«Ο σταθμάρχης Φαλλμεράυερ» του Γιόζεφ Ροτ
Ποτέ δεν θα μάθουμε να αγαπάμε, ποτέ δεν θα μάθουμε να μισούμε, ποτέ δεν θα μάθουμε να νοιαζόμαστε. Και σωστά δεν θα μάθουμε! Τα συναισθήματα,…
Ποτέ δεν θα μάθουμε να αγαπάμε, ποτέ δεν θα μάθουμε να μισούμε, ποτέ δεν θα μάθουμε να νοιαζόμαστε. Και σωστά δεν θα μάθουμε! Τα συναισθήματα,…
Αν κλείσεις τα μάτια, την οθόνη του μυαλού, θα δεις λευκές και πορτοκαλί λάμψεις σε μαύρο φόντο, ακαθόριστες εικόνες, υπό διαμόρφωση, άηχες εξωτερικά, αλλά ηχηρές…
Αφήστε τα καυτά εξάσφαιρα, τους «ασυγχώρητους» του Κλιντ Ιστγουντ και τους καλούς, κακούς και άσχημους. Κρατήστε τη μουσική του Μορικόνε και αφαιρέστε το «τρεις» από…
Όλα είναι εκεί. Οι δρόμοι, το φεγγαρόφωτο, το ασημένιο νήμα, ο ιστός, ο αέρας ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Οι λέξεις, οι εικόνες, αραχνοΰφαντες…
Η κωμωδία αφήνει το γέλιο να αιωρείται και τη σκέψη να πετά. Η Κωμωδία είναι η τελευταία ηρωική πράξη του ανθρώπου πριν τον θάνατο και…
Το τελευταίο πράγμα που θα αφήσει η γη είναι ο καπνός από τις στάχτες της. Και σε αυτόν θα κρυφτούν –θα σωθούν- οι άνθρωποι, οι…
Ας φανταστούμε μαύρα και πορτοκαλί σύννεφα. Παντού. Το γαλάζιο δεν υπάρχει, κατέρρευσε μπροστά στο χάος. Ας φανταστούμε, -ας δούμε- τον τελευταίο άνθρωπο στην Ευρώπη. Μόνος…
Ο ανθρωπάκος που έγινε λύκος περνώντας μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη! Ναι, γίνεται αυτό. Ο φιλήσυχος, αμέτοχος, πολίτης δεν μπορεί να αποφεύγει συνέχεια τους λύκους…
Ναζίμ Χικμέτ και Μινεβέρ Αντάτς, Αργυρώ Πολυχρονάκη και Νίκος Κοβοκλής, Σίλβια Μπέρμαν και Ρόμπερτ Τόμσον -η συγγραφέας Λουτσιάνα Καστελίνα βρίσκει το κοινό στοιχείο που διατρέχει…
Αν στο Αντάρτικο2 περιγραφόταν οι σκέψεις και οι ματαιώσεις της «γενιάς της κρίσης», τα Αστικά Δύστυχα αναφέρονται στην μετασχηματισμένη πια «γενιά των κρίσεων πανικού». Από…