Εκείνο το αυγουστιάτικο πρωινό του 1942 οι κρατούμενοι στο Τμήμα Μεταγωγών σταμάτησαν το σουλάτσο κι έβαλαν αυτί. Άκουγαν καλά; Ή μήπως έπαθαν παράκρουση από την πείνα; Ένα χαρούμενο παιδικό γέλιο βγαίνει από το σκοτεινό κελί των κρατουμένων γυναικών. Παιδικό γέλιο σ’ έναν τάφο;
Το Περιοδικό σε ένα αφιέρωμα για τη φωτογραφία και τους τρόπους που έχουμε και δεν έχουμε συνηθίσει να την προσεγγίζουμε…
Το Άλσος Παγκρατίου ξέχασε έναν βράχο του μέσα σε μια αποθήκη. Και κάποιοι τύποι -και τύπισσες- είπαν αυτό να το κάνουν θέατρο. Για να αναζητήσουν τη χαμένη τους ταυτότητα… Κάτι φαίνεται να βρίσκουν. Και μας προσκαλούν, μπας και βρούμε κι εμείς κανένα κομμάτι… Το θέατρο Skrow μας υποδέχεται (και μας χαρίζει και μια ωραία Ιστορία, μέχρι τις 9 Ιουλίου)
Το 13ο φεστιβάλ «Ήχοι του Δάσους» έρχεται και φέτος και υπόσχεται να προσθέσει, στο μαγευτικό οροπέδιο της Αγ. Τριάδας στην Καλοσκοπή Φωκίδας, πολύχρωμες μουσικές πινελιές, παρέα με αγαπημένους μουσικούς καλλιτέχνες, αλλά και πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων
Οι τρεις «φανζινάδες» που παρουσιάζουμε δεν επιλέχθηκαν τυχαία, ούτε αντικειμενικά. Άλλωστε, όταν μιλάμε για Τέχνη, η αντικειμενικότητα πάει περίπατο, συνήθως. Επιλέχθηκαν γιατί έχουν κάνει πρόσφατες δουλειές, γιατί έχουν ασχοληθεί με πολλά, γιατί μάς ιντρικάρουν και εντυπωσιάζουν. Σειρά στο αφιέρωμα έχει o Johnny Negri…
O Φραντς Κάφκα (3 Ιουλίου 1883 – 3 Ιουνίου 1924) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Με αφορμή την ημερομηνία του θανάτου του, αναδημοσιεύουμε την σκέψη του -επίσης ιδιαίτερα γνωστού- Μίλαν Κούντερα, για την Δίκη.
O Φραντς Κάφκα (3 Ιουλίου 1883 – 3 Ιουνίου 1924) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Με αφορμή την ημερομηνία του θανάτου του, αναδημοσιεύουμε την σκέψη του -επίσης ιδιαίτερα γνωστού- Μίλαν Κούντερα, για την Δίκη.
Οι Υπεραστικοί για τον “τίγρη” και το δάσος. Ένα καινούριο τραγούδι για μπράβους, τίγρεις, κοστούμια, το Παλέρμο και τη Νέα Φιλαδέλφεια…
Οι Υπεραστικοί για τον “τίγρη” και το δάσος. Ένα καινούριο τραγούδι για μπράβους, τίγρεις, κοστούμια, το Παλέρμο και τη Νέα Φιλαδέλφεια…
Η μπαλάντα της φυλακής δεν είναι απλά ένας concept δίσκος. Έχει δημιουργηθεί σαν μια μουσικοθεατρική παράσταση. Βγάζει στην επιφάνεια την ένταση των συναισθημάτων της βίας, της βίας του άδικου που θέλει να επιβληθεί και της βίας της ανυπακοής και της εξέγερσης