«R.I.F», της Μαρίας Γιαγιάννου
Το κείμενο που μόλις ξεκίνησε διαθέτει σουρεάλ πνεύμα και σατιρική πρόθεση. Α, σε κάπως μαύρο φόντο όλα αυτά. Ξεκίνημα με τη βασανιστική αναρώτηση: τι διαρκεί…
Το κείμενο που μόλις ξεκίνησε διαθέτει σουρεάλ πνεύμα και σατιρική πρόθεση. Α, σε κάπως μαύρο φόντο όλα αυτά. Ξεκίνημα με τη βασανιστική αναρώτηση: τι διαρκεί…
Οι ιεροί τόποι υπάρχουν. Και όχι, δεν είναι τα μοναστήρια και οι εκκλησίες. Πρώτα ο τόπος. Οι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Υπάρχει η αρμονία του άγνωστου…
Ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις, επιστρέφεις. Η βρύση ανοιχτή και το νερό που τρέχει η γραμμή που ενώνει παρελθόν, παρόν, μέλλον. Τα χόρτα, στον πάγκο…
Ο κόσμος ξέρουμε πως θα τελειώσει. Το είδε και το έγραψε ο Τ.Σ Έλιοτ. Το πώς άρχισε κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα….
Οι ιστορίες του Χανς Φάλαντα ξεκινούν με ένα γνώριμο ξάφνιασμα. Ξέρετε, αυτό που έχεις ζήσει, έχεις δει, αυτό που ίσως σε άγγιξε, αυτό που περιμένεις…
Η ποίηση του Παύλου είναι όλες οι εικόνες της περιφερειακής όρασης μιας κοινωνίας, που ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει την δύναμή της και πορεύεται ιδεολογικοποιώντας ή ξορκίζοντας τον εφιάλτη της ηττοπάθειάς της.
Η σακούλα, οικογενειακό μέγεθος, με τα γαριδάκια μόνιμη συντροφιά. Η οικογένεια, κλασικό μέγεθος εδώ, περισσότερο αφηρημένη έννοια. Η λάμψη από την οθόνη του φορητού υπολογιστή…
Η ιστορία αυτή δεν έχει τέλος και η αρχή της χάνεται στην πρώτη συλλογική δοκιμασία. Ξέρετε, τότε που όλοι έπρεπε να ορθώσουν ανάστημα, αλλά η…
Ο ποιητής εκπαιδεύεται στο σκοτάδι. Μικρές προτάσεις-βήματα. Το απαλό μετάξι και η βαριά κουβέρτα σε τυλίγουν. Σωματικές, κοφτές, κραυγές ακούγονται. Ο ερευνητής με τη λύρα…
Η απώλεια είναι ο χώρος. Το παρελθόν είναι ο χρόνος. Ο θάνατος είναι η πόρτα της ελπίδας. Ξέρετε, αυτό το κάπου θα συναντηθούμε… Και ο…