ΤΕΧΝΕΣ

«Ημερήσια διάταξη», του Ερίκ Βυϊγιάρ

Όταν η τραγωδία δεν εξηγείται, όταν ο χρόνος αδυνατεί να την απαλύνει, τότε ό,τι στηρίζει τον κόσμο μας καταρρέει. Ψάχνεις το χιούμορ να σε σώσει…

Βιαστικές σκέψεις για τον Godard

Με την φυγή του Godard μοιάζει να πέθανε (ξανά) ο κινηματογράφος και η εποχή του. Και υπάρχει η αίσθηση πως οι μόνοι που έμειναν να μας «μιλάνε» είναι οι μέτριοι. Θεσμικοί, πρωθυπουργοί, υπουργοί και παράγοντες, οι κάθε φορά παρατρεχάμενοι και διάφοροι ακόλουθοί τους. Μοιάζει να πέθανε λοιπόν ξανά ο κινηματογράφος αλλά ασφαλώς θα ξαναγεννηθεί όπως κάθε τι που έχει πέσει καλή σπορά επάνω του.

«Παραδειγματικοί φόνοι», του Μαξ Αουμπ

Δεν γεννιόμαστε δολοφόνοι και όμως… Δεν ακονίζουμε μαχαίρια και σπαθιά και όμως… Δεν ξέρουμε τη γεύση του αίματος και όμως… Γεννιόμαστε για να καταναλώνουμε τον…

«Η υπόσχεση», του Ντέιμον Γκάλγκουτ

Ένα πρόσωπο, δύο, τρία, αμέτρητα. Μια φωνή, δεύτερη, αμέτρητες. Η μία εικόνα απέναντι από την άλλη, στην ίδια γραμμή, στην ίδια παράγραφο που δεν τελειώνει…

«Ο έφηβος» του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι

Ο άνθρωπος μια φορά πεθαίνει και δυο γεννιέται! Η δεύτερη γέννηση πραγματοποιείται την περίοδο της εφηβείας. Η παιδική ηλικία είναι η προετοιμασία, οι ωδίνες, για…