλάσματα από το μέλλον επειδή κάθε φορά μας εκπλήσσουν με τις οδύνες που η γέννηση τους απαιτεί.

Μικροψυχολογία | Η πολυκατοικία

Όταν χάλασε το ασανσέρ, η κατάσταση ήταν εκρηκτική στη πολυκατοικία και όλοι ένιωθαν αδικημένοι. Οι συναντήσεις στην είσοδο δεν είχαν τη συνηθισμένη ευγενική αδιαφορία. Η συνέλευση των ενοίκων, που έγινε μια Τετάρτη απόγευμα, περισσότερο έμοιαζε με συνεδρία ομαδικής ψυχοθεραπείας παρά με μια συλλογική δημοκρατική διαδικασία. Η ψυχή μας, μοιάζει περισσότερο με αυτή τη πολυκατοικία…

Κάδο Παραντίσο: ένας αποχαιρετισμός και μια αρχή | 17-18.03

Το Κάδο Παραντίσο θα γιορτάσει το κλείσιμό του σαν μια αφετηρία για μια καινούρια αρχή. Ένα διήμερο γεμάτο upcycling, συναυλίες και δρώμενα για τα παιδιά θα λάβει χώρο στην οδο Εριγόνης 3 για τελευταία φορά στις 17 και 18 Μαρτίου.

Μικροψυχολογία | Ανάποδα

Είναι κάποιες μέρες ανάποδες. Το καταλαβαίνεις συνήθως από το πρωί. Δεν έχουν βέβαια το δράμα της καταστροφής που μας αναγκάζει να αναζητούμε επιτακτικά καταφύγιο και νόημα. Μικροατυχήματα, μικροβλάβες, η δυσκολία να βρεις πάρκινγκ, ένας ακατανόητος εκνευρισμός, μια άρνηση του νου να βρει ηρεμία… Όλα μοιάζουν να συνωμοτούν με το μαύρο χιούμορ ενός κοσμικού φαρσέρ που για άγνωστο λόγο, τα έβαλε μαζί σου.

Μικροψυχολογία | Παιχνίδια της μνήμης

Η ανθρώπινη μνήμη, καθόλου δε μοιάζει με μια πολύτομη εγκυκλοπαίδεια. Δεν έχει αλφαβητικές καταχωρήσεις, ούτε ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές. Δε διαθέτει τη μηχανική ευκρίνεια, το κομπαστική ταχύτητα και το αποθησαυριστικό ένστικτο των ηλεκτρονικών μας υπολογιστών. Η ανθρώπινη μνήμη αγκαλιάζει το παρελθόν με το μαντήλι της γιαγιάς που αφηγείται με ειλικρίνεια, αλλά και κάθε φορά, τελείως διαφορετικά την ίδια ιστορία.

Μικροψυχολογία | Κογιότ και Μπιπ Μπιπ

“Στα κείμενα που ακολουθούν δε θα βρείτε μια ενιαία θεωρία. Είναι περισσότερο μια απόπειρα παιχνιδιάρικου συλλογισμού στο σημείο τομής του ατομικού με το συλλογικό. Μια…

Μικροψυχολογία | Νυχτερινές ανησυχίες

Ένα από τα παράδοξα χαρακτηριστικά της ανησυχίας, είναι ότι συχνάζει σε μέρη ήσυχα. Αλίμονο αν μας προλάβει πριν κοιμηθούμε. Μας τσιμπάει αδιάλλακτα σε κάθε σημείο του ψυχικού μας σώματος, με το ασαφές κεντρί του μέλλοντος. Τα χρήματα, η σχέση μας, η δουλειά μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας, μουρμουρίζουν ερωτήματα υπνωτισμένα από την ανησυχία. Σαν μια καυτή χιονοστιβάδα άγχους, που προσπαθούμε να αποφύγουμε στριφογυρίζοντας στο κρεββάτι ή με το μονότονο νανούρισμα της τηλεόρασης. Μετράμε λευκά προβατάκια, ελπίζοντας πως δε θα φανεί το μαύρο. Εστιάζουμε το νου μας σε κάτι ευχάριστο, που όμως σαν ατμός μας φεύγει από τα χέρια.

Μικροψυχολογία | Ο Ζητιάνος

Η Βιριδιάνα, έχει μόλις διαλέξει τους ζητιάνους που θα φιλοξενηθούν στην άδεια έπαυλη του θείου της, ο οποίος μόλις έφυγε από τη ζωή. Πιστεύει πως με κάποιο τρόπο φταίει για το θάνατό του και μάλλον, έχει αποφασίσει να κερδίσει μια θέση στον Παράδεισο μέσω της ολοκληρωτικής αφιέρωσής της στους άτυχους αυτού του κόσμου.

Μικροψυχολογία | Ερωτική αίρεση

Γκρινιάζουμε καμιά φορά, πως η τεχνολογία μας έχει στερήσει τη ψυχή μας ή μας αποξενώνει από τον διπλανό άνθρωπο. Αλλά αλήθεια ποιον κοιτάζουμε όταν αλληθωρίζουμε εμμονικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Αγαπάμε τα κινητά και τα pc μας, μάλλον επειδή μας προκαλούν την αίσθηση ότι εκείνα μας κοιτάζουν με αγάπη. Και είναι αυτό το ζεστό βλέμμα που μας έχει στερήσει η αδιάφορη, κυνική καπιταλιστική μονομανία.