Λογοτεχνία + Ποίηση

Κατερίνα Γώγου: «’Ισα ολόισα στη φωτιά»…

Τότε, πάντα το 1978, η Γώγου παίρνει φόρα και κάνει κομμάτια το είδωλο της, τα είδωλά μας και ξεσπά. «Τρία κλικ αριστερά»* και ο λόγος, η ίδια, ταξιδεύει και ρωτά, ρωτά, ρωτά… Από τότε ψάχνουμε μαζί της απαντήσεις, φωτεινές χαραμάδες, κόκκινες σημαίες και γροθιές υψωμένες.

Θερινά διαβάσματα ΙΙ

Συνεχίζουμε την βιβλιοκριτική μας με τρία ακόμη αναγνώσματα ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει, μάλλον, το «Confiteor» του Ζάουμε Καμπρέ, χωρίς, βεβαίως τα υπόλοιπα να υστερούν.

George Simenon: “Στριπτήζ”

Η μεγαλύτερη απώλεια για τον Simenon δεν είναι η ανθρώπινη ζωή. Η απώλεια της προσωπικότητας είναι αυτή που συνθλίβει το άτομο. Το εκμηδενίζει και το κάνει άθυρμα των πιο ποταπών κινήτρων του. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τον κεντρικό άξονα του “Στριπτήζ”.

Ευτυχία Γιαννάκη: “Η αστυνομική λογοτεχνία πραγματεύεται θέματα που μας απασχολούν”

Η Ευτυχία Γιαννάκη μπαίνει στην αστυνομική λογοτεχνία με αυτοπεποίθηση. Σεβόμενη τους κανόνες του είδους και γνωρίζοντας καλά τι θέλει να πει, παραδίδει ένα αξιόλογο αστυνομικό μυθιστόρημα. Πρωταγωνιστής ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και μαζί το ένοχο παρελθόν, η βία, η Αθήνα.

Θερινά διαβάσματα (Ι)

Είχαμε την τύχη να περάσουμε την θερινή ραστώνη πολύ χαλαρά πράγμα που μας επέτρεψε να βουτήξουμε βαθιά στις σελίδες αρκετών βιβλίων που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα.

Τζ. Ντ. Σάλιντζερ: “Ο φύλακας στη σίκαλη”

Ο Σάλιντζερ “ζούσε” με τον ήρωα του Χόλντεν Κόλφιλντ σχεδόν σε όλη την ενήλικη ζωή του. Οι πρώτες σελίδες, γράφτηκαν όταν πλησίαζε τα 25, λίγο πριν φύγει στην Ευρώπη στο πλαίσιο της στρατιωτικής του θητείας (λοχίας) και ήταν τόσο πολύτιμες γι’ αυτόν που τις είχε μαζί του στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!

Ο David Foster Wallace… «σκουπίζει» το Σύστημα

Ο Wallace ξεμοντάρει το σύστημα και το μοντάρει εκ νέου, δίχως να αφήνει τίποτα στην τύχη: τα πάντα περνάνε από έναν πυραυλοκίνητο εγκέφαλο και συνδυάζονται με μια οργιώδη και αχαλίνωτη φαντασία.

Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Ο δαντικός κόσμος του «Υπουργού Νύχτας»

«Το κωμικό, το γελοίο και το μπουρλέσκ το συναντάει κανείς καθημερινά σε κάθε βήμα. Ευτυχώς, απ’ την άλλη, που υπάρχει, αλλιώς το δράμα που ζούμε θα ήταν αβάσταχτο. Κι εδώ να πω πως η φαιδρότητα υπάρχει λόγω ασυμμετρίας αντιλήψεων, πόζας και πράξεων. Εξ αυτών προκύπτει και η απομυθοποίηση των ιδεών και των μεγάλων λόγων – ευτυχώς.».

Philip Roth: «Τότε που ήταν καλό κορίτσι»

Ο Ροθ δεν θέλει να παρουσιάσει μια ακόμη προβληματική οικογένεια, αλλά το πώς αυτή επηρεάζει τα άτομα γύρω της. Πώς διαμορφώνει τον κοινωνικό ιστό και πώς όλα περνάνε μέσα από το πανίσχυρο “οικογενειακό φίλτρο”. Το θέμα είναι ο άνθρωπος μέσα στο σύνολο κι αν υπάρχει περιθώριο αλληλεπίδρασης.

George Steiner: Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι

Σύγχρονοι και ριζικά διαφορετικοί, με ανταγωνιστικούς τρόπους θέασης της ιστορίας, της φύσης, του χρόνου και του Θεού, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι συνιστούν, για τον Στάινερ, ένα «απέραντο θέμα».