Χιλιάδες σελίδες για το 2022 – μέρος Β’
Συνεχίζουμε την παράθεση μερικών ακόμη τίτλων που διαβάσαμε, διαβάζουμε και θα διαβάσουμε. Λογοτεχνικά έργα άνευ αξιολογικής κλίμακας που μας ταξίδεψαν και μας έμαθαν πολλά για…
ΤΕΧΝΕΣ
«Ο λίθος της τρέλας», του Μπενχαμίν Λαμπατούτ
Κάνουμε άλματα προόδου και αφήνουμε κενά φθοράς! Το εντυπωσιακό δεν είναι (μόνο) τα μεγάλα βήματα, αλλά η επιμονή του ξεπερασμένου. Νομίζουμε ότι κατανοούμε τις ανάγκες…
Χιλιάδες σελίδες για το 2022 – μέρος Α’
Πιστοί στην αναγνωστική παράδοση παραθέτουμε σε δυο συνέχειες βιβλία που διαβάσαμε, διαβάζουμε και θα διαβάσουμε. Ως συνήθως δεν υπάρχει αξιολογική κλίμακα ενώ περιοριζόμαστε σε λογοτεχνικής…
«Μικρή εγκυκλοπαίδεια του θανάτου», του Κυριάκου Χαρίτου
Το σπίτι που κατεδαφίζεται και το σώμα που τσακίζεται. Τα τετραγωνικά χάνουν τις γραμμές τους και τα έπιπλα τον σκοπό τους. Πωλούνται υλικά κατεδαφίσεως και…
«Τα άγια νήπια», του Μιγκέλ Ντελίμπες
Κάποτε ήταν ο Μπουνιουέλ και ο δικός του «Μυστικός Δείπνος». Εδώ είναι «Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας» και η εκδίκηση εναντίον της! Το κοτόπουλο κάποτε…
«Μπέμπης», του Θωμά Κοροβίνη
Η σκηνή βγαλμένη από το απειλητικό παρελθόν. Παραγγελιά κύριοι, παραγγελιά! Ο ψηλόλιγνος τύπος στην πίστα, σενιαρισμένος, φωνάζει τον εντολέα. Ο χώρος, ο βωμός, αδειάζει και…
«Ενα μακρύ Σάββατο», Τζωρτζ Στάινερ με τη Λωρ Αντλέρ
Πώς κρίνεις τον «Οδυσσέα» του Τζόυς; Τι θα γράψεις βλέποντας την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή; Τι θα αντιπαραβάλλεις στη σκέψη του Πλάτωνα; Η αλήθεια είναι ότι…
«Μας καταβροχθίζει η φωτιά», του Ζάουμε Καμπρέ
Τι μένει όταν διαλύεις ένα μύθο; Σίγουρα ένας θάνατος. Σίγουρα μια ελπίδα. Σίγουρα ένα παραμύθι δίχως τέλος. Το και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…
«Ο θρίαμβος του Αχιλλέα», της Λουίζ Γκλικ
Ο θρίαμβος του Αχιλλέα είναι ο θρίαμβος της θνητότητας, είναι ο θρίαμβος του Θεού. Το μοιραίο βέλος πολλαπλασιάζεται και το αιχμηρό σύννεφο καρφώνεται στην καρδιά…
ΕΦΚΑ και κινηματογραφικές αίθουσες…
Μέσα σε όλα έχουμε και την επίθεση στον πολιτισμό που είναι συνεχής και συντονισμένη. Το κράτος, η κυβέρνηση και οι μεγάλοι επιχειρηματίες θεωρούν ότι η τέχνη είναι μπαχτσές τους και μπορούν να της κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να βγαίνουν φράγκα. Έτσι εκποιούν και κλείνουν και κινηματογράφους. Γνωστούς. Αγαπητούς. Το IDEAL, το ΑΣΤΟΡ και ΑΕΛΛΩ.
- «Καθώς ψυχορραγώ», του Ουίλιαμ Φόκνερ
- Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Αερολίν του Αλέξη Κουκιά-Παντελή
- Μάνος Δανέζης: «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
- Επιστήμονες Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «Προειδοποιήσαμε έγκαιρα, προτείναμε, μας αγνόησαν»
- Συζητήσεις στο Φεστιβάλ Δράμας 2023. Cargo του Γιώργου Σερβετά