«Οι αδελφές του Κάιν», της Σίσσυς Δουτσίου
Κι αν έρθουν να σας που ότι εδώ δεν είναι τόπος και καιρός για τέτοια πράγματα, πάρε τη φαλτσέτα και θέρισε. Και όμως, πάντα αυτό…
Λογοτεχνία + Ποίηση
«Τα αγάλματα του νερού», της Φλερ Γιέγκυ
Και θα δεις καθρέφτες να τρεμοπαίζουν. Μια φράση από το πουθενά, έτσι ξαφνικά, όπως τα καθημερινά ταξίδια δίχως πυξίδα. Εκεί που πατάς, πονάς. Το τσιμέντο,…
«Ο επίτιμος πρόξενος», του Γκράχαμ Γκρην
Ας ξεκινήσουμε με έναν δικό μας φανταστικό διάλογο. -Η φάρσα αυτή δεν εξελίχθηκε καλά. Μα, δεν υπήρξε τέτοια πρόθεση, να είναι φάρσα δηλαδή. Υπήρχαν πιστόλια,…
Το ασίγαστο πάθος για τα βιβλία – Μέρος Β’
Ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του απολογισμού, -το ίδιο αταξινόμητο όπως και το πρώτο. Πλήθος -και πάλι -λογοτεχνικών βιβλίων μαζί με κάποιες θεωρητικές …
«Τελεία», του Αλέξανδρου Κάσση
Η τελεία είναι μια ψευδαίσθηση, μια βεβαιότητα του νου, μια γλυκόπικρη πλάνη που μας κρατά ζωντανούς, ενεργούς και δυνατούς (;) για το ένα και μοναδικό…
Το ασίγαστο πάθος για τα βιβλία
Το τελετουργικό επαναλαμβάνεται με τα βιβλία που διαβάσαμε, διαβάζουμε και θα διαβάσουμε στο εγγύτερο μέλλον. Σε αυτό το τεύχος εισχώρησαν δοκίμια τινά που διαβάζονται και…
«Σαίξπηρ. Η επινόηση του ανθρώπινου», του Χάρολντ Μπλουμ
Ο λόγος αυτός είναι από τα κόκαλα βγαλμένος, ιερός, πανανθρώπινος, διαχρονικός. Από τους λίγους που αξίζουν τα αποσιωπητικά. Και ξέρετε γιατί; Διότι εκεί που φωτίζονται…
«Η μοναχοκόρη», της Γκουαδαλούπε Νέτελ
Μη φοβηθείς το νερό όταν κάνεις την πράξη του πολλαπλασιασμού. Στη διαίρεση να είσαι σίγουρη ότι θα δεις αίμα, αλλά και πάλι, μη φοβηθείς. Η…
«Κόκκινη γραμμή», της Ειρήνης Ρηνιώτη
Ο άγριος και ο άγιος και το «ρ» που σφυρίζει, στριγκλίζει, ποτίζει την άχρονη διαίρεση (μας). Διαφορετικές πορείες, ίδιες θυσίες. Μα, πώς; Μα, ναι! Ένα…
«Λίγα λόγια για μένα», της Καλλιρρόης Παρούση
Τα λίγα λόγια, τα ελάχιστα, τα σχεδόν διάφανα, αυτά που γίνονται αέρας και από τις χαραμάδες περνάνε. Αυτά που γρήγορα ρευστοποιούνται και κάθε χώρο γεμίζουν….