Τα εγκλήματα κάποιες φορές μένουν ανεξιχνίαστα. Και φαίνεται ότι ο Πέτρος Μάρκαρης, στο καινούργιο του βιβλίο, το οποίο ρίχνει “Τίτλους Τέλους” σε μια προηγούμενη τριλογία, δεν ενδιαφέρεται τόσο να εξιχνιάσει το ίδιο το έγκλημα. Η πένα του στρέφεται σε μια άλλη εξιχνίαση: αυτή των ηθικών κινήτρων των ενόχων.
“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία από το να έχεις μέσα σου μια ιστορία ανείπωτη” είχε πει η συγγραφέας Maya Angelou. Ο Άρης Μαραγκόπουλος και οι Εκδόσεις Τόπος μπορούν να μας…γλιτώσουν από αυτή την αγωνία, να μας κάνουν να πούμε τις ιστορίες μας μέσα από τη λευκή σελίδα. Το σεμινάριο για την Τέχνη της Γραφής ξεκινάει στις 22 Οκτωβρίου
Το Διεθνές φεστιβάλ αφήγησης και τεχνών του λόγου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης θα απλωθεί από τις 24 ως τις 28 Οκτωβρίου στην πόλη, στα θέατρα, το ωδείο, το σταθμό, το μπαρ, το καφέ, το αναψυκτήριο, στο λεωφορείο των παραμυθιών
“Ανάμεσα στη βεβαιότητα που έχω για την ύπαρξή μου και στο νόημα που προσπαθώ να δώσω σ’ αυτή τη βεβαιότητα, υπάρχει ένα κενό που δε θα γεμίσει ποτέ. Ο εαυτός μου θα μου μείνει για πάντα ξένος” γράφει ο Καμύ στο φιλοσοφικό δοκίμιο ” Ο Μύθος του Σίσυφου”, το οποίο δημοσιεύει την ίδια χρονιά με τον “Ξένο”. Και το μυθιστόρημα επιβεβαιώνει τη ρήση του δοκιμίου…
Όχι, δεν υπάρχει κάποιο λάθος. Το “Τι να κάνουμε” είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα, γραμμένο το 1863, το οποίο επηρέασε βαθειά τους διανοούμενους και επαναστάτες της εποχής. Οι ιδέες του ουτοπικού σοσιαλισμού για αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ισότιμη σχέση γυναίκας και άντρα, κοινοβιακού τύπου ζωή κ.α. αποτελούν το σκηνικό πάνω στο οποίο στήνεται το εξαιρετικό αυτό μυθιστόρημα.
Η αρχή μιας ιστορίας είναι μόνο η συνέχεια μιας αρχής μιας άλλης ιστορίας. Ποτέ οι ιστορίες δεν αρχίζουν. Και αυτό το καταλαβαίνουμε πολύ καλά στον Αντόνιο Ταμπούκι και στις ιστορίες που περιλαμβάνει στον “Μαύρο Άγγελο”. “Είναι μάταιο”, μας λέει “να σκέφτεσαι τα πράγματα με μια σειρά, άφησέ τα να έρθουν όπως θέλουν να έρθουν.”
“…είχε πάντα την αίσθηση ότι ήταν πολύ, μα πάρα πολύ επικίνδυνο το να ζεις, έστω μια μέρα…” Η κυρία Ντάλογουέι, ένα καλυμμένο alter ego της Βιρτζίνια Γουλφ, έπαιζε πάντα ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, τη λογική και την παράνοια, τη σύμβαση και την ανατροπή. Οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος τολμούν τα πάντα. Κι ας μη φαίνεται…
“…είχε πάντα την αίσθηση ότι ήταν πολύ, μα πάρα πολύ επικίνδυνο το να ζεις, έστω μια μέρα…” Η κυρία Ντάλογουέι, ένα καλυμμένο alter ego της Βιρτζίνια Γουλφ, έπαιζε πάντα ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, τη λογική και την παράνοια, τη σύμβαση και την ανατροπή. Οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος τολμούν τα πάντα. Κι ας μη φαίνεται…
Ένα εναλλακτικό βιβλιογραφικό ταξίδι με συγγραφείς που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τη φιλοσοφική, ιστορική, (γεω)πολιτική και οικονομική πλευρά των γεγονότων έξω από τα όρια του mainstream λόγου.
Ο Βασίλης Βασιλικός θέλησε να γυρίσει το χρόνο Πριν τη λευκή σελίδα και να μας αποκαλύψει τι ήταν αυτό που τον ώθησε να γράψει το πολυδιαβασμένο “Ζ”. Το “Φανταστικό Ντοκιμαντέρ ενός Εγκλήματος” είναι η σύνοψη ενός κόσμου που έφυγε, ενός που φτιάχτηκε αργότερα και αυτού που ζούμε σήμερα