Αν και δεν λείπει η κριτική στο εκάστοτε κοινωνικό σύστημα εκμετάλλευσης, από την ταινία λείπει το όραμα ενός συλλογικού, θετικού αντιπροτάγματος, οπότε το όποιο κοινωνικό σχόλιο εγκλωβίζεται σε μια μεσσιανική, τελικά ατομική λύση που ταιριάζει ωστόσο στην παραβολή.
Η σπουδαία κινηματογραφίστρια χαιρετάει συγκινητικά το κοινό της. Ένα δίλεπτο βίντεο όπου η 90χρονη Ανιές Βαρντά ευχαριστεί όσους βρέθηκαν κοντά της όλα αυτά τα χρόνια.
Ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, κινητοποίηση: Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, γιορτάζει την τέχνη του ντοκιμαντέρ μέσα από ένα πλούσιο πρόγραμμα ταινιών, εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών. Στην 21η διοργάνωση που…
Στο 41ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ «Cinema du Reel» που λαμβάνει χώρα στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι δεν λείπουν οι αναφορές στα κοινωνικά κινήματα και στην…
“…η σιωπή δεν κατάγεται από την Κίνα η σιωπή / τη γλώσσα τη φασκιώνει με συντακτικό και κανόνες / αναπαύεται στα ανώμαλα ρήματα ερωτεύεται επιρρήματα…”
Η ταινία επανερμηνεύει την ιστορία των Τριών Βασιλείων της Κίνας στην επική περιπέτεια «Σκιά» που περιγράφει την ιστορία ενός ισχυρού Βασιλιά και του λαού του…
Συγκλονιστικό συναίσθημα να γνωρίζουμε την Καρλότα, την MPLA επαναστάτρια με το υπέροχο χαμόγελο από την Αγκόλα του 1975 σε μια φωτογραφία λίγο πριν εκτελεστεί από τους φασίστες δολοφόνους της αμερικανοκίνητης UNITA.
«Το πρόβλημα είναι ότι ο σοσιαλισμός εφαρμόστηκε ευλαβικά στην Βενεζουέλα» δηλώνει στον Λευκό Οίκο ο Trump μπροστά στις τηλεοράσεις του με μια ηλίθια σιγουριά και σοβαροφάνεια. Καταρχήν με αυτή την δήλωση ένας υγιής νους σκέφτεται πως το κύριο πρόβλημα είναι που μιλάει. Και που μιλάει με θράσος ένας πρόεδρος των ΗΠΑ όχι για το ογκωδέστατο πρόβλημα της δικής του χώρας του αλλά για μια άλλη χώρα. Λες και είναι πρόεδρος της. Λες και του ανήκει. Το «Make the economy scream» είναι ακριβώς έκφραση της σύγχρονης γενικευμένης πολιτικής διαπάλης της εποχής μας: Από την μία οι ανάγκες και η τακτική των παγκόσμιων αφεντικών και από την άλλη των λαών που σκέφτονται πως δεν τους έχουν καμία απολύτως ανάγκη.
Η Παναγιώτα Σιμιρτζή (Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου) ζει με την οικογένεια της και τον άνδρα της (Δημήτρης Ήμελλος) σε μια φτωχική μονοκατοικία κάπου στην Αθήνα. Στωικά αφοσιωμένη…
Είναι έγκλημα κατά της ανθρώπινης φύσης το να επιβάλλεται με κάθε τρόπο –εμμέσως ή μη- η απεμπόληση της παιδικότητας. Αυτό κρατώ από την ταινία –μιας και αφηγηματικά είναι άρτια και ίσως εκμεταλλεύεται την πραγματικότητα σε πρώτο επίπεδο για να συγκινήσει- και χαίρομαι που το επανέφερε στη συζήτηση. Είναι μιζέρια ένα παιδί να λέει: «Σκατά είναι η ζωή. Πιο βρώμικη και από τα παπούτσια μου».