Ιδέες + Φιλοσοφία

Ο μακαρθισμός στο ελληνικό πανεπιστήμιο: το σχέδιο αυταρχισμού και επανελλήνισης εν δράσει

Η πλειονότητα του ελληνικού πληθυσμού καθορίζει την συνείδησή της για το ελληνικό πανεπιστήμιο από τον κυρίαρχο λόγο κεντροαριστερών, κεντροδεξιών και ακροδεξιών νεοφιλελεύθερων δημοσιολόγων της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι ελάχιστες καθώς συγκλίνουν σε κάποιους κοινούς παρανομαστές ωστόσο είναι ουσιώδεις και σημαντικές.

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή…[πρόχειρες σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα… β’ μέρος]

Ο πατριωτισμός είναι ο μόνος τρόπος να σεβαστείς όλους τους άλλους, γιατί ακριβώς νιώθεις τα εσωτερικά κίνητρα των αισθημάτων τους. Το γεγονός ότι αυτά τα αισθήματα διαφθείρονται και τρέπονται σε μίσος και βίαιο εθνικισμό, αυτό έχει να κάνει με τις εξουσίες και τις επενδύσεις συμφέροντος που κάνουν

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή…[σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα…α’ μέρος]

Ο οικονομίστικος εθνομηδενισμός αποσιωπά τον αφανισμό της πατρίδας, δημαγωγώντας αδίστακτα με το σκιάχτρο του «εθνικισμού» που ταυτίζεται με τη συμμορία της ΧΑ και φιμώνει κάθε πατριωτική άρνηση υποταγής. Τι σχέση έχει ο Παύλος Μελάς ή ο Ίων Δραγούμης με τους χρυσαυγίτες μπράβους των εφοπλιστών;

Το Παζλ και η Βία ως Πρόσχημα

Για ποιο πράγμα κατηγορούνται οι σύγχρονοι «Άθλιοι»; Πού εδράζονται τα «επιχειρήματα» και η «λογική» που καθοδηγούν τη μιντιακή κατασκευή; Στην εποχή του υπαρκτού σουρεαλισμού, ας ενώσουμε τα κομμάτια…

H βία; Ποια βία; του Georges Labica (Προδημοσίευση)

“Βία; Ποια βία;” Η ομώνυμη συλλογή κειμένων του Ζορζ Λαμπικά που πρόκειται να κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Εκτός Γραμμής για τη βία που δεν αποτελεί έννοια και υπάρχει μόνον εν καταστάσει. Για τη βία που υπ’ αυτή την έννοια δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο καταδίκης «απ’ όπου κι αν προέρχεται».

Δυστυχώς, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…

«Παράξενο πράμα! Βλέπουμε θεούς, ιδέες, ονείρατα, περασμένα, μελλούμενα, και δε βλέπουμε τη μύτη μας, ω άντρες Αθηναίοι! Τώρα καταλαβαίνω, πως αληθινά σοφός είναι εκείνος που καταφέρνει να τήνε ιδεί και να την καταλάβει» Κ. Βάρναλης

Ζαν [Μαρί Λε Πεν] Γκοντάρ

Με αφορμή μια αιφνιαδιαστική δήλωση προβαίνουμε σε μία προσπάθεια να εντοπίσουμε τα προφανή και αναζητήσουμε την απάντηση σε ένα πιο δύσκολο ερώτημα που παραμονεύει…

Η σοσιαλίστρια κυρία Λαγκάρντ και ο… συμμετοχικός κοσμάκης της εκμετάλλευσης!

Το διαρκές παράδοξο της κοινωνικής ζωής δεν αφορά τον «πολιτισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο» και την «ηθική της αδικίας», αλλά το γεγονός της αδράνειας των ανθρώπων απέναντι σ’ αυτά. Η περίπτωση της Ελλάδας, με τους απαθείς καταστρεφόμενους, δείχνει το δρόμο σε μια «απορία» που προσβάλλει το ανθρώπινο πνεύμα

Να είσαι υπερβολικά φιλότιμος. Αυτή είναι η κατάρα των εργατικών τάξεων

Γιατί έχει γίνει η βασική λογική της λιτότητας αποδεκτή απ’ όλους; Επειδή η αλληλεγγύη έχει φτάσει να αντιμετωπίζεται ως μάστιγα. Υπάρχει λόγος που η απόλυτη αστική αρετή είναι η λιτότητα, και η απόλυτη αρετή της εργατικής τάξης είναι η αλληλεγγύη.

Παρακμή και ελπίδα σε ματωμένα νερά… Μια άλλη προσέγγιση του «μεταναστευτικού»

Οι σημερινές κραυγαλέες ρητορικές περί το «μεταναστευτικό», φαίνεται να το βλέπουν γενικώς σαν «κακό» οι μεν και σαν «τραγωδία» οι δε… Η αθωότητα, όμως, υπάρχει μόνο ως αίτημα της ουτοπίας, σε κάθε άλλη περίπτωση είναι απλώς ηλιθιότητα ,είτε τρικ, είτε γηραλέος ψευδορομαντισμός