Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης ξέρει ότι οι «άλλοι» είναι οι ιστορίες τους και οι ιστορίες είναι ο παλμός του κόσμου. Τα λόγια τα «μικρά» όμως έχουν μεγαλύτερη σημασία για τον Τζαμιώτη, διότι είναι αυτά που κρύβονται και στηρίζουν τα μεγάλα, είναι τα υποστηλώματα των διαχρονικών, παντοτινών γεγονότων. Εκεί που μαζεύεται η σκόνη ο Τζαμιώτης σκύβει με σεβασμό και έμπνευση και μας δίνει θραύσματα που λάμπουν, είναι δίπλα μας και όμως τα αγνοούμε.
Ο Άντριου Μάρτιν «ανακατεύει» τον «Τρελό Πιερό» και το «Γεννημένοι δολοφόνοι» και μας δίνει το «Πρωτόλειο» (Εκδόσεις Δώμα, μετάφραση Βίβιαν Στεργίου). Το πρώτο του μυθιστόρημα που είναι τόσο ώριμο που σε κάνει να αδημονείς για το επόμενο έργο του. Η ανωριμότητα γίνεται πεδίο έμπνευσης, καταγραφής, ανάλυσης και ανάδειξης και είναι η αντίθεση ωριμότητας δημιουργού-ανωριμότητας αμερικάνικης κοινωνίας που κάνει το βιβλίο ενδιαφέρον.
Ο Νικήτας Σινιόσογλου σε μια δοκιμή περιπλάνησης, στη «Λεωφόρο ΝΑΤΟ» (Εκδόσεις Κίχλη) εκφράζει τον τόπο και το τοπίο, το ανήκειν και η ανεστιότητα, έννοιες που ρέουν όταν περιπλανούμαστε, όταν χανόμαστε και βρισκόμαστε σε λαβυρίνθους με άγνωστο τέλος.
Μετά από συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την προσωπικότητα και την εποχή της δράσης και του κατατρεγμού τού Οδυσσέα Ανδρούτσου, ο Θωμάς Κοροβίνης τον παρουσιάζει σε μια φανταστική δημόσια εξομολόγηση, την τελευταία ώρα της ζωής του.
Δυο βιβλία που τα συνδέει το κόκκινο. Το κόκκινο της καρδιάς που σπαρταρά όταν ακούγεται η αλήθεια της μαρτυρίας και το κόκκινο των μαλλιών και του αίματος που ενώνει ανθρώπους και εποχές.
Ο Μαλανδράκης γράφει έχοντας στο νου την αίσθηση του κυνηγημένου, την αίσθηση του να μην ανήκεις πουθενά και να προσπαθείς να ενταχθείς κάπου, να ζεις το όνειρο σου. Πρώτα αυτό και μετά η εθνικότητα την οποία χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει και δικαιολογήσει τη σύγκρουση.
Παιδική λογοτεχνία, δύσκολη λογοτεχνία. Γιατί, πώς να απευθυνθείς στα παιδιά, είτε τα ξέρουν είτε δεν τα ξέρουν όλα.
Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου παρουσιάζει τον Stanley Kubrick στην πρώτη σημαντική έκδοση που γίνεται για το σύνολο του έργου ενός απο τους πιο αγαπημένους και σημαντικούς καλλιτέχνες του σύγχρονου κινηματογράφου με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατο του.
Είναι η αλήθεια ενός λαού, μιας χώρας, που μας μεταφέρει στο χαρτί ο Κίπλινγκ. Με ενάργεια, αυθορμητισμό και σεβασμό. Γι’ αυτό και ο “Κιμ” είναι αριστούργημα, γιατί εκεί που παρασύρεσαι από το πολύβουο πλήθος, εκεί “ακούς” τον ήχο του και αισθάνεσαι την ξεχωριστή παρουσία ενός λαού αινιγματικού, ενός λαού που ζει για να ξαφνιάζει και να εκπλήσσει τον επισκέπτη.
Υπάρχουν όμως και μέρες που μπορούν να συνοψίσουν μέσα τους όλη σου την ζωή. Για μία τέτοια μέρα μας μιλάει ο Χρίστος Κυθρεώτης στο μυθιστόρημα Εκεί που ζούμε (Εκδόσεις Πατάκη).