Ταινίες της εβδομάδας

«The Lighthouse» …και οι γλάροι κρώζουν στεγνά και ασπρόμαυρα

Μια ταινία ξεπλυμένη από το αλάτι της θάλασσας. Μια ταινία, σκουριασμένο σίδερο. Μια ταινία, κατακρεουργημένη ευαισθησία. Μια ταινία, αίμα στεγνό και ασπρόμαυρο. Μια ταινία που σε ένα θρυμματισμένο κόσμο, σαν τον σημερινό, μονάχα μπορεί να υπάρξει.

Μετά από ένα «Shoplifters», γιατί ταινία στην Ευρώπη;

Στο κατώτατο σημείο, λοιπόν, κάθε προσδοκίας μπορεί να θεωρηθεί αυτή η, αμφίβολης πρόθεσης και στόχου, μεταγραφή του Ιάπωνα Hirokazu Kore-eda στην ευρωπαϊκή κινηματογραφική βιομηχανία. Ένα κλασικό, συμβατικό δράμα γαλλικής κοπής –του σωρού που λέμε, των 400 παραγωγών τον χρόνο- το «The Truth» αφαιρεί από μέσα του όλη την ψυχή ενός κινηματογραφικού έργου σημασίας ο οποίος Ιάπωνας δημιουργός μετά το «Like father, like son» και «Κλέφτες Καταστημάτων» μας είχε προετοιμάσει.

«Les Miserables»… στα σύγχρονα γκέτο του καπιταλισμού

Ο νεαρός σκηνοθέτης Ladj Ly, μαύρος ο ίδιος, με καταγωγή από το Μάλι, κάνει μια μελέτη στα σύγχρονα γκέτο των μητροπόλεων. Εμπνέεται από την εξέγερση του 2005 στα προάστια του Παρισιού αλλά γίνεται εν ριπή οφθαλμού πανευρωπαϊκός και παγκόσμιος: έτσι, με το πρώτο του μεγάλο βήμα στο σινεμά κατορθώνει να κάνει άλμα προς την βαθύτατη και ουσιαστική πολιτική τέχνη.

DONBASS | Ένα επικίνδυνο φιλοναζιστικό φιλμικό κατασκεύασμα

Η συγκεκριμένη ταινία είναι μια συνειδητή πράξη υπεράσπισης του φασισμού. Ένα ξέπλυμα των ουκρανών ναζιστών που ως εξουσία αιματοκυλούν, ως τώρα που μιλάμε, τον λαό της Ουκρανίας. Ταυτόχρονα μια άνευ προηγουμένου, μια ασύλληπτη αντιστροφή της κοινωνικής, πολιτικής και ηθικής πραγματικότητας.

«Parasite»: Τον Bong Joon-ho οφείλουμε πλέον να τον γνωρίζουμε όλοι…

Ο Bong Joon-ho όσο εμείς αναρωτιόμαστε αν συνεχίζει να υπάρχει ξεκάθαρα πολιτικό σινεμά σε κάθε του ταινία μας διαψεύδει. Επιβεβαιώνει πως υπάρχουν καλλιτέχνες που δεν το βουλώνουν. Που είναι σαφείς, συγκεκριμένοι, ουσιαστικοί, στοχοπροσηλωμένοι.

Το πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται-καλογυρισμένο δράμα εποχής με χειραφετητικές αποχρώσεις

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν μια σειρά από αξιόλογα φιλμ με queer περιεχόμενο, ξεκινώντας από τις εξίσου ενδιαφέρουσες ταινίες του Sebastian Lelio, The…

Ενήλικοι στην Αίθουσα… αλλά ο κόσμος στην απέξω

Η συζήτηση αργά ή γρήγορα θα ξεκινούσε. Έχοντας τώρα την δυνατότητα να δούμε την ταινία, η συζήτηση μπορεί να γίνει πλέον επί του προκειμένου. Αν και (θα) συνεχίζεται να μην γίνεται επί της ουσίας. Ίσως γιατί η ουσία απέχει σοβαρά από την επιφανειακή διαμάχη που και η ίδια η ταινία του Κώστα Γαβρά συνειδητά συντηρεί για τις μέρες που όλοι ζήσαμε.

Γιατί μας μπερδεύεις κύριε Tarantino;

Είμαι υπέρ του Tarantino και θα βάλω στην νέα του ταινία τέσσερα αστεράκια. Λογικό θα ήταν να ξεκινάει με αυτόν τον τρόπο μια παρουσίαση ταινίας….