Ο Γιάννης Μιχαηλίδης συνεχίζει την απεργία πείνας μέχρι να δικαιωθεί
Κι ενώ πλέον υπάρχει και γραπτή δήλωση ότι η κατάσταση υγείας τού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη είναι κρίσιμη, η δικαστική και πολιτική εξουσία παραμένει παγερά…
Κι ενώ πλέον υπάρχει και γραπτή δήλωση ότι η κατάσταση υγείας τού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη είναι κρίσιμη, η δικαστική και πολιτική εξουσία παραμένει παγερά…
Τι θα πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Κουρος όταν συναντηθούν στο Μαξίμου; Πώς θα του εξηγήσει τι συμβαίνει με τις επαναπροωθήσεις; Πώς θα τον πείσει ότι τυχαία ο ίδιος ο Ιρανός δεν ήταν μέσα σε αυτές τις βάρκες που αναποδογύρισαν στην προσπάθειά τους να φτάσουν τις ελληνικές ακτές ή στον βίαιο διωγμό τους από αυτές για να επιστρέψουν στις τουρκικές;
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz & Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται…
Η διαδικασία συλλογής υπογραφών βρίσκεται σε εξέλιξη
Σε «εμμονή» παραπέμπει η μετατροπή των δημόσιων μουσείων σε ΝΠΔΔ, για τις κυβερνήσεις. Τι θα σημάνει αυτό για την πολιτιστική κληρονομιά; Γιατί και πώς απειλείται ο αποκλειστικός χαρακτήρας της, ως λαϊκή περιουσία;
Η απόρριψη αυτή έρχεται σαν ένα δεύτερο κύμα κακοποίησης. Μια κακοποίηση που αφορά στο γκρέμισμα του καινούργιου του κόσμου, ενός κόσμου πιο ασφαλούς από αυτόν που βρισκόταν πρωτύτερα. Μια κακοποίηση που τον φέρνει μπροστά σε όσα θέλει να αφήσει πίσω, τον βασανισμό τού σώματος και της ψυχής του. Αυτή η κακοποιητική απόρριψη έρχεται για να μας θυμίζει ότι αυτός ο κόσμος, αν παραμείνει έτσι, δε θα μας αφήσει να νιώσουμε ποτέ ασφαλείς.
Το αντιρωσικό πολιτισμικό πογκρόμ έχει μόνο ως πρόσχημα τον πόλεμο. Στην ουσία, πρόκειται για ένα είδος συστημικής «γενικής δοκιμής» των κινηματικών ορίων, στην κατασταλτική επέλαση στη συνείδηση, με όχημα την πολιτιστική δημιουργία.
Με το σύνθημα “In Peace We Trust” μία μεγάλη ομάδα μουσικών/καλλιτεχνών της ελληνικής underground σκηνής εναντιώνονται στην εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία και την…
Τις τελευταίες μέρες, ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν στο πεδίο του πολέμου, παρακολουθούμε την Ευρώπη να ανοίγει ορθάνοιχτα τα σύνορά της στους πρόσφυγες της Ουκρανίας….
Γι’ αυτό έχουμε χρέος σαν άτομα, σαν εργαζόμενοι και σαν λαός μπροστά σε αυτόν τον πόλεμο και αυτή την εισβολή. Χρέος να αναλογιστούμε τι σημαίνει να έχεις «προστασίες», οικονομικές, στρατιωτικές, πολιτικές και πολιτιστικές. Τι σημαίνει να έχεις επιλέξει το ΝΑΤΟ συνειδητά, τους αρχιεγκληματίες δολοφόνους ως προστάτες, θεωρώντας ότι ποτέ κανείς άλλος δεν θα θέσει ζήτημα της πρωτοκαθεδρίας του.