Λογοτεχνία + Ποίηση

Ο Κάφκα και το είδωλο που επιμένει. Το πατρικό. Αθραυστο και καταπιεστικό. Αδιαπραγμάτευτο, αυταρχικό, αναπόφευκτο. Πάνω και πέρα από τον Κάφκα. Στην περίπτωση του Τσέχου…

Ο Χίτλερ παίρνει την εξουσία στη Γερμανία. Το 1933. Και, ποια είναι η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ; Εύλογο ερώτημα. Όχι και τόσο….

Ο μονόλογος του Φώτη Θαλασσινού που όμως απευθύνεται στον κρυμμένο εαυτό. Στον εαυτό του; Όχι. Δεν του ανήκει ο εαυτός του. Του ανήκει η τόλμη…

Αν οι δρόμοι μπορούσαν να μιλήσουν, απελπισμένοι θα ζητούσαν: «Επιτέλους καθαρίστε μας!». Κι αν η ομιλία τους είναι κάτι ανέφικτο, η βρωμιά που κουβαλάνε είναι…

Δεν είναι τα πάντα, παντού, δικά μας Η φράση αυτή έχει συγκεκριμένη σημασία για το πλήρωμα του διαστημόπλοιου  Ανίκητος.  Έχει όμως και για εμάς ,…

Ο άγγελος έσκυψε να δει το απέραντο γαλάζιο. Μα τυφλώθηκε από την αντανάκλαση. Την αντανάκλαση του μπλε και του άσπρου. Φως που έσταζε αρμύρα. Πλησίασε…

Ο Γιόζεφ Ροτ, η διάσωση της μνήμης και στο στόμα μια φράουλα! Η σύνοψη της σύνοψης και το σπάραγμα που αυτονομείται και ολοκληρώνεται. Η εξέλιξη…

Τίποτα δεν είναι δεδομένο γι’ αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα και όμως συνεχίζουν να ελπίζουν. Εκεί που η ζωή τους χαμογέλα, εκεί τους βρίσκει…

Εκεί που ποτέ δεν ξημερώνει και η σκέψη θολώνει. Εκεί, στην ανοιχτωσιά της πόλης ζεις και πεθαίνεις με τον άλλο σου εαυτό, με όλους τους…