Λίγες ώρες πριν την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, Το Περιοδικό δίνει το λόγο σε υποψήφιους ευρωβουλευτές της Αριστεράς, απευθύνοντάς τους ερωτήματα για την άνοδο της Ακροδεξιάς, την Ουκρανία, το μεταναστευτικό
Η Ευρώπη έχει κάνει τα πειράματά της. Κι όμως, το πρόσωπο του εκτρώματος που έχει βγάλει από το εργαστήριο είναι ακόμα μπροστά μας. Το συναντάμε παντού. Και οι κάλπες της Κυριακής μπορεί να το εκθρέψουν περαιτέρω…
Λάβαμε και δημοσιεύουμε “ένα αναγκαίο σπαμάρισμα” στην εκστρατεία Καμίνη από την Δέσποινα Κουτσούμπα… Ήταν με τον Καμίνη;
Η Γαλλία αποτελεί τελευταίο παράδειγμα του αφιερώματός μας στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Η χώρα που μας γοητεύει για πολλά, αλλά και μας απασχολεί εδώ και χρόνια με το φαινόμενο της ακροδεξιάς
Πέντε μέρες μετά την πρώτη εκλογική Κυριακή και λίγες στιγμές πριν τις 25 του Μάη, βρισκόμαστε μπροστά σε μία από τις πιο κρίσιμες εκλογικές μάχες της μεταπολίτευσης και των τελευταίων χρόνων της Ελλάδας της κρίσης. Σταχυολογούμε μερικά σημεία (και τέρατα) που θεωρούμε σημαντικά.
Το θέμα εν προκειμένω είναι ένα: η σιωπή, όταν ο Μπερλουσκόνι είναι ωραίος σαν Έλληνας. Η σιωπή όταν το πρόβλημα δεν είναι πια οι κακοί Ιταλοί, ή οι κακοί Αμερικάνοι, αλλά η πατρίς μας και τα αφεντικά της που τα κάνουν όλα και συμφέρουν
Το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Στην χώρα τού Χάιντερ, η συγκαταβατικότητα προς το ναζιστικό καθεστώς δεν θεωρείται αμάρτημα
Όσον αφορά το καθαυτό εργατικό δίκαιο, τέτοια περιστατικά χαρακτηρίζονται με τον όρο «εργατικό ατύχημα», ένα βίαιο δηλαδή γεγονός στο χώρο εργασίας ή εξαιτίας αυτής, που εμπόδισε το θύμα να εργαστεί για περισσότερες από τέσσερεις ημέρες ή ακόμα που του κόστισε τη ζωή.
Τι έχει συμβεί λοιπόν σε αυτές τις γειτονιές «που κάθε σπίτι είχε και έναν νεκρό εαμίτη»; Τι έχει συμβεί σε μια σειρά από συνοικίες με φτωχά και λαϊκά στρώματα (Κολωνός, Ακαδημία Πλάτωνος, Βοτανικός, Σεπόλια μέχρι Πατήσια, Άγιος Παντελεήμονας) που έδωσαν τα μεγαλύτερα ποσοστά στην εγκληματική οργάνωση των οπλοφόρων ναζί;
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, με το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Στην χώρα των Μαγυάρων, οι απογοητευμένοι από την υπερσυντηρητική δεξιά κυβέρνηση, στρέφονται ακόμα πιο δεξιά