
Βιβλία για τα 100 χρόνια από την ένδοξη Οκτωβριανή επανάσταση -B’ Μέρος
Φέτος, είπαμε το καθιερωμένο αφιέρωμα στα βιβλία των Χριστουγέννων να στριφογυρίσει γύρω από τις εκδόσεις που έγιναν μέσα στο 2017 για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ένας…
Φέτος, είπαμε το καθιερωμένο αφιέρωμα στα βιβλία των Χριστουγέννων να στριφογυρίσει γύρω από τις εκδόσεις που έγιναν μέσα στο 2017 για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ένας…
Τρία βιβλία με έντονο το αποτύπωμα των δημιουργών τους.
Ο έμπειρος ποιητής έχει καταφέρει να ορίσει ένα δικό του ύφος γραφής χωρίς να εκβιάζει τον εαυτό του. Στα ποιήματα του “ακούς” καθαρά τη φωνή του για τη μύχια επιθυμία ενός κόσμου που φοβάται να πέσει πάνω στο φως και το κοιτά από τη χαραμάδα του σκότους.
Η συνδυασμένη ανάγνωση των βιβλίων που έχουν γραφτεί για την Οκτωβριανή Επανάσταση βοηθάει στην παραπέρα κατανόηση των αιτιών και των διαδικασιών των ημερών που συγκλόνισαν τον κόσμο. Όπως και των προοπτικών που είχε η επανάσταση.
Το νέο μυθιστόρημα του Κλάουντιο Μάγκρις παρά την φαινομενικά δύσκολη πλοκή του παραμένει στο ύφος του συγγραφέα προσπαθώντας μέσα από την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και των εμμονών τους να επαναφέρει στο σήμερα την σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης.
Η Μικέλα Φερούση επιλέγει τη φόρμα του θεατρικού κειμένου για να κάνει το ολοκληρωμένο λογοτεχνικό της ντεμπούτο. Το πρώτο βιβλίο της διαθέτει το πάθος της δημιουργίας, τη χάρη της απλότητας και την προσπάθεια για κάτι αληθινά μαγικό.
Ο Φάλαντα γράφει για τον φασισμό και την καταλυτική επίδραση του στον άνθρωπο που προσπαθεί να τον αποφύγει. Το “Μόνος στο Βερολίνο” είναι “βόμβα” που εκρήγνυται και σπέρνει το λιγοστό φως που πάλλεται κάτω από έναν μαύρο, διάτρητο ουρανό.
Τρία σύγχρονα noir μυθιστορήματα από επιφανείς συγγραφείς τώρα που εισερχόμαστε στο χειμώνα και την γκρίζα του ατμόσφαιρα.
Ο Ντέιβιντ Μίτσελ στα “Κοκάλινα ρολόγια” με βασικό στοιχείο πλοκής, πρόζας και περιγραφής το μεταφυσικό, φτιάχνει μια ιστορία που θυμίζει κάτι από την “Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων”.
Η πρώτη της συλλογή αποπνέει φρεσκάδα, λόγο που λογχίζει κοιμισμένες, ήσυχες συνειδήσεις, γεμάτο σεβασμό για τους προπάτορες της. Οι “Ετεροτοπίες” του Ματίνας Τσιμοπούλου μοιάζουν να αποσπάστηκαν από πίνακα του Εντβαρ Μουνκ.