Βιβλία του μήνα

Έρωτες κομμουνιστών- όταν η πολιτική ιστορία περιπλέκεται με τα κοινωνικά πάθη

Ναζίμ Χικμέτ και Μινεβέρ Αντάτς, Αργυρώ Πολυχρονάκη και Νίκος Κοβοκλής, Σίλβια Μπέρμαν και Ρόμπερτ Τόμσον -η συγγραφέας Λουτσιάνα Καστελίνα βρίσκει το κοινό στοιχείο που διατρέχει…

Αστικά Δύστυχα- ο (σύγχρονος) πολιτισμός της δυστυχίας και οι αναπόφευκτες οικογενειακές παρακαταθήκες

Αν στο Αντάρτικο2 περιγραφόταν οι σκέψεις και οι ματαιώσεις της «γενιάς της κρίσης», τα Αστικά Δύστυχα αναφέρονται στην μετασχηματισμένη πια «γενιά των κρίσεων πανικού». Από…

Simone de Beauvoir- μια διαφορετική αλλά αναγκαία εισαγωγή στο έργο της μεγάλης φιλοσόφου και φεμινίστριας

Το όνομα της Simone de Beauvoir είναι πια αρκετά γνωστό ανά τον κόσμο, συνήθως συνυφασμένο με τον φεμινισμό. Στην πραγματικότητα, η ζωή της διάσημης συγγραφέως…

«Η άγονη γη» του Τ. Σ. Ελιοτ

Η μετάφραση του Βλαβιανού είναι η καλύτερη που έχουμε λάβει για το μνημειώδες έργο του Ελιοτ. Γιατί; Διότι είναι ακριβής, πειθαρχημένη, ισορροπημένη. Ο Βλαβιανός μεταφέρει τη ματιά, την αίσθηση του δημιουργού στη γλώσσα μας, χωρίς κάνει ούτε πιο «ελληνικό» αλλά ούτε και πιο «αγγλικό» το κείμενο του.

«Η νόσος του μικρού θεού», της Ευτυχίας Γιαννάκη

Η Ευτυχία Γιαννάκη και το νέο της αστυνομικό μυθιστόρημα, «Η νόσος του μικρού θεού» (Εκδόσεις Ικαρος). Ξαφνικά, το αράγιστο είδωλο του Τόμας Έλιοτ, «Τα τέσσερα…

«Casa Μπιάφρα» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Διαβάζεις το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, το «Casa Μπιάφρα» (Εκδόσεις Πατάκη) και βλέπεις μπροστά σου την «Πόλη του Θεού»! Ναι, την ταινία του Φερνάντο…

«Και μετά από αυτούς τα παιδιά τους» του Νικολά Ματιέ

Το μυθιστόρημα του Ματιέ, πολυπρόσωπο, πολύχρωμο, ζωντανεύει εύστοχα τη σταδιακή φθορά μιας εποχής που αποτέλεσε τη μετάβαση στο παγκοσμιοποιημένο σήμερα. Ωριμος λόγος, ακρίβεια κινήσεων και αφήγηση γεμάτη αγωνία και ένταση.

Δυο εξομολογήσεις: «Αγια πόλη» του Γκιγιέρμο Ορσι και «Πέντε στάσεις» του Μάκη Τσίτα

Δυο βιβλία, δυο εξομολογήσεις. Το ένα ισπανόφωνο νουαρ και το άλλο μονόλογος, ελληνικός. Το πρώτο σκληρό, βίαιο, γεμάτο περιπέτεια και το δεύτερο πικρό, στενάχωρο, αδυσώπητα ειλικρινές. Αμφότερα όμως εξομολογητικά.

«Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο» του Ζαν Πωλ Ντυμπουά

Ο Ντυμπουά θίγει το θέμα της κατανόησης, του σεβασμού, της επιείκειας, της ανθρωπιάς, της αγάπης και της δικαιοσύνης. Ζητήματα πάντα επίκαιρα και πάντα υπό την απειλή της βίας του κέρδους, της βίας της δικαιοσύνης, της βίας της απανθρωπιάς.