Η σημερινή αιματοχυσία στο Ιράκ δεν μπορεί να εξηγηθεί με την υποκριτική καταγγελία της «ισλαμιστικής τρομοκρατίας» από αυτούς που έσπειραν πρώτοι τον τρόμο. Οι εκατοντάδες των νεκρών και των εκτοπισμένων δεν μας αφήνουν περιθώρια να συνταχθούμε πάλι με το στρατόπεδο του τρόμου.
Tο λιγότερο που θα πρέπει να κάνει η κυβέρνηση, αλλά και η Eurobank, είναι να δώσουν δημόσια απαντήσεις και πληροφορίες για τα ερωτήματα που στοιχειωδώς τίθενται…
Στην Πορτογαλία έφτασε η στιγμή που όλοι περίμεναν: να γευτούν τα οφέλη του μνημονίου και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Το παραμύθι του success story της Πορτογαλίας τελείωσε. Η Τρόικα έφυγε. Και άφησε πίσω της συντρίμμια…
Λίγες ώρες πριν την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, Το Περιοδικό δίνει το λόγο σε υποψήφιους ευρωβουλευτές της Αριστεράς, απευθύνοντάς τους ερωτήματα για την άνοδο της Ακροδεξιάς, την Ουκρανία, το μεταναστευτικό
Η Ευρώπη έχει κάνει τα πειράματά της. Κι όμως, το πρόσωπο του εκτρώματος που έχει βγάλει από το εργαστήριο είναι ακόμα μπροστά μας. Το συναντάμε παντού. Και οι κάλπες της Κυριακής μπορεί να το εκθρέψουν περαιτέρω…
Η Γαλλία αποτελεί τελευταίο παράδειγμα του αφιερώματός μας στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Η χώρα που μας γοητεύει για πολλά, αλλά και μας απασχολεί εδώ και χρόνια με το φαινόμενο της ακροδεξιάς
Πέντε μέρες μετά την πρώτη εκλογική Κυριακή και λίγες στιγμές πριν τις 25 του Μάη, βρισκόμαστε μπροστά σε μία από τις πιο κρίσιμες εκλογικές μάχες της μεταπολίτευσης και των τελευταίων χρόνων της Ελλάδας της κρίσης. Σταχυολογούμε μερικά σημεία (και τέρατα) που θεωρούμε σημαντικά.
Το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Στην χώρα τού Χάιντερ, η συγκαταβατικότητα προς το ναζιστικό καθεστώς δεν θεωρείται αμάρτημα
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, με το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Στην χώρα των Μαγυάρων, οι απογοητευμένοι από την υπερσυντηρητική δεξιά κυβέρνηση, στρέφονται ακόμα πιο δεξιά
Όταν η εναντίωση στις καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης και η προοπτική της κοινωνικής χειραφέτησης θεωρούνται ένα «επικίνδυνο πολιτικό άκρο», τότε καλλιεργείται μια άλλη «αντισυστημικότητα», η επέλαση των νεοναζί