Λογοτεχνία + Ποίηση

«Τίνος είσαι εσύ», της Μάρως Κακαβέλα

Η ελληνική κοινωνία πάντα θα πορεύεται με ένα πάτημα κι ένα σημάδι στο σώμα της. Η μνήμη της ένα καρφί κι ένα σταυρό θα κουβαλά….

«Ακροβάτες», της Θέμιδας Παναγιωτοπούλου

Τα βήματα, οι σκέψεις, οι αναπνοές, οι ματιές, όλα να δοκιμάζονται πάνω σε λεπτό πάγο. Και αυτός να μη σπάει, να μη θρυμματίζεται, μόνο την…

«Απόσταση ασφαλείας», της Σαμάντα Σβέμπλιν

Ο σιωπηλός μάρτυρας δεν χρειάζεται επαγγελματικό φωτογραφικό φακό για να εστιάσει. Αναφορά στην ταινία του Χίτσκοκ, αναφορά στο μυστήριο που βλέπεις, στην αγωνία που βιώνεις…

«Οι άνθρωποι της μαστίχας», συλλογικό

Η γη ποτέ δεν περιμένει, δεν υπακούει, δεν σωπαίνει. Το χώμα και τα δέντρα, τα φύλλα, οι καρποί τους, οι καιρικές συνθήκες, η βουή των…

«Η καρδιά του σκότους», του Τζόζεφ Κόνραντ

«Δεν είχατε καμία δουλειά να έρθετε εδώ. Κανείς δεν σας κάλεσε, κανείς δεν σας θέλει και κανείς δεν θα σας ξεχάσει. Ναι, θα είστε αξιομνημόνευτοι…

«Τέκνο του Θεού», του Κόρμακ Μακάρθι

Το κοράκι δεν τίναξε από πάνω του το μαύρο. Δεν έκρωξε. Δεν αναζήτησε φωτεινές ρωγμές. Δεν πλησίασε ανοιχτά παράθυρα. Δεν πάτησε σε μαρμαρωμένες σοφίες. Δεν…

«Εφτά άδεια σπίτια», της Σαμάντα Σβέμπλιν

Πρώτα η εμφάνιση, μετά η οπτασία, μετά το φάντασμα και μετά το κενό. Βαθιά ανάσα να ξεκουραστούν τα μάτια. Συνέχεια. Πρώτα αυτό που βλέπεις και…

«Με ραμμένη φτέρνα», του Σπύρου Γιανναρά

Η πένα δυστρόπησε όταν είδε το λευκό χαρτί τακτοποιημένο πάνω στο γραφείο. Φυσικά και γνώριζε για τον πόνο των πραγμάτων. Ήξερε ότι ο συγγραφέας κάνει…