«Casa Μπιάφρα» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη
Διαβάζεις το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, το «Casa Μπιάφρα» (Εκδόσεις Πατάκη) και βλέπεις μπροστά σου την «Πόλη του Θεού»! Ναι, την ταινία του Φερνάντο…
Βιβλία του μήνα
«Και μετά από αυτούς τα παιδιά τους» του Νικολά Ματιέ
Το μυθιστόρημα του Ματιέ, πολυπρόσωπο, πολύχρωμο, ζωντανεύει εύστοχα τη σταδιακή φθορά μιας εποχής που αποτέλεσε τη μετάβαση στο παγκοσμιοποιημένο σήμερα. Ωριμος λόγος, ακρίβεια κινήσεων και αφήγηση γεμάτη αγωνία και ένταση.
Δυο εξομολογήσεις: «Αγια πόλη» του Γκιγιέρμο Ορσι και «Πέντε στάσεις» του Μάκη Τσίτα
Δυο βιβλία, δυο εξομολογήσεις. Το ένα ισπανόφωνο νουαρ και το άλλο μονόλογος, ελληνικός. Το πρώτο σκληρό, βίαιο, γεμάτο περιπέτεια και το δεύτερο πικρό, στενάχωρο, αδυσώπητα ειλικρινές. Αμφότερα όμως εξομολογητικά.
«Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο» του Ζαν Πωλ Ντυμπουά
Ο Ντυμπουά θίγει το θέμα της κατανόησης, του σεβασμού, της επιείκειας, της ανθρωπιάς, της αγάπης και της δικαιοσύνης. Ζητήματα πάντα επίκαιρα και πάντα υπό την απειλή της βίας του κέρδους, της βίας της δικαιοσύνης, της βίας της απανθρωπιάς.
«Ζιγκ ζαγκ στις νεραντζιές» της Ερσης Σωτηροπούλου
Η Σωτηροπούλου έφτιαξε ένα καλειδοσκοπικό μυθιστόρημα. Σε κάθε κεφάλαιο το κάτοπτρο αλλάζει μαζί και η μορφή του βιβλίου. Κωμωδία, υπαρξιακό δράμα, ερωτική ιστορία, ιστορία συναισθηματικής ωρίμανσης, σουρεάλ επεισόδιο. Σαν να παρακολουθείς ταινία του Ακι Καουρισμάκι.
Aναπάντεχα ταξίδια: «Η πεταλούδα» του Βίλχελμ Μπους και το «Ξενοδοχείο Βαλκάνια» του Γιώργου Χρονά
Δύο βιβλία που μας μεταφέρουν σε κόσμους μακρινούς μα και τόσο κοντινούς. Ένα παραμύθι που ποτέ δεν τελειώνει και δεν φεύγει από τη μνήμη μας και ένα θαύμα ραδιοφώνου στο χαρτί.
«Τσάρλυ Τσάπλιν. Μια βιογραφία» του Peter Ackroyd
Η βιβλιογραφία που χρησιμοποίησε ο Peter Ackroyd είναι το μυστικό της βιογραφίας. Ο αριθμός των τίτλων που μελέτησε του έδωσε τη δυνατότητα να διασταυρώσει φήμες, αβάσιμες πληροφορίες, να επιβεβαιώσει ισχυρισμούς και να μείνει πραγματικά αμερόληπτος σε σημεία που δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση.
«Η επιστροφή» του Ερμαν Εσσε: Ο αυτοτραυματισμός της ψυχής
Το ερώτημα που μας θέτει ο Εσσε είναι απλό: Ο χρόνος και όσα κουβαλά αλλάζουν αυτούς που μένουν ή αυτόν που επιστρέφει; Διαβάζοντας τη νουβέλα καταλαβαίνεις ότι η αλλαγή αφορά και τους δύο, χωρίς όμως να εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο.
«Τα μηχανάκια» του Μένη Κουμανταρέα: Μεγάλο βήμα για την ελληνική λογοτεχνία
Ο Κουμανταρέας στην ουσία αμφισβητεί μέσα από τους ήρωες του την αρρώστια της μη αμφισβήτησης. Και η μεγαλύτερη αμφισβήτηση είναι αυτή της εξουσίας. Είτε της οικογένειας είτε της μητέρας, είτε της κλειστής ομάδας, είτε της στρατιωτικής ομάδας.
«Ο χάρτινος χρόνος τελείωσε» του Γιάννη Καρπούζη: μια γενιά που αμύνεται με πρόσημο επίθεσης
Ακόμη μια, ποιητική αυτή την φορά, έκφραση της γενιάς μας, της γενιάς που την έχουν πάρει φαλάγγι οικονομικά και ταυτόχρονα αξιακά, ιδεολογικά και αισθητικά είναι γενιά που ωστόσο αμύνεται με πρόσημο επίθεσης.