
«Ο Χριστός στα χιόνια», του Παντελή Μπουκάλα
Ο χρόνος τον σμίλεψε και τον άφησε ανολοκλήρωτο. Τα ιερά τραύματα δεν επουλώθηκαν ποτέ. Έτσι έπρεπε. Ήξερε ότι θα θυσιαστεί. Δεν ήξερε το πού θα…
Ο χρόνος τον σμίλεψε και τον άφησε ανολοκλήρωτο. Τα ιερά τραύματα δεν επουλώθηκαν ποτέ. Έτσι έπρεπε. Ήξερε ότι θα θυσιαστεί. Δεν ήξερε το πού θα…
Ο Καρούζος θα είναι πάντα το παράδειγμα! Αυτός η ποίηση, αυτός και ο λόγος που υπάρχει η τέχνη στη ζωή μας. Κι αν αυτό είναι…
Όταν η τραγωδία δεν εξηγείται, όταν ο χρόνος αδυνατεί να την απαλύνει, τότε ό,τι στηρίζει τον κόσμο μας καταρρέει. Ψάχνεις το χιούμορ να σε σώσει…
Φαίνεται πως ακόμα στις μέρες μας παραμένει παγιωμένη η αντίληψη ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως εργαζόμενοι/εργαζόμενες. Όταν…
Με την φυγή του Godard μοιάζει να πέθανε (ξανά) ο κινηματογράφος και η εποχή του. Και υπάρχει η αίσθηση πως οι μόνοι που έμειναν να μας «μιλάνε» είναι οι μέτριοι. Θεσμικοί, πρωθυπουργοί, υπουργοί και παράγοντες, οι κάθε φορά παρατρεχάμενοι και διάφοροι ακόλουθοί τους. Μοιάζει να πέθανε λοιπόν ξανά ο κινηματογράφος αλλά ασφαλώς θα ξαναγεννηθεί όπως κάθε τι που έχει πέσει καλή σπορά επάνω του.
Δεν γεννιόμαστε δολοφόνοι και όμως… Δεν ακονίζουμε μαχαίρια και σπαθιά και όμως… Δεν ξέρουμε τη γεύση του αίματος και όμως… Γεννιόμαστε για να καταναλώνουμε τον…
Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από τις φυλλωσιές. Ανυποψίαστος προχωράς, τον οξυγόνο ρουφάς και τον χρυσό των ματιών σου σπαταλάς. Η ηρεμία και η…
Το λεπτό, πράσινο, γυαλί γίνεται δοχείο υποδοχής της σταγόνας. Ο σχεδόν άηχος πόνος της και το κρυμμένο φως της απλώνονται στη χρωματισμένη επιφάνεια. Το μπουκάλι…
Ένα πρόσωπο, δύο, τρία, αμέτρητα. Μια φωνή, δεύτερη, αμέτρητες. Η μία εικόνα απέναντι από την άλλη, στην ίδια γραμμή, στην ίδια παράγραφο που δεν τελειώνει…
Ο άνθρωπος μια φορά πεθαίνει και δυο γεννιέται! Η δεύτερη γέννηση πραγματοποιείται την περίοδο της εφηβείας. Η παιδική ηλικία είναι η προετοιμασία, οι ωδίνες, για…