Πλέον όλοι μιλάνε πιο άνετα για την κρίση και κυρίως, για τις αιτίες της. Μια ταινία και ένα graphic novel, το «Μεγάλο Σορτάρισμα» και το «Σούπερκραχ» για τα γεγονότα που ξεκίνησαν 7 χρόνια πριν
Η τελευταία ταινία του Iñárrituείναι εντυπωσιακή. Μοιάζει με μια συνεχόμενη πτώση, μια τελική, αγωνιώδη και μάταιη προσπάθεια επικράτησης του ανθρώπου μπρος στην αμείλικτη τάξη των πραγμάτων, φυσικών, ηθικών και εν μέρει κοινωνικών και ταυτόχρονα αποτελεί ένα μάθημα σκηνοθεσίας.
Στους τέσσερις τοίχους ενός πανδοχείου ο δημιουργός ξεδιπλώνει και αναπαριστά σουρεαλιστικά, κυνικά, λιτά, προοδευτικά και μεταφορικά την ουσία της γέννησης του αμερικάνικου έθνους.
Χριστούγεννα με άποψη – Χριστούγεννα σκοτεινά! Αφιέρωμα στο Tim Burton!
Πυκνή δράση και ψηφιακή λιτότητα, εσχατολογικού χαρακτήρα μάχες, ρυθμός που σε κρατά στο πάτωμα, χιούμορ, μουσική των άστρων, σεναριακές ανατροπές και κινηματογραφικό φινάλε που προκαλεί ρίγη.
ToPeriodiko.GR και η SmassingCulture ξεκινούν ένα μαραθώνιο αφιέρωμα εν όψει της πολυαναμενόμενης συνέχειας του Star Wars,
Το “νερό” σαν παγκόσμιο στοιχείο επαναφέρει την ισορροπία, την φυσική αρμονία, την κοινή συνείδηση, την συλλογική μνήμη, το δίκαιο των ανθρώπων.
Τα ανθρώπινα, γήινα ένστικτα του έρωτα, της σεξουαλικής ελευθερίας, η αγιοσύνη της ζωής, η αγιοσύνη της γυναικείας ομορφιάς, η αγιοσύνη του ανθρώπινου σώματος γίνονται ένα συμβολικό μέσο αντίστασης στον κοινωνικό και πνευματικό καθωσπρεπισμό.
Στην ταινία του, ο ούγγρος Lazlo Nemes δεν ξύνει επιδερμικά. Σκάβει και ξανασκάβει, ώσπου βρίσκει την νοσηρότητα του ναζισμού και στην αιτία όπως και στις συνέπειες. Σε ατομικό όπως και σε συλλογικό επίπεδο. Προσπαθεί και καταφέρνει να μην προβάλει μια ιστορία του Άουσβιτς, ενός Άουσβιτς που υπήρξε και τελείωσε όπως έχουμε μάθει, μα να μετατραπεί ως έργο τέχνης σε ένα μόνιμα ανοιχτό παράθυρο: να βλέπουμε, να ακούμε, να σκεφτόμαστε την ναζιστική κόλαση συλλαμβάνοντας συνειρμικά την έκταση της στο κάθε παρόν. Κατασκευάζοντας ευθύνες. Ταυτοποιώντας και εξισώνοντας το βλέμμα του κεντρικού χαρακτήρα με το δικό μας.
Βαθιά φιλοσοφημένο και στοχευμένο ιδεολογικά, μα δίχως να είναι δυσνόητο με περιττούς πλατειασμούς, η ταινία του Larrain βασίζεται στη περιεκτικότητα όλων των στοιχείων της κινηματογραφικής αφήγησης, αποτελώντας το πιο ώριμο έργο του.